Dat zegt Martin Wagner, toxicoloog aan de Goethe Universität Frankfurt. Hij onderzoekt al jaren mineraalwater op (resten van) chemische stoffen en hormoonverstoorders. In een interview met Spiegel Online, naar aanleiding van een recente zuiverheidstest op mineraalwaters door de Duitse Stiftung Warentest, bespreekt hij de bevindingen.

Milieu-hormonen
In de geteste mineraalwaters werden resten van pesticiden aangetroffen - in zeer kleine hoeveelheden. Wagner maakt zich meer zorgen over de hormoonverstoorders die uit PET-flessen in het water terecht komen. Zijn onderzoek, met slakken in plastic- en glazen flessen, werd door de Duitse Bundesamt für Risikobewertung (BfR) echter als niet overtuigend beoordeeld. Wagner: "Ik ben een andere mening toegedaan. Als de reproductie van slakken verdubbelt alleen doordat ze in PET-flessen verblijven, is dat een sterke aanwijzing voor het uitlogen van 'milieu-hormonen' (endocriene verstoorders)".

Wagner vertelt dat ook water in andere flessen verontreinigd kan raken: in plastic door bisfenol A, ftalaten (weekmakers), of de nieuwe kunststof Tritan, waarvan nog onbekend is wat de (gezondheids)gevolgen zijn. In aluminium kan een epoxy (BPA)-coating aangebracht zijn.

Kraanwater
Gevraagd naar zijn favoriete mineraalwater aarzelt Wagner geen moment: kraanwater. Want wat weinigen weten: mineraalwater mag niet behandeld worden. Maar voor leidingwater gelden de strengst mogelijke normen waardoor er geen milieu-hormonen in voorkomen en minder chemische verontreiniging. Daar komt nog bij dat leidingwater 1000 tot 5000 keer zo goedkoop is, niet verpakt is en er dus geen energie nodig is voor het afvullen, en bovendien geen plastic-flessen-afvalberg veroorzaakt. "Voor mij staat die keus als een paal boven water", besluit Wagner.
Dit artikel afdrukken