Freelance journalist Janneke Donkerlo schrijft al sinds 2002 over deze onderwerpen. Waar het om gaat: Janneke wil met een gerust geweten een gegrilde kip in een keer kunnen opeten zonder dat ze door haar geweten wordt gekweld wordt, zo schreef ze. Ik bedoel hier niet de schijf van vijf die haar dwars zit. We moeten volgens mevrouw Donkerlo een duurzaamheidswet maken, waardoor zij onbezorgd van haar kip kan genieten. Producten mogen alleen verkocht worden als ze aan duurzaamheidscriteria op het gebied van milieu, arbeidsomstandigheden en dierenwelzijn - 3 sterren natuurlijk - voldoen.
Geen exportkansen voor 3 sterrenkip
De wet Donkerlo moet goed zijn voor de pluimveehouder, de kip en de consument. Een echte win-winsituatie dus. Volgens mevrouw Donkerlo hebben de pluimveehouders het met hun reguliere vleeskippen steeds moeilijker gekregen de laatste jaren. Niets is minder waar. De reguliere pluimveesector doet het uitstekend en heeft bewezen zich ook internationaal prima staande te kunnen houden. Dat is bijzonder gezien de dure regelgeving waarmee de sector van doen heeft. Eerlijk gezegd, de Nederlandse vleeskuikensector heeft uitstekende economische kengetallen, beter dan waar ook ter wereld. In tegenstelling tot wat Janneke meent te weten zijn er voor de 3 sterrenkip geen exportkansen, gewoon nul. Voor dit zogenoemde duurzame kippenvlees is internationaal geen markt te vinden Een wet die het 3 sterrensysteem voorschrijft, zal het aantal vleeskuikenhouders decimeren. Wat overblijft zijn arme boeren, uitgeknepen door supermarkten, voerfabrieken en slachterijen, die al hun winsten zien verdampen. De kip mag ook van Janneke wel 40% duurder worden. Zij kan het waarschijnlijk makkelijk betalen.
Alleen dierenwelzijn telt
Je mag toch van een journalist die zich sinds 2002 heeft bekwaamd in het schrijven over de landbouw, enig niveau verwachten. J. Donkerlo heeft het over drie criteria voor haar duurzaamheidswet: milieu, arbeidsomstandigheden en dierenwelzijn. In haar opiniestukje gaat het slechts over dierenwelzijn. Akkoord, we scoren daar niet de 3 sterren van de Dierenbescherming, maar wel 5 dikke sterren voor milieu en arbeidsomstandigheden. Niets daarover op Foodlog.
Je vraagt je wel af hoe het komt dat Janneke last heeft van haar geweten als ze kip eet. Wie heeft haar verteld dat onze kip het slecht heeft? Wij niet, wij beweren het tegendeel en laten dat graag zien. Ik doe hierbij een oproep aan alle lezers van haar pennenvruchten en natuurlijk aan Janneke zelf, om eens met eigen ogen te zien waar het om gaat. Iedereen is welkom in de reguliere pluimveestal. Niet dat ik enige illusie koester dat er ook maar iemand komt kijken.
Menselijk geweten is buigzaam
Gelukkig is een menselijk geweten buigzaam en kneedbaar. Zo liet de campagnedirecteur van Greenpeace zich onlangs fotograferen in een jas van zeehondenbont. Heel cool, zei hij ook nog. Een duurzame biologische zeehondenfarm wellicht voor de boeren die hier na introductie van de wet Donkerlo overbodig worden? Misschien wil Janneke Donkerlo nog eens meedoen in een reclame voor reguliere kip. Niets zo veranderlijk als een mens. Donkerlo's journalistiek riekt naar Wakker Dier. Nu nog de feiten alsjeblieft.
Deze opinie verscheen eerder op Boerderij.nl
Fotocredits: 'bird', dvs
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@ henric #2 daar moet dan wel even bij vermeld worden dat zowel 2014 als 2015 uitzonderlijke jaren zijn geweest die ver boven het langjarige gemiddelde lagen. neemt niet weg dat ik er blij mee ben hoor.
De grootste winst zat hem vooral in de lage voerprijzen en zoals we allemaal weten. Die zijn nu eenmaal enorm laag de laatste jaren. :EDIT:\Dan met name de graanprijzen/
Het gevoel in de sector is dan ook dat dit mooie bonus jaren zijn; maar dat de situatie zoals die nu is, niet realistisch is voor de (midden) langere termijn.
Henric, dat klopt. Die piepen niet - hoor ik uit betrouwbare directe bronnen - en ze weten bovendien dat hun dier het langer in West-Europa gaat volhouden dan het varken. Ze hebben dus ook beter toegang tot geld.
Op de doorgaans betrouwbare site agrimatie.nl is te zien dat de opbrengst per 100 euro kosten van vleeskuikenbedrijven zowel in 2014 als in 2015 op 103 euro lag.
Dat wordt als volgt uitgelegd: ''Een rentabiliteit van 103% betekent dat de opbrengsten 3% hoger zijn dan het totaal van betaalde en berekende kosten. De arbeidsinzet van de ondernemer en de inzet van eigen vermogen worden dus gemiddeld in 2015 ruimschoots tegen marktwaarde vergoed.'' Lijkt mij een zeer gezonde sector. Ik weet niet waar mevrouw Donkerlo haar informatie vandaan haalt, maar dat het slecht gaat in de vleeskuikens klopt volgens mij niet.
Maar wat als NL na een ja voor het associatieverdrag (of een neen, maakt politiek niet echt uit) overstroomd wordt met het goedkope, gesubsidieerde (worden bankleningen netjes terug betaald?) Hliboprodukt vd Megakippenman uit de Ukraine? Dan hebben we aan de Kemperkip niet meer genoeg om de ontevreden en wantrouwig geworden AH klant van een alternatief te voorzien. Tamelijk tendentieus stuk, maar ja, van de Boerderij zelf, dus wel logisch!
Is het dier op de foto trouwens geen kalkoen?