Afgelopen weekend werd op Foodlog uitgebreid gediscussieerd over de schier onmogelijke rekenopdracht die het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heeft gekregen van de regering. Het PBL moet de ideeën van het zogeheten Klimaatakkoord doorrekenen. Het is echter geen akkoord, maar een brede waaier van ideeën en wensen die zijn bedacht aan door de overheid ingestelde klimaattafels. Om dat rekenwerk goed te kunnen doen, moeten eerst echte keuzen gemaakt worden op basis van feiten, zo bleek uit de discussie.

In haar NRC-column Meer zonnepanelen? Ja, maar in de Sahara plaatst vandaag WUR-bestuursvoorzitter Fresco eveneens kanttekeningen bij de 'plannen' van het Klimaatakkoord. Ze stelt een gevoelige vraag die tijdens een debat over klimaattransitie onlangs in Zwolle ook werd gesteld door Pieter Leroy, hoogleraar Milieu en Beleid aan de Radboud Universiteit: verdraagt de snelheid waarmee tegen klimaatverandering moet worden opgetreden zich wel met democratie?

Met wellicht wat meer oog voor twijfel aan kennis onder beleidsmakers en opinieleiders, formuleert Fresco haar aandachtspunt (het achtste en belangrijkste uit haar reeks) als volgt: En de hamvraag: hoe democratisch kan de overgang naar een andere economie gemaakt worden? Kunnen bij deze materie burgers nog wel iets inbrengen, laat staan overtuigd worden? En nu we het daarover hebben, hoeveel Kamerleden, wethouders, ambtenaren en leden van de weldenkende elite begrijpen echt waar het over gaat? Of laat iedereen zich leiden door groepen die met veel aplomb hun alternatieven poneren? Is er wel ruimte voor wetenschappelijk en ethisch gefundeerde twijfel? Durft nog iemand te zeggen wat we niet weten of waar de wetenschap niet eenduidig is?
  • Deel
Druk af