14 keer feest
In de woorden van Karin: "Ik weet namelijk geen betere manier om iets te vieren dan door samen te eten. Of het nu met familie is, vrienden, collega's of de buren, met elkaar aan tafel is altijd leuker." En dus geeft ze achter elkaar een vrijmibo, een Italiaanse pastaparty, een Oranje-feestje, een picknick en een Franse lunch. Ook een verjaardagsfeestje en het Kerstfeest ontbreken niet.
Ik weet namelijk geen betere manier om iets te vieren dan door samen te etenDe recepten zijn met een luchtig gemak geschreven en Karin zou Karin niet zijn als ze niet ook een paar suggesties heeft om het je nog gemakkelijker te maken. Dat levert een inspirerende, je-het-water-in-de-mond-doen-lopende 'grabbelton' vol lekkers op. Doorbladeren van het boek is al bijna net zo lekker als er daadwerkelijk uit koken.
Na enig aandringen gaf Karin toe toch wel een favoriet recept te hebben - nou ja, eigenlijk twee. Voor de bloemkool-paprikasalade moet je zelf pagina 140 maar opslaan. Het recept voor de Franse kip (Poulet aux olives et vin blanc) volgt hier.
Poulet aux olives et vin blanc
Een soort coq-au-vin, maar dan een zomerse, zuidelijke variant met witte wijn, olijven en citroen. Altijd fijn, zo'n kipstoofschotel die je de dag van tevoren kunt maken. Voor gezelschappen vraag ik of de slager de kippenbouten in tweeën hakt, dan heb je kleinere porties, dat deelt lekker uit voor zowel grote als kleine eters. De hele schotel invriezen gaat ook prima. Rustig laten ontdooien en ook heel rustig weer opwarmen. 'Waar is de groente?' hoor ik je al vragen. Maar Fransen zien aardappels als groente. En bovendien heb je net die crudités al gehad.
Bereiden: 25 minuten | In de pan: 1 uur | Voor 4 - 6 personen
Ingrediënten
- 4 kippenbouten, verdeeld in karbonades en drumsticks
- 150 g gerookte spekblokjes
- 200 g grote sjalotten
- 3 knoflooktenen
- 1 citroen
- 250 ml witte wijn
- 200 ml crème fraîche
- 100 g lekkere groene olijven
- 50 g kappertjes
- 1 handje platte peterselie
- scheut olijfolie
- zout & peper uit de molen
Snipper de sjalotten knoflooktenen, dat mag best vrij grof. Bestrooi de kipstukken met zout en peper. Verhit een scheut olijfolie in een grote braadpan en bak het vlees in 2 porties op hoog vuur rondom mooi goudbruin in een minuut of 8. Schep uit de pan en bewaar op een schoon bord. Giet eventueel overtollig vet af.
Fruit de sjalot, spekjes en knoflook 5-10 minuten op laag vuur tot de ui zacht is en de spekjes uitgebakken zijn. Giet de wijn erbij en laat flink uitbruisen. Voeg crème fraîche, zout en peper toe. Rasp de schil van de citroen erboven, pers daarna uit en voeg ook het sap toe. Hak de helft van de peterselie fijn en doe erbij.
Doe de kip terug en duw een beetje onder. Laat met deksel op de pan op het kleinste pitje een uur sudderen. Warm op het laatst even de olijven en kappertjes mee. Bestrooi met de andere helft van de fijngehakte peterselie. Saus te dun? De volgende dag is hij meestal vanzelf wel ingedikt, maar zo niet: wat maïzena loskloppen in een beetje water en even laten meesudderen.
Karin suggereert bij de kip rijst te eten, of feestelijke pommes de terre persillées.
Fotocredits: Cover van en receptfoto uit De Vrolijke Keuken
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Hans, dank voor je vleesverduidelijkende opmerking. Daar heeft inderdaad iedere kip (en ander dier) recht op.
Het recept is woordelijk overgenomen uit De vrolijke tafel. Het sluit aan bij Karins filosofie om mensen lekker aan het koken te krijgen met verse ingrediënten die je overal makkelijk moet kunnen kopen. Daarom gebruikt ze de termen waarmee die bij de super of slager te vinden zijn, zoals je zelf al opmerkt.
Overigens staat er in het boek ook een heerlijk recept voor pittige kipvleugeltjes (p. 195).
Cécile,
Eerst en adhesiebetuiging en dan een zeuropmerking..
Een mooi voorbeeld van een veelzijdigheid in smaak, en toch door iedereen te maken.
Zo'n gerecht geeft starters ook trots. Met dat soort zaken leerde ik onze dochters zelf koken.
Beter boerse simpelheid, dan op de 'chef'-toer. Juiste de Franse keuken biedt veel voorbeelden.
Goed van dit gerecht is ook, dat je de ingrediënten in elke super kunt halen, en misschien wel de helft er al van in huis hebt..
Ik lees op Foodlog wel eens 'nuffige' recepten, waarvoor ik eerst half Zeeuws-Vlaanderen zou moeten afrijden, waarbij de kok zelf suggereert een exclusief specialiteitenwinkeltje in de kelder te hebben.
De zeuropmerking:
Ik weet niet of je het recept integraal overnam, of zelf een beetje kneedde, maar ik vind dat je een beest als eetbaar dier onrecht aan doet door het beest zelf en zijn onderdelen niet te benoemen, maar daarvoor alternatieve begrippen voor te verzinnen, die de aandacht op 'vlees' moeten weghalen. Vies smerig trucje van de super marketeers.. I
Ik blijf daar op drammen.
karbonade : heeft een kip niet; bedoeld wordt een al dan niet ontbeende bovenpoot
drumstick : slaat nergens op; de echte wel op een trommel; is gewoon de onderpoot
kipfilets : is borstvlees; de filet zou hooguit het 'nootje' op het achterste deel van het karkas kunnen zijn, wat doorgaans weggegooid wordt en wij als mini-lekkernij zien
tv-sticks : onfatsoenlijk woord voor kippenvleugels
kippehaasje : leugenachtige gepimp van een rudimentaire vliegspier die tegen de grote borstspier aan ligt. Gehaaide benaming om dat deel onder de naam 'haasje' qua prijs 4x over de kop te laten gaan..
Ik bedoel dit niet persoonlijk, maar richt me tot Foodloggers.
De wijze waarop dierenvlees BEWUST door marketing van andere benaming wordt voorzien, vindt ik net zo hypocriet en pervers, als die malloot die geld wil gaan verdienen met een schort waarop nepbloed, en die pretendeert in zijn vegetarische slagerij groente te slachten, maar de ballen en hersenen mist om alternatieve groenteproducten in een uniek kader op de markt te plaatsen. Zonder zijn Stapeliaanse afkeer van echt vlees lukt hem dat blijkbaar niet...