Een tijdje geleden ontstond reuring over de prijs van groenten in Nederlandse supermarkten. De supers zouden de kluit belazeren door groenten onnodig duur te houden. Het verschil tussen de prijs die de teler krijgt en prijs voor de consument zou uit verhouding zijn. De Consumentenbond dook erin en het bleek ... waar.

Na dure perioden houden de supers de prijs hoog. Als de consument aan de hoge prijs gewend is, zo lijken ze te redeneren, dan kun je het hoogste niveau lekker doortrekken. De Consumentenbond zette Wageningen aan het werk. Het mechanisme kwam keurig boven water (illustratie, Consumentengids, nov. 2008, p. 33), zoals het staatje van de paprikaprijzen laar zien.

image



Doen de supers dat om jou, arme consument, extra geld uit de zak te kloppen? Nee hoor, zeggen ze. Er blijft zoveel in de tussenhandel hangen, dat vers wel een keer of 5 over de kop moet. Niet waar, zeggen de telers die best weten waar hun spelen blijven. Nou ja, zeggen grootwinkelspecialisen, hoe wil je dat supers nog wat verdienen als ze moeten toeleggen op de oorlogen over merkartikelen en de aanbiedingen met verpakte huismerkenartikelen. Als het niet uit die lengte kan, dan moet het maar uit de breedte van het vers. Albert Heijn, een grootmeester in dit spel, doet het al jaren financieel steeds beter. Extreem goed zelfs, want de markleider lijkt geen grenzen aan z'n groei te kennen. Dat mag bijzonder heten.De Consumentbond diende op basis van het door Wageningen uitgevoerde onderzoek geen klacht in bij de VWA, maar adviseerde de inspectie er eens in te duiken. Dat deed de Bond zelf ook. Met het bovenstaande resultaat.

En nu? Het probleem is nl. dat er in Nederland eigenlijk maar 5 inkooporganisaties voor de supers bestaan. Die hebben vrij spel om de markt naar hun hand te zetten. De macht van de supers is te groot. Dat is de conclusie die getrokken moet worden.

Dit artikel afdrukken