1 min
Een nieuwe mogelijke oorzaak voor obesitas duikt op: zwangere muizen die aan TBT (tributyltin) werden blootgesteld, kregen kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen die aanleg hadden voor overgewicht. Stoffen die in de baarmoeder al invloed hebben op de hormoonhuishouding van de foetus kunnen bijdragen aan het ontstaan van obesitas.
In ScienceDaily presenteert Bruce Blumberg, professor aan de University of California, Irvine (pharmaceutical sciences and developmental & cell biology) onderzoek waarin zwangere muizen werden blootgesteld aan concentraties TBT zoals die ook 'in het wild' voorkomen. TBT wordt o.a. gebruikt in PVC. Mensen kunnen met TBT te maken krijgen door PVC plastic deeltjes die in gewoon huisstof voorkomen of doordat de chemische stof uit PVC-materiaal 'lekt'. Ook komt TBT voor in zeewater en de daar levende zeevruchten, omdat TBT gebruikt werd voor scheepsrompverven en niet afgebroken wordt maar zich in organismen opstapelt. Inmiddels is TBT al een aantal jaren verboden.
De nakomelingen van de onderzoeksmuizen werden verder niet meer met TBT in contact gebracht. Maar zowel de eerste als volgende generaties hadden meer lichaamsvet, levervet en hogere vetspecifieke genexpressie dan muizen waarvan de (groot)moeders geen TBT-blootstelling hadden gehad. Volgens Blumberg kan blootstelling in de baarmoeder aan stoffen die de hormoonhuishouding verstoren, zoals TBT, tot een permanente verandering in de vethuishouding leiden. Dat komt doordat dit soort 'obesogens' (de term is van Blumberg) het aantal vetcellen en de opslag van vet in bestaande cellen laat toenemen. Dat werkt obesitas in de hand.
De hypothese samengevat: omdat (muizen)moeders hun nakomelingen, zonder dat ze daar invloed op hebben, al in de baarmoeder aan TBT blootstellen, kan hun kroost later dik worden. Daar komen die kinderen nooit meer vanaf. Erger nog: ze geven het ook weer aan hun kleintjes door en daar komt niet eens een genmutatie aan te pas. Generaties lang blijft de vethuishouding verstoord.
Wat wisten wij eigenlijk van kunststoffen, 50 jaar geleden? Plastics waren de nieuwe wondermaterialen, om gezondheidsrisico's maakte niemand zich dik. Nu blijkt dat we er misschien van dik van worden,
Fotocredits: Pipes, uitsnede, John Loo
Dit artikel afdrukken
De nakomelingen van de onderzoeksmuizen werden verder niet meer met TBT in contact gebracht. Maar zowel de eerste als volgende generaties hadden meer lichaamsvet, levervet en hogere vetspecifieke genexpressie dan muizen waarvan de (groot)moeders geen TBT-blootstelling hadden gehad. Volgens Blumberg kan blootstelling in de baarmoeder aan stoffen die de hormoonhuishouding verstoren, zoals TBT, tot een permanente verandering in de vethuishouding leiden. Dat komt doordat dit soort 'obesogens' (de term is van Blumberg) het aantal vetcellen en de opslag van vet in bestaande cellen laat toenemen. Dat werkt obesitas in de hand.
De hypothese samengevat: omdat (muizen)moeders hun nakomelingen, zonder dat ze daar invloed op hebben, al in de baarmoeder aan TBT blootstellen, kan hun kroost later dik worden. Daar komen die kinderen nooit meer vanaf. Erger nog: ze geven het ook weer aan hun kleintjes door en daar komt niet eens een genmutatie aan te pas. Generaties lang blijft de vethuishouding verstoord.
Wat wisten wij eigenlijk van kunststoffen, 50 jaar geleden? Plastics waren de nieuwe wondermaterialen, om gezondheidsrisico's maakte niemand zich dik. Nu blijkt dat we er misschien van dik van worden,
Fotocredits: Pipes, uitsnede, John Loo
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er zijn grote verschillen tussen kunststoffen. Het (geheime) recept van de kunststof fabrikant bepaalt de mate van ongezondheid. Zo zijn er kassabonnen met en zonder BPA, sportschoenen met en zonder ftalaten, afbreekbare plastics uit natuurlijke grondstoffen en giftige plastics die de oceanen steeds meer onleefbaar maken.
Welke keuzes willen we maken of worden voor ons gemaakt (terwijl we zelf anders zouden willen)?
Nou, dan zal ik die tomaten die in plastic op zo'n mooi plastic bakje liggen ook maar niet meer eten, daar worden we dan ook dik van.
Wat ik bedoel te zeggen is dat de consument in zijn algemeen dan denkt: oh, deze cola zit in glas, dan kan ik daar rustig wel 2 liter per dag van drinken, want van dat plastic worden we dik. DAT is de onzin die ik eraan vindt. Dat plastic schadelijk is weten we al jaren, zelfs margarine lijkt op plastic, schijnt maar 1 molecuul te verschillen en dat wordt ook massaal gegeten.
Maar 'men' moet niet gaan denken dat als de magnetron hamburgers uit de supermarkt niet meer in plastic, maar in een kartonnetje zitten dat ze dan niet meer dikmakend zijn. Dat is wat er vaak verkeerd gedacht wordt over dit soort artikelen en dat is dus onzin.
Teveel frisdrank is een belangrijke factor bij dikker worden en diabetes krijgen.
Hormoonverstorende stoffen in kunststoffen versterken dit proces. Bovendien veroorzaken die hormoonverstorende stoffen ook heel andere aantastingen. Reden waarom bijv. ftalaten verboden zijn in peuterspeelgoed. Bepaald geen onzin allemaal - maar het is wel onzinnig om met zo een commentaar te komen 'Ikke'.
ps ook bronwater zit meestal in PET flessen (elders besproken). En, zoals verteld, er zijn heel andere bronnen dan plastic verpakkingen die ons opzadelen met dit soort stoffen - ook de niet-cola drinkers onder ons.
Ooooooooow, dus als de cola weer in glazen flessen verkocht zal worden zullen we er niet meer dik van worden?? Wat een onzin
In PVC komen veel meer schadelijke stoffen voor zoals zoals bis(2-ethylhexyl)maleaat, n-methyl cyclohexaan-n tertiair butyl catechol (reagerend met p-tert butylfenol en derivaten) en zware metalen (loodzouten of mono- and di-methyltin en octyltin). Al onze waterleidingen zijn van PVC (in Duitsland niet, dus het kan anders). Zeker als het leidingwater zacht is (=een hogere zuurgraad), spoelen deze stoffen in sterke mate uit !!
Zoals hierboven gemeld, ontstaat er (op allerlei manieren) PVC fijnstof dat we inademen. Het verbranden van PVC in afvalverbrandingsinstallaties veroorzaakt zware metalen fall-out (net zoals kolencentrales dat doen).