Consumenten vinden biologische producten over het algemeen duur. Circa 45% van de Nederlandse consumenten zegt bereid te zijn om 10% meer te betalen voor biologische producten. Zijn die biologische producten meer dan 20% duurder dan niet-biologische, dan zakt die koopbereidheid naar 35%. "Zolang we niet uitleggen waar biologisch voor staat, verandert er niets," zegt Michaël Wilde, directeur Bionext. "Dit onderzoek bevestigt dat we als sector nog beter en vaker moeten communiceren wat biologisch is. We zullen als hele keten aan de slag moeten om de consument mee te nemen in de meerwaarde van biologisch.”
In het onderzoek kregen 500 consumenten uitgelegd wat biologisch inhoudt: geen chemische bestrijdingsmiddelen, geen kunstmest, meer ruimte voor dieren. Dat betekent ook een arbeidsintensievere teelt en hoger kostenniveau voor de boer.
Na de uitleg steeg de bereidheid van consumenten die zeiden bereid te zijn om 10% meer te betalen voor biologische producten tot 75%. Het meest aansprekende argument bleek geen chemische bestrijdingsmiddelen (43%), gevolgd door dierenwelzijn (27%) en geen toegevoegde kunstmatige kleur-, geur- en smaakstoffen (26%).
.
Vorig jaar bleek uit een onderzoek van de Autoriteit Consument en Markt (ACM) dat Nederland achterloopt in biologische consumptie en achter zal blijven lopen omdat de consument niet meer geld voor biologisch over heeft. Zelfs met de 40% van de consumenten die in het onderzoek aangeven een groter aanbod biologisch eten in hun supermarkt te wensen, de 15% die van plan is in het nieuwe jaar een groter aantal biologische producten te kopen en de 78% die evenveel biologisch blijft kopen, zal Nederland achterblijven bij het streven van Eurocommissaris Frans Timmermans om de Europese biologische landbouw te vergroten tot 25% in 2030. Het Nederlandse biologische areaal blijft steken op 4%, het marktaandeel op 3,2%. Binnen de EU is 8,1% van het landbouwareaal biologisch. In 12 lidstaten is 10% van het landbouwareaal biologisch, met als koplopers Liechtenstein (met 41% ook wereldkampioen) en Oostenrijk (26,1%).
Over de voordelen van biologisch voor milieu en klimaat valt te twisten. Biologische teelt vergt circa 20% meer landgebruik. Dat bedreigt de ruimte die overblijft voor de natuur. Omdat er veel voedsel wordt verspild, zou het nadeel kunnen worden opgevangen. Verspilling stopt echter alleen bij een forse verhoging van de prijzen van voedsel. Dat kost besteedbaar inkomen en daarmee welvaart, zaken waar consumenten niet gemakkelijk begrip voor opbrengen.
10% meer betalen voor biologisch. Bij overstap van gangbaar naar biologisch een productiehoeveelheidverlies van 30%. En de boer die van gangbaar naar biologisch overstapt gaat 20% minder verdienen. Simpel rekensommetje, 10% hogere prijs x 30% minder geproduceerde kgs.
Dit is een gevalletje van het vinden van paaseieren die jezelf verstopt hebt.
De kern van bio was bij de 'oprichting' geen chemische middelen en geen kleurstoffen. Dat hoort iedereen te weten. Nu weet 43%, resp 27% dat. Te weinig in ieder geval. Maar ja er wordt ook niets aan gedaan. Nu zeggen vaker te moeten communiceren is wel wat oenig. Daarbij gaan ze het niet doen: geen geld.
Ingewikkelder is het prijsverschil. Het verschil is vaak meer dan 20% en dan zakt de koopbereidheid verder. Hoeveel markt blijft er dan over? Dus als je 25% aandeel van Timmermans wil halen...
Sowieso een goed idee om consumenten beter te informeren over waar ons voedsel vandaan komt en hoe dat wordt geproduceerd en dat je als consument dus ook zelf kan bepalen. Ik leerde pas tijdens mijn bachelor dierwetenschappen dat landbouw ook heel veel nadelen kan hebben. Maar dat kan ook aan mijn traditionele achtergrond liggen natuurlijk.
Mbt de laatste alinea: Het puur sturen op opbrengst in het verleden heeft ons juist allerlei problemen opgeleverd die we nu met zijn allen aan het oplossen zijn. Wat óók wel eens gezegd mag worden: Biologisch benut nutriënten en inputs goed en heeft lage stikstofoverschotten. Er vindt minder uitspoeling plaats naar grond- en oppervlaktewater. De biodiversiteit is hoger dan het gemiddelde landbouwbedrijf. Uiteraard is bio niet het perfecte systeem. Maar afschrijven op basis van een lagere productie is eenzijdig en ouderwets.
Het draait in de landbouw alleen maar om productiehoeveelheid. Prijs/kwaliteit is daarin bijzaak. Graanprijzen zijn vandaag de dag behoorlijk hoog als gevolg van productiehoeveelheid.
Wat vaak ongenoemd blijft, maar in mijn optiek wel relevant is: In de biologische veehouderij mogen in de diervoeding nog steeds geen synthetische aminozuren worden toegepast, zie hier, bijlage 1, paragraaf 1.4.1 f. De consequentie daarvan is dat je de dieren eigenlijk altijd te veel eiwit (stikstof) moet voeren om te voldoen aan hun eiwit/aminozurenbehoefte. Met synthetische aminozuren kun je een voer met een laag eiwitgehalte (laag 'ruweiwit') aanvullen, zodat het voer een min of meer ideaal aminozurenprofiel heeft voor het beoogde doel (vleesgroei, melkproductie, eiproductie). Een verbod op het gebruik van synthetische aminozuren leidt dus onvermijdelijk tot eiwitverspilling cq onnodige stikstofuitstoot en tot energieverspilling, omdat het dier het aangeboden voereiwit moet verteren en absorberen en vervolgens de te veel opgenomen aminozuren weer moet afbreken en uitscheiden.
Maar ja, dat is waarschijnlijk te technisch voor de gemiddelde consument...