In 2100 zal de ijsbeer uitgestorven zijn als gevolg van hongersnood, die veroorzaakt wordt doordat de opwarming van de aarde het zee-ijs doet smelten. Dat concluderen Noord-Amerikaanse onderzoekers in Nature Climate Change.
Het overleven van de ijsbeer is afhankelijk van de beschikbare hoeveelheid voedsel. Een ijsbeer kan lang vasten, maar dan moet hij wel voldoende reserves hebben. Die bouwt hij op door (vette) zeehonden te vangen, vanaf het zee-ijs. Is er geen zee-ijs, dan zoekt de ijsbeer zijn toevlucht op het land. Daar is vaak onvoldoende voedsel te vinden. Nu is een zomerse vastenperiode nog een seizoensverschijnsel, dat zich alleen voordoet bij de meest zuidelijk levende ijsberen.
Binnen 20 jaar zullen 12 van de 13 ijsberenpopulaties zeer sterk zijn uitgedund als gevolg van klimaatverandering, schrijven de auteurs. 's Zomers vasten gaat voor alle ijsberen gelden met hongersnood als gevolg. Er worden dan niet of nauwelijks meer levensvatbare jongen geboren.
De snelheid van klimaatverandering bepaalt hoe snel de ijsbeer zal uitsterven. Maar zelfs als de mensheid de opwarming van de aarde kan beperken tot 2,4 ˚C – een halve graad boven de doelstellingen van Parijs, zeer ambitieus – zal de ijsbeer het niet veel langer uithouden dan 100 jaar.
Over het verdwijnen van de ijsbeer vanwege het smeltende zee-ijs ontstond in 2017 een heuse 'fake-affaire', vanwege misplaatst gebruikte beelden van een oude beer die door verhongering zou zijn doodgegaan. In werkelijkheid ging het om een oud dier.
Nature - Fasting season length sets temporal limits for global polar bear persistence
Het overleven van de ijsbeer is afhankelijk van de beschikbare hoeveelheid voedsel. Een ijsbeer kan lang vasten, maar dan moet hij wel voldoende reserves hebben. Die bouwt hij op door (vette) zeehonden te vangen, vanaf het zee-ijs. Is er geen zee-ijs, dan zoekt de ijsbeer zijn toevlucht op het land. Daar is vaak onvoldoende voedsel te vinden. Nu is een zomerse vastenperiode nog een seizoensverschijnsel, dat zich alleen voordoet bij de meest zuidelijk levende ijsberen.
Binnen 20 jaar zullen 12 van de 13 ijsberenpopulaties zeer sterk zijn uitgedund als gevolg van klimaatverandering, schrijven de auteurs. 's Zomers vasten gaat voor alle ijsberen gelden met hongersnood als gevolg. Er worden dan niet of nauwelijks meer levensvatbare jongen geboren.
De snelheid van klimaatverandering bepaalt hoe snel de ijsbeer zal uitsterven. Maar zelfs als de mensheid de opwarming van de aarde kan beperken tot 2,4 ˚C – een halve graad boven de doelstellingen van Parijs, zeer ambitieus – zal de ijsbeer het niet veel langer uithouden dan 100 jaar.
Over het verdwijnen van de ijsbeer vanwege het smeltende zee-ijs ontstond in 2017 een heuse 'fake-affaire', vanwege misplaatst gebruikte beelden van een oude beer die door verhongering zou zijn doodgegaan. In werkelijkheid ging het om een oud dier.
Frank Luttels , in een aantal korte reacties ventileer je veel frustraties. In #1 heb je het over "onze agenda doordrukken" en "#groenekerk".
De toestand en ontwikkeling van ijsbeerpopulaties is inderdaad een omstreden onderwerp, en een prachtig onderwerp van framing en tribalisme. Een groep onderzoekers van Nederlandse universiteiten heeft een werkelijk prachtige analyse gemaakt van de standpunten van de twee kampen. Zéér de moeite waard om te lezen op een bewolkte zondag. In de discussie zijn er twee stammen: het merendeel van de ijsbeeronderzoekers en Susan Crockford. "Notably, as of this writing,
Crockford has neither conducted any original research nor published any articles in the peer-reviewed literature on the effects of sea ice on the population dynamics of polar bears." #13 een artikel uit The Spectator baseert zich volledig op de omstreden opmerkingen van Susan Crockford.
Als de ontwikkeling van de ijsbeer omstreden is , dan zal het met de zeeijs oppervlakte (en daarmee de klimaatverandering) ook wel meevallen, lijkt de strekking van #7 . En dat is bizar, want los van de tweet van één persoon met betrekking tot de aangroei van zeeijs in december 2019 is er niemand te vinden die de daling van het oppervlak ontkent, zelfs Crockford niet.
Frank, wat wil je met je bijdrages precies zeggen? Geen daling aantal ijsberen, geen daling oppervlak Noordpool zeeijs, geen klimaatverandering?
de ijsbeer als kop van jut
The ice bear is the least of your worries denk ik zo. Maar goed, wie meetresultaten bestempelt als de groene kerk, moet vooral naar de boerenkerk gaan, waar de voorganger van de kansel preekt dat er niks aan de hand is. Voor elk geloof zijn gelovigen te vinden. Je kunt er over twisten of je nog wat aan klimaatverandering kunt doen, maar ontkennen dat er iets aan de hand is, is nogal banaal met de kennis die inmiddels is verzameld.
Het oplopen van de ijsberenstand in het poolgebied heeft alles te maken met het beëindigen van de jacht in de afgelopen decennia en heel weinig met klimaat. Hoe dat in de komende jaren gaat is onzeker, maar de temperatuurmetingen (metingen Frank Luttels, heeft niks met een kerk te maken) rond Spitsbergen, in Alaska en Siberië zijn ronduit alarmerend. Het feit dat we over de ijsbeer gaan zitten treuren heeft iets van decadentie, de problemen worden naar alle waarschijnlijkheid iets omvangrijker dan alleen het verdwijnen of niet verdwijnen van de ijsbeer.
Voorlopig is er weinig aan de hand, de zeespiegel voor de Zeeuwse kust stijgt dit jaar weer een millimeter of twee, dat deed ie dertig jaar geleden ook al. Er is in Nederland geen versnelling van de zeespiegelstijging waarneembaar op dit moment. Maar alle deskundigen die ik op dit gebied ken zijn er beslist niet gerust op. Vrijwel overal ter wereld kun je de effecten van temperatuurstijging waarnemen, of dat nu bij de Rhonegletsjer is, op Groenland, op Spitsbergen of in Alaska. En waar het tot voor kort hoofdzakelijk aan de noordpool hommeles was, begint nu ook Antarctica af te kalven. We weten niet precies wat de gevolgen zullen zijn van die veranderingen, maar er is weinig positiefs te melden. Misschien valt het mee, daar zou ik dan maar heel hard voor bidden, in welke kerk dan ook.
#10, Jopie, wat is daarop te zien?
Frank Luttels , één maand waarin het arctische zeeijs sneller dan ooit toenam? Misschien goed om even naar het grotere plaatje te kijken en dan vooral naar de derde grafiek die het zeeijs volume laat zien.