Minister Carola Schouten van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) gaat een binnenlandse handelsmissie organiseren om de waardering voor Nederlandse streek- en regioproducten te vergroten en de afzet ervan te bevorderen. Ook zal 'knellende wet- en regelreving' worden aangepakt. Schouten schrijft dit in een Kamerbrief in reactie op de initiatiefnota ‘Verbinding boer(in)-burger. Voedsel dichtbij’ van Tweede Kamerlid Dik-Faber.
In de brief beschrijft de minister welke acties zij wil ondernemen om de afstand tussen producent en consument te verkleinen. Ze ondersteunt daartoe onder meer de Taskforce Korte Keten, het Platform Multifunctionele Landbouw, voedselonderwijs, verbinding boer-burger en een eerlijke prijs.
Vooral voor streekproducten wil Schouten zich hard maken. Ze wil, om de waardering voor streekproducten te laten toenemen, samen met de provincies "onder andere een handelsmissie in eigen land organiseren."
Opvallend is het onderscheid dat de minister maakt tussen regio- en streekproducten: de eerste zijn "kenmerkende producten van de regio die regionaal gedistribueerd worden. Het zijn producten uit je eigen omgeving waarbij de afstand tot de teler in kilometers kort is".
Streekproducten mogen zich in haar warme belangstelling verheugen; dat zijn volgens de minister 'mooie, eerlijke en pure producten' die landelijk en zelfs internationaal gedistribueerd worden. "Streekproducten worden op een maatschappelijk verantwoorde manier geproduceerd, met toegevoegde waarde voor de streek en het streekeigen cultuurlandschap." Om productie en afzet te kunnen volgen, komt er een systeem van monitoring. Knelpunten in wet- en regelgeving voor de veelal kleinschalige producenten zullen in kaart gebracht en aangepakt worden - zonder afbreuk te doen aan voedselveiligheid, aldus de minister.
Rijksoverheid - Minister Schouten: extra steun voor streek- en regioproducten
In de brief beschrijft de minister welke acties zij wil ondernemen om de afstand tussen producent en consument te verkleinen. Ze ondersteunt daartoe onder meer de Taskforce Korte Keten, het Platform Multifunctionele Landbouw, voedselonderwijs, verbinding boer-burger en een eerlijke prijs.
Vooral voor streekproducten wil Schouten zich hard maken. Ze wil, om de waardering voor streekproducten te laten toenemen, samen met de provincies "onder andere een handelsmissie in eigen land organiseren."
Opvallend is het onderscheid dat de minister maakt tussen regio- en streekproducten: de eerste zijn "kenmerkende producten van de regio die regionaal gedistribueerd worden. Het zijn producten uit je eigen omgeving waarbij de afstand tot de teler in kilometers kort is".
Streekproducten mogen zich in haar warme belangstelling verheugen; dat zijn volgens de minister 'mooie, eerlijke en pure producten' die landelijk en zelfs internationaal gedistribueerd worden. "Streekproducten worden op een maatschappelijk verantwoorde manier geproduceerd, met toegevoegde waarde voor de streek en het streekeigen cultuurlandschap." Om productie en afzet te kunnen volgen, komt er een systeem van monitoring. Knelpunten in wet- en regelgeving voor de veelal kleinschalige producenten zullen in kaart gebracht en aangepakt worden - zonder afbreuk te doen aan voedselveiligheid, aldus de minister.
De Telegraaf schrijft het zo: "[de minister start] een heuse handelsmissie in eigen land om de mooiste producten uit de regio nationaal onder de aandacht te brengen.
De CU-bewindsvrouw wil verder dat Nederlandse streekproducten een Europees beschermde status krijgen, net als de Fransen doen met hun Champagne en de Italianen met Parmaham."
Maar waar zijn die producten dan en waarom eten we ze (kennelijk ?!?) nog niet? Of: waarom gaan we ze wel eten als ze erkend worden? Weten we wel zeker dat we streekproducten hebben zoals Champagne, Bordeaux en Parma die hebben en - vooral - kunnen verdedigen.
Ik herinner me deze discussie nog van 10 jaar geleden. Er zijn inderdaad wat streekproducten te bedenken en creëren. Maar het blijven creaties en we lopen ca. 100-150 jaar in streekmerk-ontwikkeling achter op de buitenland.
Je moet nadenken over wat waarde heeft voor een Nederlandse consument en welke functie die waarde kan hebben in de formules van detailhandelsconcepten. En een buitenlander? Die koopt - op basis van dat soort waarden - het liefst iets van om de hoek. En dus niet uit Nederland. Daar koopt hij gewoon goed, betaalbaar en betrouwbaar spul vandaan. Het moet verder ook aan de eisen die hij op het gebied van duurzaamheid stelt voldoen, maar dat mag niet meer kosten. Als dat wel moet, helpt hij liever zijn eigen regio vooruit.
#1 Dick,
We hebben toch Leidse kaas en Goudse kaas? Of gelden die niet als erkende streekproducten?
