De newsroom van 1 november 2021, de Foodlog-selectie van berichten die wij relevant vinden uit de (inter)nationale pers. Hier vind je onze voorgaande selecties.
Volgens ingewijden moeten we vanaf vrijdag de coronatoegangspas ook laten zien bij sportscholen, zwembaden en 'doorstroomlocaties' als dierenparken en musea, schrijft de NOS (3.1). Komen de mondkapjes ook terug in de publieke binnenruimte, winkels, de horeca en bij contactberoepen, zoals de kapper? Wellicht, daar is het kabinet nog niet uit.
Het advies om thuis te werken wordt verruimd naar de helft van de werktijd.
Allemaal maatregelen om het stijgend aantal ziekenhuisopnames binnen de perken te houden. Maar is dat wel de juiste aanpak? Uit de lezenswaardige analyse 'America has lost the plot on COVID' (Amerika is de draad kwijt) in The Atlantic (4.3) valt te concluderen dat beleid weinig rationeel tot stand komt.
Volgens auteur Sarah Zhang weten we al wat het einde van het liedje zal zijn: covid-19 wordt endemisch. En dat houdt in dat we een aantal - moeilijke - vragen zullen moeten gaan beantwoorden. Hoe gaan we de transitie managen? En wat willen we in die overgangsperiode bereiken met welke maatregelen? Ziekenhuisopnames beperken? Overlijdensgevallen terugdringen? Of besmettingen voorkomen? Ieder antwoord brengt een andere strategie met zich mee.
In de VS is het opportuniteit ten top, schrijft Zhang: "In de praktijk is de VS nu bezig met een ongecontroleerd experiment met elke strategie tegelijk. Het Covid-19-beleid verschilt per staat, provincie, universiteit, werkplek en schooldistrict. Polarisatie heeft ertoe geleid dat de minst gevaccineerde gemeenschappen te maken hebben met de meest versoepelde beperkingen, terwijl hoog gevaccineerde gemeenschappen - die dus het meest beschermd zijn tegen Covid-19 - de neiging hebben om enkele van de meest agressieve maatregelen te nemen om het aantal gevallen te verminderen. "We slaapwandelen in het beleid omdat we geen doelen stellen," zegt Harvard-hoogleraar volksgezondheid Joseph Allen. We zullen het risico van COVID-19 nooit tot nul kunnen terugbrengen, en we moeten een risiconiveau bepalen waarmee we kunnen leven."
Op de korte termijn betekent dat dat coronamaatregelen weer aangescherpt kunnen worden. Precies wat er nu ook bij ons gebeurt. Maar er zijn ook lange termijnmaatregelen nodig. En vooral doelen, die ook op lange termijn vol te houden zijn. Zoals, om maar een zijstraat te noemen, betere ventilatie. Want Covid-19 wórdt endemisch, en daar kunnen we ons maar beter op voorbereiden.
Dit artikel afdrukken
Het advies om thuis te werken wordt verruimd naar de helft van de werktijd.
Allemaal maatregelen om het stijgend aantal ziekenhuisopnames binnen de perken te houden. Maar is dat wel de juiste aanpak? Uit de lezenswaardige analyse 'America has lost the plot on COVID' (Amerika is de draad kwijt) in The Atlantic (4.3) valt te concluderen dat beleid weinig rationeel tot stand komt.
Volgens auteur Sarah Zhang weten we al wat het einde van het liedje zal zijn: covid-19 wordt endemisch. En dat houdt in dat we een aantal - moeilijke - vragen zullen moeten gaan beantwoorden. Hoe gaan we de transitie managen? En wat willen we in die overgangsperiode bereiken met welke maatregelen? Ziekenhuisopnames beperken? Overlijdensgevallen terugdringen? Of besmettingen voorkomen? Ieder antwoord brengt een andere strategie met zich mee.
In de VS is het opportuniteit ten top, schrijft Zhang: "In de praktijk is de VS nu bezig met een ongecontroleerd experiment met elke strategie tegelijk. Het Covid-19-beleid verschilt per staat, provincie, universiteit, werkplek en schooldistrict. Polarisatie heeft ertoe geleid dat de minst gevaccineerde gemeenschappen te maken hebben met de meest versoepelde beperkingen, terwijl hoog gevaccineerde gemeenschappen - die dus het meest beschermd zijn tegen Covid-19 - de neiging hebben om enkele van de meest agressieve maatregelen te nemen om het aantal gevallen te verminderen. "We slaapwandelen in het beleid omdat we geen doelen stellen," zegt Harvard-hoogleraar volksgezondheid Joseph Allen. We zullen het risico van COVID-19 nooit tot nul kunnen terugbrengen, en we moeten een risiconiveau bepalen waarmee we kunnen leven."
