Van Leggelo noemt de supermarkt een ‘sociale omgeving met vreemde mensen’ en benadrukt dat het belangrijk is om geduld te hebben en rekening met elkaar te houden, “en dus ook met het personeel.”
Een aantal ogenschijnlijke no-brainers komen aan bod: “Rijden met een winkelwagen doe je bij voorkeur aan de zijkant van het gangpad. En zet je kar niet midden in het gangpad als je even wegloopt om iets van een ander schap te pakken.” Bovendien, “zorg dat je niet tegen andere winkelwagens aanbotst.”
Ze spreekt vervolgens nog van de etiquette die van toepassing is jegens winkelpersoneel: “zet zelf producten die je uiteindelijk toch niet wil kopen terug op de juiste plaats” en “berg je telefoon even op als je in de rij staat, zeker als je bij de caissière bent aangekomen.”
• Heb geduld en hou rekening met elkaar
• Rijd en parkeer aan de zijkant van het gangpad
• Laat andere mensen voorgaan
• Zet producten die je toch niet meeneemt zelf terug op de juiste plek
• Als je iets laat vallen, ruimt de supermarkt het op
• Neem iets te snacken mee voor je kind
• Gedraag je in de koffiecorner
• Doe aardig en beleefd tegen de caissière
• Let op je voorganger op de band: heeft hij genoeg ruimte?
• Zet wagen of mandje netjes terug
Ik zeg toch ook niet dat jij klaagt Ria? Ik reageer op Henric, dat we niet moeten klagen omdat we 'een lekker rijk leventje' hebben, terwijl je dat nooit kan beoordelen of we het wel zo goed hebben als je de persoon niet kent.
Astrid, ik was niet aan het klagen, ik stelde iets vast.
Ik denk dat Henric nooit oftenimmer ergens over klaagt, die gaat nog staan juichen, dansen en zingen als hij in een enorme hagelbui bij min 10 een band van zijn auto moet vervangen of lekke band van zijn fiets moet plakken, want we hebben toch 'zo'n rijk leven' in dit 'fijne landje'
Henric, de oorspronkelijke topic was gedragsregels in de supermarkt. En gedragsregels werken aan allerlei kanten en gaan op voor alle partijen. Het feit dat ik als klant het niet netjes vind dat ik mij aan de lopende band in allerlei bochten moet wringen om mijn boodschappen in te pakken is daar dus een onderdeel van.
Als jij dan een vergelijking wil maken met mensen in vluchtelingenkampen vind ik dat bizar. In feite bedoel je gewoon dat ik mijn mond moet houden. Waarvan acte en niet gehonoreerd.
Ga ik echter mee in jouw bizarre vergelijking dan is mijn probleempje niet daarmee te vergelijken natuurlijk.
Maar gehandicapten zijn -hopelijk ook voor jou- weer een verhaal apart.
Ria, ik probeer het geneuzel van mensen die in het rijkste land ter wereld leven een beetje in perspectief te zetten. Als je kunt zeuren over een doorlopende band bij de kassa van de supermarkt dan heb je echt een prachtig leven.