Nog maar een paar weken geleden waren varkens heel goedkoop. Zo goedkoop dat boeren ze niet voor de marktwaarde konden houden. Dat kwam omdat er veel te veel dieren waren in de EU. Om het aantal te drukken gingen zeugenhouders minder biggen produceren. Minder biggen betekent immers minder vleesvarkens en dan stijgt de prijs. Zo werkt de varkensmarkt. Plots sloeg de markt om. De prijzen verdubbelden binnen een week en stijgen nog steeds stug.
Vorige week werd in besloten kring al bekend dat de EU opkoop van varkensvlees overweegt. Dat doen regeringen soms om slechte prijzen tegen te gaan. Het vlees wordt dan in vrieshuizen opgeslagen om later, liefst op een moment van tekorten, weer op de markt te worden gebracht. Het malle is nu dat de EU varkensvlees wil opkopen terwijl de prijzen als een dolle stijgen. Is het dommigheid of beleid? Die vraag is een bekend grapje onder beleidsadviseurs.
Toch is het misschien serieus. Dankzij de inval van Poetins leger in Oekraïne is voer voor de varkens zo duur geworden, dat boeren ondanks de hoge marktprijzen nog steeds niets kunnen verdienen omdat hun kostprijs minstens zo hard stijgt. Wie extra vlees uit de markt haalt, maakt het vlees nog duurder maar houdt in ieder geval nog wat boeren en zeugen over voor hopelijk betere tijden.
Vorige week werd in besloten kring al bekend dat de EU opkoop van varkensvlees overweegt. Dat doen regeringen soms om slechte prijzen tegen te gaan. Het vlees wordt dan in vrieshuizen opgeslagen om later, liefst op een moment van tekorten, weer op de markt te worden gebracht. Het malle is nu dat de EU varkensvlees wil opkopen terwijl de prijzen als een dolle stijgen. Is het dommigheid of beleid? Die vraag is een bekend grapje onder beleidsadviseurs.
Toch is het misschien serieus. Dankzij de inval van Poetins leger in Oekraïne is voer voor de varkens zo duur geworden, dat boeren ondanks de hoge marktprijzen nog steeds niets kunnen verdienen omdat hun kostprijs minstens zo hard stijgt. Wie extra vlees uit de markt haalt, maakt het vlees nog duurder maar houdt in ieder geval nog wat boeren en zeugen over voor hopelijk betere tijden.
John van Kessel , Willem van den Akker en Annechien ten Have-Mellema wat vinden jullie van zo’n opkoopregeling, nu, juist nu de prijzen stijgen?
Is het beleid of is er over nagedacht?
Als je iets niet wilt als overheid presenteer je de regeling op het moment dat het het minst interessant is voor de keten om hier gebruik van te maken. Er wordt dan wel een vergoeding gegeven voor de opslag maar het risico is te groot om nu duur vlees op te gaan slaan.
Zaadje tot karbonaadje duurt zeg maar een jaar waardoor het bijsturen van de productie ook tijd kost maar uiteindelijk is dat zowel een zwak als sterk punt van de keten.
John, jij verwacht dus 0 kilo opslag omdat alles verhandeld gaat worden?
Ik verwacht idd dat alles verhandeld wordt of opgeslagen wordt zodat partijen er snel over kunnen beschikken zonder eisen van de EU.
Als het nu een opkoopregeling zou zijn komt het volledige risico bij de EU te liggen maar dat is niet het geval.
Juist toen de prijzen laag waren had dit instrument goed gewerkt. In tijden van overschot een beetje ondersteuning voor de boer en bij krapte komt de voorraad vrij en worden de prijzen voor de consument beperkt. Die krapte komt er wel er was immers al een krimp van veestapel gaande. Maar ik verwachtdus dat de krapte niet opweegt tegen het prijsrisico van langdurige opslag.
Theoretisch gezien zou als de varkensprijs heel laag was, de opslagregeling een optie zijn geweest. In tijden van lage prijzen opkopen (en invriezen) en als de prijzen hoog zijn weer op de markt brengen. Meestal zijn wij in Nederland geen voorstander van deze regeling. Want het vlees komt immers toch een keer weer op de markt.
Wat vaak vergeten wordt is dat varkensvlees niet alleen voor de consument duur is. Ook voor de boer is het heel duur. Jammer dat dit vergeten wordt te vertellen. De enorme stijging van de voerprijzen moeten in de opbrengstprijs terug komen. Anders kan de boer zijn dieren niet meer voeren.
De kop had ook kunnen zijn: boeren kunnen hun dieren geen eten meer geven.
Elk verhaal heeft dus twee kanten.