Journalist Janneke Donkerlo schreef onlangs op Foodlog dat ze onbezorgd een gegrilde kip in een keer wil kunnen opeten zonder dat haar geweten haar kwelt.

Freelance journalist Janneke Donkerlo schrijft al sinds 2002 over deze onderwerpen. Waar het om gaat: Janneke wil met een gerust geweten een gegrilde kip in een keer kunnen opeten zonder dat ze door haar geweten wordt gekweld wordt, zo schreef ze. Ik bedoel hier niet de schijf van vijf die haar dwars zit. We moeten volgens mevrouw Donkerlo een duurzaamheidswet maken, waardoor zij onbezorgd van haar kip kan genieten. Producten mogen alleen verkocht worden als ze aan duurzaamheidscriteria op het gebied van milieu, arbeidsomstandigheden en dierenwelzijn - 3 sterren natuurlijk - voldoen.

Geen exportkansen voor 3 sterrenkip
De wet Donkerlo moet goed zijn voor de pluimveehouder, de kip en de consument. Een echte win-winsituatie dus. Volgens mevrouw Donkerlo hebben de pluimveehouders het met hun reguliere vleeskippen steeds moeilijker gekregen de laatste jaren. Niets is minder waar. De reguliere pluimveesector doet het uitstekend en heeft bewezen zich ook internationaal prima staande te kunnen houden. Dat is bijzonder gezien de dure regelgeving waarmee de sector van doen heeft. Eerlijk gezegd, de Nederlandse vleeskuikensector heeft uitstekende economische kengetallen, beter dan waar ook ter wereld. In tegenstelling tot wat Janneke meent te weten zijn er voor de 3 sterrenkip geen exportkansen, gewoon nul. Voor dit zogenoemde duurzame kippenvlees is internationaal geen markt te vinden Een wet die het 3 sterrensysteem voorschrijft, zal het aantal vleeskuikenhouders decimeren. Wat overblijft zijn arme boeren, uitgeknepen door supermarkten, voerfabrieken en slachterijen, die al hun winsten zien verdampen. De kip mag ook van Janneke wel 40% duurder worden. Zij kan het waarschijnlijk makkelijk betalen.

Alleen dierenwelzijn telt
Je mag toch van een journalist die zich sinds 2002 heeft bekwaamd in het schrijven over de landbouw, enig niveau verwachten. J. Donkerlo heeft het over drie criteria voor haar duurzaamheidswet: milieu, arbeidsomstandigheden en dierenwelzijn. In haar opiniestukje gaat het slechts over dierenwelzijn. Akkoord, we scoren daar niet de 3 sterren van de Dierenbescherming, maar wel 5 dikke sterren voor milieu en arbeidsomstandigheden. Niets daarover op Foodlog.

Je vraagt je wel af hoe het komt dat Janneke last heeft van haar geweten als ze kip eet. Wie heeft haar verteld dat onze kip het slecht heeft? Wij niet, wij beweren het tegendeel en laten dat graag zien. Ik doe hierbij een oproep aan alle lezers van haar pennenvruchten en natuurlijk aan Janneke zelf, om eens met eigen ogen te zien waar het om gaat. Iedereen is welkom in de reguliere pluimveestal. Niet dat ik enige illusie koester dat er ook maar iemand komt kijken.

Menselijk geweten is buigzaam
Gelukkig is een menselijk geweten buigzaam en kneedbaar. Zo liet de campagnedirecteur van Greenpeace zich onlangs fotograferen in een jas van zeehondenbont. Heel cool, zei hij ook nog. Een duurzame biologische zeehondenfarm wellicht voor de boeren die hier na introductie van de wet Donkerlo overbodig worden? Misschien wil Janneke Donkerlo nog eens meedoen in een reclame voor reguliere kip. Niets zo veranderlijk als een mens. Donkerlo's journalistiek riekt naar Wakker Dier. Nu nog de feiten alsjeblieft.

Deze opinie verscheen eerder op Boerderij.nl


Fotocredits: 'bird', dvs
Dit artikel afdrukken