Worden die nog niet verkocht dan? Goudse kaas uit Noord-Holland heeft een streekbescherming. Gouda ligt in Zuid-Holland. Verder barst het van de Gouda ('Goedah') die in de hele wereld gemaakt wordt. Je moet dus een buitenlander (en zelfs een Nederlander) uitleggen dat je de echte Goudse alleen in Noord-Holland kunt maken.
Maar alle absurditeit op een stokje, wat is nou typisch Nederlands met een solide reputatie in de ogen van consumenten?
Haring
Tulpen
Hollandse Kaas (ga maar vragen in Duitsland)
Heineken
Jenever
Gewoon kasgroenten (wordt dus verkocht als ze aan alle eisen die een consument die een gemiddelde prijs wil betalen voldoen)
Gewoon melk/boter (wordt dus verkocht als het product aan alle eisen die een consument die een gemiddelde prijs wil betalen voldoen)
Gewoon varkensvlees (wordt dus verkocht als het aan alle eisen die een consument die een gemiddelde prijs wil betalen voldoen)
Gewoon kippenvlees (wordt dus verkocht als het aan alle eisen die een consument die een gemiddelde prijs wil betalen voldoen)
Gewoon eieren (wordt dus verkocht als ze aan alle eisen die een consument die een gemiddelde prijs wil betalen voldoen)
Wat doet het in Nederland prima als 'streekproduct'?
Bier: brouwerij 't IJ (warm aanbevolen trouwens, want lekker; wel aan de prijs) en Jopen.
Maar hebben die steun nodig? Loopt al als een tiet.
Brabantse worstenbroodje (een streekproduct, zou je kunnen zeggen) lusten ze boven Zaltbommel al niet meer, maar doen het nog altijd prima in de regio (zij het met meel ergens anders vandaan). Droge Groningse worst en Limburgs zoervleis of een Zeeuwse bolus?: alleen in de streek (een regioproduct dus en geen streek-). IJsselmeerpaling had een reputatie, maar mag niet meer. Schaaldieren? Prima exportproduct nu al. Zeeuwse kokkels doen het uitstekend in Parijs, Berlijn, Brussel, Antwerpen, Montpellier, Toulouse en Rennes. In Nederland weet niemand hoe ze klaar te maken. Scheldekreeft? Idem, en niet echt een product om flink volume in te maken.
Wat ik bedoel? Al die handelsstromen en producties hebben hun plekken en plekjes al. De minister heeft het daar dan ook helemaal niet over, maar fantaseert eigenlijk over nieuwe markten voor 'heel doodgewoon product' die ze uit de grond wil kunnen stampen; de supermarkten moeten daar eventjes voor gaan zorgen op straffe van een onvoldoende in de monitorlijst.
Misschien kan het wel (dat denk ik zelfs), maar dat vergt echte commercie. Kortom: het is opnieuw een leuke poging tot uitvoering van vernieuwende stip op de horizon en het is geen verkeerde denkrichting. Maar daar blijft het dan ook weer bij.
"Taskforce Korte Keten, van producten uit je eigen omgeving waarbij de afstand tot de teler in kilometers kort is".
Fantastisch idee ! Wij staan te popelen de regionale producten van de boer hier van hem te kopen: suikerbieten, tarwe, bruune bonen, rauwe melk, mais, vioolzaad..
Ik ben bang dat meisje Schouten nimmer de moeite nam om op haar duurzaam rijwiel met accu-hulpmotor hier en daar door de landbouwstreken te freewheelen.
Wat bij de supers ligt komt uit kassen., of grootschalige teelten.
En om elke boer zijn eigen prijs voor z'n 'bieten' te laten bepalen zal niet bijdragen tot een sociale prijsharmonisatie. of moeten die met elkaar in de omgeving concurreren..?
Ik zie ze zondags al grinnikend rond de 'Stammtisch' zitten..
(Ik schrik een beetje van de naïviteit van politici, maar ja, als je je halve leven spendeert aan hele avonden aan je politieke c.v. en carrière te werken, dan mis je op den duur realiteitszin. Klinkt niet democratisch, maar misschien een EU-toelatingsexamen voor de discipline waarin ze bestuurlijk willen excelleren ? Voorkomt ook dat clowns (Italië, Oekraïne) gezaghebbend kunnen rommelen.
'Landbouw Natuur - en Voedselkwaliteit' is als sector zeker zo belangrijk als financiën en economische zaken.. Ik zie daar eerder een hoogleraar WUR die zijn klasse bewezen heeft op zijn plaats, met traceerbare studies naar het ecologisch, sociologisch en economisch impact van een sector onder grote druk..
Schouten is vanuit Sociale Zaken en Werkgelegenheid een sector in gerold die inmiddels een extreem belangrijke sleutelrol speelt..)
Stukje uit de Limburger vandaag, streekproducten producenten weinig trek in t winkelschap