De proefpersonen, die normaal gesproken drinken, stonden in het kader van ‘Dry January’ 1 maand droog. Dat was goed te merken. Hun lever ging het beter doen, hun bloeddruk daalde en hun insulineresistentie nam af.
Dry January
Groot-Brittannië voerde in januari campagne voor Dry January. De actie moest het publiek de voordelen laten ervaren van het niet drinken van alcohol. Die gaan van gewichtsverlies en beter slapen tot meer geld in de portemonnee.
Tussen het begin van Dry January en het eind vonden de onderzoekers significante verschillen in leverstijfheid, systolische bloeddruk, insulineresistentie en BMI.Naast de poging om meer mensen te laten stoppen met drinken, bood de actie onderzoekers een mooie kans om te registreren wat stoppen doet voor het lichaam.
De mensen die deelnamen aan het onderzoek gebruikten normaal gesproken gemiddeld 271 gram alcohol per week (mannen) of 235 gram alcohol per week (vrouwen). In Groot-Brittannië staat 271 gram alcohol gelijk aan zo’n 18 medium glazen wijn of 11 pints bier. Tussen het begin van Dry January en het eind vonden de onderzoekers significante verschillen in leverstijfheid, systolische bloeddruk, insulineresistentie en BMI. Deze verschillen bleven bestaan wanneer gecorrigeerd werd voor andere leefstijlfactoren als voedingspatroon, beweging, roken en stress.
In een eerdere vergelijkbare pilotstudy vond dezelfde onderzoeksgroep ook nog eens positieve resultaten op slaap en concentratie. De onderzoekers denken dat hun nieuwe onderzoek wijst op een verhoogd risico op leververvetting bij een grotere alcoholinname, dat onafhankelijk is van leefstijlfactoren.
De onderzoeksresultaten zijn alleen nog als abstract te lezen. De resultaten van de studie worden deze maand gepresenteerd op de 66e jaarlijkse bijeenkomst van de American Association for the Study of Liver Disease.
Fotocredits: ‘Sip’, Dennis van Zuijlekom
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Waarom ‘Dry January’, en waarom niet ‘Dry December’?
Ik denk dat dat zeker in familiekringen rond Kerst en Nieuwjaar veel interessantere psychosociale verschijnselen oplevert.
Als in januari iedereen geen drank maar kan zien van de hangovers en blut is door alle hoge uitgaven voor eten en vooral drank (januari is ook de slechtste maand voor de Horeca), krijg je volgens mij geen eerlijk beeld.
Ik doe overigens niet mee.
Dan stort mijn hele sociale leven in elkaar, en dat vind ik zonde voor mijn medemens.
Een aantal dagen geleden een zeer goede docu (origine BBC) op NPO gezien.
Kan hem niet terug vinden op ‘Uitzending gemist’, maar hij staat ook integraal op YouTube : ‘Is Binge Drinking Really That Bad’
Gewoon blijven kijken, want ook medisch technisch graaft de docu op zeker moment diep. Over opname en afbraak, vermeend uitdrogen (nadorst) tot en met levertransplantaties.
Conclusie is:
Beter elke dag zeer gematigd, dan een hele week niet en dan binge drinken.
De herstel en aangroeimogelijkheden van een lever zijn bijzonder.
Docu duurt lang, maar een glaasje erbij, red je het.
En wát voor een glazen Gonneke.
Eigenlijk is het enige wat je met goed fatsoen kunt zeggen dat deze 100 mensen te veel dronken en opknapten toen ze een maand droog stonden.
Martijn, je bedoelde dus koolhydraten in alcoholhoudende dranken. Gek eigenlijk dat bijvoorbeeld de Nevo-tabel uitgaat van zoete wijn, terwijl tachtig procent van de consumptie droge wijn betreft. Daar zit niet meer dan 5 gram (rest)suikers in, per liter. Vaak zelfs niet meer dan een tot twee gram.
Die omzetting in acetyl-CoA lijkt me een gevalletje van door de hond of de kat gebeten worden. Zonder alcohol geen acetyl tenslotte. De relatie met diabetes ligt eerder bij de alcohol. Zolang die in het bloed zit houdt de lever zich exclusief bezig met de omzetting daarvan. Met als gevolg hogere bloedsuikerwaarden.
Een effect dat nog eens versterkt wordt als de alcoholhoudende drank ook nog eens suiker bevat, zoals bij bier in ruime mate het geval is. Bijkomend nadeel van bier is dat het op een of andere manier samen lijkt te moeten gaan met de consumptie van chips en bitterballen.
@Gonneke, #4. Hoewel het voor veel mensen onvoorstelbaar blijkt, is 100 personen an sich genoeg voor verantwoordelijke conclusies over gemiddelden, zeker als het effect een beetje groot is. Het grote probleem is vaak, dat zo'n groep al snel te klein is om leden van 'special populations' (bejaarden, zwangeren, kinderen, zieken) te omvatten; het extrapoleren van je conclusies van de gemiddelde groep naar die special populations is niet zomaar mogelijk.
Ik zou graag willen weten welke uitersten aan dat toch wel stevige gemiddelde hebben bijgedragen. Waren het gemiddeld vrij stevige drinkers (18 glazen wijn per week vind ik persoonlijk wel stevig drinkgedrag) of waren er een paar grote uitschieters naar boven? En dronken de proefpersonen dagelijks of gingen ze alleen in het weekend helemaal los?
En wat kun je in een onderzoeksgroep van net iets meer dan 100 mensen eigenlijk zeggen over gemiddelden?
@Arjan, bier en wijn bevatten relevante hoeveelheden koolhydraten (bier 30 gram/liter; zoete witte wijn 60 gram/liter; likeur trouwens nog veel meer). Verder wordt alcohol/ethanol omgezet in acetaat en vervolgens aan acetyl-CoA, waar het lichaam energie (ATP), vet en/of cholesterol van kan maken.