De slacht van een aantal hanen was gepland, maar ging niet door. Om gedonder te vermijden, zou de NVWA erop komen toezien dat het gebeurde volgens de regels en die bepalen nu eenmaal dat een theater of congresplaats veel te smerig is om dieren te slachten. De Balie schreef dan ook afgelopen dinsdagavond:

Vandaag wilden we deze twee hanen slachten. Nu vertellen we u dat we de hanen niet gaan doden. Niet omdat we bang zijn geworden naar aanleiding van het gedeeltelijk hysterische protest, of omdat we al die tijd al een hoax voor u wilden op zetten, maar omdat we de wettelijk vereiste hygiënische omstandigheden voor zo´n slacht hier niet kunnen garanderen. En dan, dreigde de voedsel- en warenautoriteit, zou vervolging zeker worden ingezet.

De verdere tekst van De Balie over de avond en de opmaat ertoe zijn de moeite van het lezen waard. De organisatoren citeren heftige woorden die tegen de publieke slachting in stelling zijn gebracht door protesteerders:

'Ach laten we dan ook mensen gaan slachten in het openbaar. Mensen weten vaak niet hoe een moord in zijn werk gaat. Om dichter bij de realiteit te komen vermoorden we iemand op het toneel.’

‘Hanen slachten op het podium?? Zijn jullie wel lekker??
Stelletje fucking idioten !
Doe ff normaal zeg, laat gvd jezelf slachten voor vermaak.’


Al vinden we ze heftig, dergelijke reacties verbazen de gemiddelde krantenlezer vermoedelijk niet meer. Wellicht herkent hij zich er zelfs in, al zou hij het zelf niet zo formuleren of zich er anders door gedragen. En toch, zeg ook dat laatste niet te hard. Wellicht wordt de houding vóór de gedachte dat het dierenleven achter vlees gerespecteerd moet worden steeds sterker. Het mag opvallend heten dat onlangs 78% van de respondenten van een Telegraaf-poll uitsprak tegen 'plofkip' te zijn. ook al koopt 95% van Nederland plofkip, onlangs werd bekend dat de prijzen van kip voor de boer dalen, omdat consumenten de ploffer laten liggen.

Hiske Versprille, journalist bij Het Parool, was in De Balie en beschreef haar waarneming van en reflectie op de avond op haar Facebookpagina:

De Balie zei een debat te willen voeren over de zintuiglijke ervaring van het eten van vlees, maar uiteindelijk ging het de hele avond toch over of het wel of niet ok is, en in welke vorm. Dat er helemaal geen tegenstanders van vlees eten waren uitgenodigd om te komen praten, en dat de mensen die tegen waren uiteindelijk zelfs uit de zaal werden verwijderd, was daarom echt een gemiste kans. En uiteindelijk is er geen enkel beeld getoond van het doden van een dier, in de bio-industrie of elders. Ik was erg onder de indruk van de sprekers Louise Fresco, Samuel Levie en Michiel Schulte, maar doordat zij uiteindelijk allemaal ongeveer het zelfde vonden (vlees eten is ok, mits met mate, en van blije dieren) veranderde de avond wat mij betreft uiteindelijk in een soort hoofdstedelijk foodie-wij-zijn-ok-de-rest-is-achterlijk-feest. Vleeseters onder mekaar, we hoeven ons niet te schamen.

Louise Fresco merkt in haar lezing op: “De mensen die anti-vlees zijn, en de mensen die ‘goed’ vlees weer hip maken- gentrified jonge slagers en nieuwe vakmensen als Samuel Levie- werken vanuit hetzelfde onbehagen over overvloed, en over het op zo’n enorme schaal nadenken over leven en dood.” Ik denk dat dat een veel juistere en vruchtbaarder manier is om er naar te kijken dan een hele groep mensen weg te zetten als over-emotionele eikels die de waarheid niet onder ogen durven zien.

Als ik dat lees, kom ik inderdaad tot dezelfde vraag: realiseren we ons dat het eten van vlees een luxe is die we niet doorhebben? De vleesprijs stijgt. Mogelijk zelfs steil. Als het gerucht waar is dat vleeswarenmaker Campofrio zijn varkens uit Zuid-Amerika wil gaan betrekken omdat Europese te duur zijn geworden is dat een teken aan de wand. De directievoorzitter van de Amerikaanse varkensgigant Smithfield sprak eerder dit jaar uit dat rundvlees onbetaalbaar, varkensvlees heel duur en kip duur wordt in de nabije toekomst. Volgend jaar worden diervoeders 20% duurder en zal de component voer 70 procent uitmaken van de prijs die een boer voor zijn varken krijgt. Ter vergelijking: in het brood dat de bakker ons verkoopt zit voor 7% aan grondstofkosten; van de rest kan hij de rest van zijn kosten betalen en leven.
Grote delen van de Europese vleessector staan er uiterst slecht voor. Gebeurt dat, dan zullen we het niet meer over het doden van dieren hebben. Het zal te weinig voorkomen om het nog een maatschappelijk onderwerp te laten zijn. Mensen zullen dan weer blij zijn om vlees te kunnen eten en goed nadenken voor ze het kopen omdat ze daarmee flink in het vlees van hun eigen portemonnee snijden.

Het debat over slacht dat De Balie wilde organiseren, ging niet over slacht, maar over de houding van nu nog volledig los van de nieuwe werkelijkheid levende mensen. Vandaar mijn twee vragen. Hoe verandert hun houding wanneer ze binnenkort met een andere wereld worden geconfronteerd waarin de luxe om over slacht na te hoeven denken verdwenen is? Welke vragen gaan dan spelen?

Fotoscredits: cock-a-doodle-doo, uitsnede, Hans Splinter
Dit artikel afdrukken