Terwijl de prijs van olie het vat uit rijst wil minister Rob Jetten van Economie en Klimaat gas niet groen noemen in de discussie over de groene energie-taxonomie.
Dat doet hij in een situatie waarin Duitsland kolen- en kernenergiecentrales afschakelt, België zijn kernuitstap voorbereid, Frankrijk kerncentrales heeft stilgezet voor onderhoud en Poetin ons laat voelen dat de EU van hem afhankelijk is voor energie en hij ons kort kan houden in het buffergebied tussen de EU en Rusland. Dat is het doel van Poetins Oekraïne-beleid.
Voldoende duurzame energie is er nog lang niet. Gas is van de onduurzame energiebronnen de minst koolstof emitterende naar de atmosfeer.
Politiek zou gas bijvoorbeeld voor een periode van tien jaar groen genoemd kunnen worden. Maar nee dus. Willens en wetens lijkt Den Haag de grootst denkbare energiecrisis van de afgelopen 70 jaar zelf mee aan te jagen. Dat kan leiden tot blijvend hoge inflatie en vervolgens sociale onrust (gele hesjes) en misschien erger. Zelfs de oude Amerikaanse president Joe Biden, die net als de jonge Jetten van de olie en het gas wil, is bereid voor de EU toch nog wat extra schaliegas uit Amerikaanse bodems te halen en als LNG naar de EU te sturen. Jetten denkt dat we genoeg gas hebben voorlopig. Wijsheid moet kennelijk komen uit het opdoen van praktijkervaring met de manier waarop de werkelijkheid terugslaat. Hoe onzeker de toekomst ook is, één ding is zeker: iedereen gaat aan den lijve ontdekken wat dat betekent.
Het CBS meldt vanmorgen alvast dat de inflatie in Nederland afgelopen maand is doorgestegen naar 7,6% procent ten opzichte van januari 2021. De geldontwaarding in december 2021 bedroeg 6,4%. Uiteraard is dat nog slechts een korte termijn effect dat niet gezien mag worden als een voorspelling van de toekomst. De Volkskrant waagt zich vanmorgen aan een boudere verwachting: het is niet ondenkbaar dat de energieprijzen de komende jaren 'door het dak gaan'. Reden: door de gedachte dat duurzame energie binnen handbereik is en de effecten die dat heeft op politiek en de beurs, is de zoektocht naar nieuwe oliebronnen op een zacht pitje gezet. De samenleving rekende op de beschikbaarheid van duurzame stroom en waterstof. Te vroeg dus.
Dat doet hij in een situatie waarin Duitsland kolen- en kernenergiecentrales afschakelt, België zijn kernuitstap voorbereid, Frankrijk kerncentrales heeft stilgezet voor onderhoud en Poetin ons laat voelen dat de EU van hem afhankelijk is voor energie en hij ons kort kan houden in het buffergebied tussen de EU en Rusland. Dat is het doel van Poetins Oekraïne-beleid.
Voldoende duurzame energie is er nog lang niet. Gas is van de onduurzame energiebronnen de minst koolstof emitterende naar de atmosfeer.
Politiek zou gas bijvoorbeeld voor een periode van tien jaar groen genoemd kunnen worden. Maar nee dus. Willens en wetens lijkt Den Haag de grootst denkbare energiecrisis van de afgelopen 70 jaar zelf mee aan te jagen. Dat kan leiden tot blijvend hoge inflatie en vervolgens sociale onrust (gele hesjes) en misschien erger. Zelfs de oude Amerikaanse president Joe Biden, die net als de jonge Jetten van de olie en het gas wil, is bereid voor de EU toch nog wat extra schaliegas uit Amerikaanse bodems te halen en als LNG naar de EU te sturen. Jetten denkt dat we genoeg gas hebben voorlopig. Wijsheid moet kennelijk komen uit het opdoen van praktijkervaring met de manier waarop de werkelijkheid terugslaat. Hoe onzeker de toekomst ook is, één ding is zeker: iedereen gaat aan den lijve ontdekken wat dat betekent.
Het CBS meldt vanmorgen alvast dat de inflatie in Nederland afgelopen maand is doorgestegen naar 7,6% procent ten opzichte van januari 2021. De geldontwaarding in december 2021 bedroeg 6,4%. Uiteraard is dat nog slechts een korte termijn effect dat niet gezien mag worden als een voorspelling van de toekomst. De Volkskrant waagt zich vanmorgen aan een boudere verwachting: het is niet ondenkbaar dat de energieprijzen de komende jaren 'door het dak gaan'. Reden: door de gedachte dat duurzame energie binnen handbereik is en de effecten die dat heeft op politiek en de beurs, is de zoektocht naar nieuwe oliebronnen op een zacht pitje gezet. De samenleving rekende op de beschikbaarheid van duurzame stroom en waterstof. Te vroeg dus.
Die olie kan nog wel even doorstromen denk ik. Gisteren is een deal afgerond met Uganda en Tanzania door Total en China. Vanaf 2025 genoeg voor een poosje.
"Government geologists estimate Uganda's gross reserves at 6 billion barrels, while recoverable oil is seen at 1.4 billion barrels".
BBC
Stoken maar!
Ander punt: de mogelijkheden voor energiebesparing lijken nog lang niet allemaal benut?
1,4 billion barrels recoverable? De rest niet (ongunstige EROI?)? Is niet zo veel, lijkt mij.
de olieprijs (en daarmee die van diesel en benzine) kan de komende jaren weleens exploderen. De oorzaak: dreigende tekorten.
Van Cleef, ABN-AMRO: we gooien onze oude schoenen (= fossiel) weg, terwijl we van de nieuwe nog alleen maar de veters hebben.
Olie bedrijven hebben ook minder geinvesteerd in winning, zijn al bezig met afbouw, wat misschien goed nieuws is, zo blijft er nog wat 'recoverable' wat langer in de grond (en kunnen oliebedrijven daar later weer goed mee verdienen).
We hebben wereldwijd nog voor 47 jaar bewezen oliereserve, met het huidige verbruik. Zou ruim voldoende kunnen zijn? Misschien wel teveel?
Link
Gert, reserves zijn nog geen beschikbare reserves.
Ik wordt zo moedeloos van mensen die niks willen maar geen oplossing hebben. Aan intelligentie en welbespraaktheid ligt het niet maar op één of andere manier lukt het nog niet om een paar jaar vooruit te kijken. We willen geen windenergie want dat is horizonvervuiling, geen zonne-energie want dat gaat ten kosten van landbouwgrond, geen fossiel want geeft CO2 uitstoot, geen biocentrales want dat geeft stikstofuitstoot en boskap, geen kernenergie want dat geeft radioactief afval maar we verwachte wel dat er stroom blijft komen uit het stopcontact. Dat gaat dus niet lukken en daar hoef je geen grote studie voor gedaan te hebben.