Een bekentenis. Een week of zo geleden kocht ik de luchthavenbestseller The Undercover Economist (Londen 2006) van Financial Times-columnist Tim Harford. Het is zeker een aanrader voor vliegtuig of trein, maar daar gaat het mij nu niet om.

Ik weet natuurlijk dat supermarkten en horeca mij belazeren met allerlei trucs. Maar meestal gun ik de handelaar zijn gewiekstheid. Hij die niet gewiekst is, moet de eerste steen gooien.

Het vervelende van dit boek was dat het het concrete voorbeeld van koffie op stations gaf. Daar kun je meestal kiezen voor grote en kleine koffie, waarbij het verschil in prijs niets te maken heeft met verschil in product- of arbeidsloonkosten. Het drukte mijn neus op de feiten, want ik koop vaak grote koffie.

Daar stond ik dan van de week bij de C'est du Pain met een caffeïnegebrek. Een kleine beker kost daar € 1,80 een grote € 2,10, met waarschijnlijk inderdaad nauwelijks verschil in kosten. Geen € 0,30. De vrouw die het koffieapparaat met zeer matige koffie bediende, moet weten waar zij mee bezig is. Zij moet dus weten dat ze mij glimlacht naar een grote koffie die eigenlijk pure diefstal is.

Ik kocht dus met wrevel een 'kleine koffie'. Maar ik had een grote gewild. En liefst ook een lekkere.De wetenschap dat de economie mij op het station geen goede koffie voor een normale prijs kan schenken geeft een heel vervelend gevoel.

Dit artikel afdrukken