Op de korte termijn betekent dat dat coronamaatregelen weer aangescherpt kunnen worden. Precies wat er nu ook bij ons gebeurt. Maar er zijn ook lange termijnmaatregelen nodig. En vooral doelen, die ook op lange termijn vol te houden zijn. Zoals, om maar een zijstraat te noemen, betere ventilatie. Want Covid-19 wórdt endemisch, en daar kunnen we ons maar beter op voorbereiden.
3. Het 'nieuwe gezond'
Toelichting ›4. Overig
-
‘Coronapas wordt uitgebreid en mondkapjesplicht komt terug’
Metro -
EU Digital COVID certificate required by everyone entering Parliament from 3/11
Europa-Nu -
America Has Lost the Plot on COVID
Atlantic Food -
COVID Death Toll Tops 5 Million Worldwide
WebMD -
Deze artsen worden bedreigd omdat ze zich uitspreken in het vaccinatiedebat
de Volkskrant -
Politiek praat over eventuele coronamaatregelen, dit kun je verwachten
Metro
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ach, een kniesoor die daar op let.
Theo Jonkhart #6 ''Public Citizen stamt uit 1971 en is het geesteskind van consumenten- en burgerrechten activist Ralph Nader. Als die naam je tenminste iets zegt. De ellendige Ford Corvair maakte hem wereldberoemd. Foute zaken aan de kaak stellen; het kan niet genoeg gebeuren.''
De Ford Corvair heeft nooit bestaan, maar je bedoelt vast de Ford Pinto die snel vlam vatte als iemand er achterop knalt en de Chevrolet Corvair die achteraf even veilig was als zijn tijdsgenoten..
#5 Public Citizen stamt uit 1971 en is het geesteskind van consumenten- en burgerrechten activist Ralph Nader. Als die naam je tenminste iets zegt. De ellendige Ford Corvair maakte hem wereldberoemd. Foute zaken aan de kaak stellen; het kan niet genoeg gebeuren.
René, #2 doe niet zo maf. Maar ik respecteer je keuze natuurlijk.
Het heeft geen zin meer om als een farizeëer op te treden; dat doen we met regelmaat en gedoseerd. Bij sommigen is het niet nodig omdat duidelijk is wie ze zijn. Van lezers weten we dat ze heel goed weten wie ze wel en wie ze niet willen lezen en geloven. Dat maakt onze morele taak wat lichter.
De hoeveelheid onzin in de media op allerlei vlak is niet te stuiten - of het nou is door spammende twitteraars of reageerders op artikelen of zelfs door (gerespecteerde) journalisten zelf;. Ik heb opgegeven daar nog een debunk in te willen zijn omdat het onmogelijk is. Ik hoop dat commentatoren dat doen door elkaar te corrigeren. Maar ook jij doet wat meer en meer en nog veel meer gaat gebeuren: je wilt de waren en zuiveren scheiden van de onwaren en onzuiveren. Dat is jouw keuze. Hoe meer mensen dat doen hoe meer de samenleving ophoudt te bestaan en verwordt tot strijd van velen tegen velen.
Leestip op het Foodlog dat je besloten hebt te verlaten: hoe geloven feiten bij elkaar vegen (in mijn versie). In die van Toon van Eijk hoe spiritualiteit de wereld zou moeten vormen. En tussen die twee versie is het nodige te zeggen.
Het mondkapje als ultiem strijdsymbool is weer terug.
Voor vele verdwaasden – vooral voor die krijsende obese burgemeester met dat grote dikke hoofd – een godsgeschenk. Maar voor de mensen zoals ik wier verstand niet door het angstvirus in de war wordt gegooid uiteraard een gruwel.
Ze weigeren te doen wat ze moeten doen. Zie de Danmask study.
• Frankrijk waar de mondkap al bijna 2 jaar ook buiten op moet en bij mijn weten nooit is weggeweest telt tot nu 1798 doden per miljoen citoyens.
• Italië, idem geloof ik, 2189 doden per miljoen cittadini.
• Nederland, alleen mondkap binnen, van 2 dec. tot afgelopen zomer: 1072 doden per miljoen.
Siewert kan de haren wel uit zijn kop trekken dat zijn spel is afgelopen.