FlashWil je liever Tata’s staal dan Brabantse venkel?
Volgende herfst kun je geen Nederlandse bleekselderij, kool en venkel meer eten. Dat zegt de even gepikeerde als verhitte boerin Jolanda Nooijen uit het Brabantse dorp Zeeland in een 'pislinke' video op Facebook.
Zij teelt Chinese kool, bleekselderij en venkel. Die moeten komend jaar volgens een advies van de Commissie van Deskundigen Meststoffenwet (CDM) op 1 oktober van het land zijn. Maar dat gaat niet omdat ze nog niet allemaal geoogst kunnen worden. Als voortaan oogst na 1 oktober niet meer mag moeten ze uit zuidelijke landen komen. Waarom doet 'Den Haag' zoiets raars, vraagt Nooijen, als we in Nederland zo graag Nederlands willen eten?
Het is de volgende fase van de stikstof- en milieubeslommeringen in ons land, die nu ook de plantaardige teelt bereiken. De CDM-commissie heeft een lijst met zogeheten vanggewassen opgesteld. Die moeten de stikstof uit mest die in de bodem nog is achtergebleven zoveel mogelijk opnemen om die niet naar het milieu of de lucht te laten vervluchtigen. Een aantal populaire Hollandse gewassen zal daaronder lijden.
De soep wordt iets minder gegeten dan Nooijen het voorstelt. Ze mag - als Den Haag de voorstellen van CDM overneemt - nog steeds na 1 oktober oogsten, maar mag dan het volgende jaar minder stikstof op haar land brengen om de boel toch in balans te houden. Dat zal echter de omvang van haar oogst en dus rendement raken.
De 1 oktober maatregel wordt genomen om de waterkwaliteit in het kader van de Kader Richtlijn Water te verbeteren. Stikstof raakt naast veeboeren nu ook de akkerbouw en zal straks ook de rest van de industrie en zelfs de bouw gaan raken.
De waterbedrijven lieten al weten dat er niet eens genoeg schoon water is voor de 900.000 woningen die Nederland wil gaan bouwen. Minister Van der Wal, wier portefeuille draait om stikstof en natuur, bleek eerder deze week (zie de tweet met video hieronder) nog te denken dat ze bedrijven als Tata Steel wel mag laten vervuilen zolang dat ten koste van de veehouderij gaat. Nu het ook om plantaardig voedsel gaat, wordt langzaam duidelijk hoe groot de impact is van stikstof en de andere milieudossiers die het kabinet allemaal in één klap wil oplossen. Die impact is zodanig dat de samenleving echte keuzes moet maken tussen sectoren van bedrijvigheid: wat willen we wel en niet meer of veel minder in ons land?
Heel simpel gezegd zullen we moeten kiezen, bijvoorbeeld tussen Spaanse en Nederlandse venkel en tussen Nederlandse kool of Tata Steel en Rockwool, twee grote industriële uitstoters van boerenstikstof?