Meteen zien of fruit goed smaakt en een goede bite heeft, door het fruit gewoon even door de scanner te halen. Dat kan dankzij het all-in-one spectral cabinet van het Wageningse Agro Food Robotics programme
Voor producenten van fruit is het heel belangrijk producten met een goede smaak af te leveren. Je kunt echter moeilijk van elke appel die je aflevert een stukje proeven. Het team van Wageningen University & Research heeft een apparaat ontwikkeld waarmee een boer (of een andere partij in de keten) zelf kan bepalen hoe goed de smaak is, zonder het fruit kapot te hoeven maken om sap of pulp te analyseren. De boer bespaart daarbij ook nog eens tijd: het apparaat scant een hele kist fruit tegelijk. Er is ook een draagbare versie voor in de boomgaard ontwikkeld.
Het all-in-one spectral cabinet is uitgerust met een near-infrared camera, licht, en software. Met deze simpele opstelling is het mogelijk te bepalen hoeveel water en suiker een vrucht bevat, maar ook hoe stevig of zoet een vrucht is.
Het apparaat is zo gebruiksvriendelijk dat iedereen het kan gebruiken. Je zet een kistje fruit in het apparaat, dat schijnt er infrarood licht op en de camera meet de reflectie van het licht. Software kan dan aan de hand van die data berekenen hoeveel suiker en water het fruit bevat. Bedrieglijk simpel, want er zit gecompliceerde artificial intelligence achter.
Het apparaat is gebruiksklaar, maar de onderzoekers sleutelen nog aan de software. Omdat fruitsoorten onderling nogal verschillen, heb je voor een appel een ander model nodig dan voor een peer.
Mogelijk kan het all-in-one spectral cabinet ook toegepast worden voor andere productgroepen. Nu moet de fruitsector enthousiast worden gemaakt voor het nieuwe apparaat. Daarom presenteert het team ontwikkelaars het komende februari op de Fruit Logistica, de grote versbeurs in Berlijn.
Voor producenten van fruit is het heel belangrijk producten met een goede smaak af te leveren. Je kunt echter moeilijk van elke appel die je aflevert een stukje proeven. Het team van Wageningen University & Research heeft een apparaat ontwikkeld waarmee een boer (of een andere partij in de keten) zelf kan bepalen hoe goed de smaak is, zonder het fruit kapot te hoeven maken om sap of pulp te analyseren. De boer bespaart daarbij ook nog eens tijd: het apparaat scant een hele kist fruit tegelijk. Er is ook een draagbare versie voor in de boomgaard ontwikkeld.
Het all-in-one spectral cabinet is uitgerust met een near-infrared camera, licht, en software. Met deze simpele opstelling is het mogelijk te bepalen hoeveel water en suiker een vrucht bevat, maar ook hoe stevig of zoet een vrucht is.
Het apparaat is zo gebruiksvriendelijk dat iedereen het kan gebruiken. Je zet een kistje fruit in het apparaat, dat schijnt er infrarood licht op en de camera meet de reflectie van het licht. Software kan dan aan de hand van die data berekenen hoeveel suiker en water het fruit bevat. Bedrieglijk simpel, want er zit gecompliceerde artificial intelligence achter.
Het apparaat is gebruiksklaar, maar de onderzoekers sleutelen nog aan de software. Omdat fruitsoorten onderling nogal verschillen, heb je voor een appel een ander model nodig dan voor een peer.
Mogelijk kan het all-in-one spectral cabinet ook toegepast worden voor andere productgroepen. Nu moet de fruitsector enthousiast worden gemaakt voor het nieuwe apparaat. Daarom presenteert het team ontwikkelaars het komende februari op de Fruit Logistica, de grote versbeurs in Berlijn.
Nog steeds blijft de consument de beste controleur op smaak enz. Wat zo'n apparaat zegt zegt mij helemaal niks, als ik de appel te zoet en/of te zacht vindt mag de boer hem houden.
Het zou fijn zijn als producten pas geplukt worden als ze rijp zijn, maar dat willen de supermarkten blijkbaar niet. Ik vermoed dat zo'n apparaat daar niets aan zal veranderen.
Dat is voor veel fruit weer lastig, omdat het dan veel te kort houdbaar is en te snel gaat rotten.
Dat snap ik ook wel. Maar juist dat soort fruit koop ik zelden in de supermarkt vanwege te vroeg geplukt.
De ontmenselijking van ons voedsel schrijdt voort - met zevenmijlslaarzen. Het idee dat eten in de allereerste plaats gezond voor mensen moet zijn is een reeds gepasseerd station.
De volgende stap is dat het fruit zó geteeld wordt, dat het de scanner tevredenstelt. Water en suiker, daar gaat het om. En al die andere minuscule stofjes dan, die samen een smaakbeeld scheppen? Ach, waar maak ik me druk om... Dat soort "onbelangrijke details" zijn er immers al lang uitgeteeld.