Die sneer deelde gisteravond prof. em. Martijn Katan (chemicus met een specialisatie in voeding) uit naar het Nederlandse energiebeleid. Katan maakte deel uit van een groep hoogleraren die namens de Koninklijke Nederlandse Academie voor Wetenschappen (KNAW) op wetenschappelijke gronden protesteerden tegen het gebruik van biomassa als zogenaamd herbruikbare bron van energie.
Canadese bossen worden omgezaagd, vermalen, gedroogd tot houtpellets en opgestookt in onze kolencentrales. Onzeker of en wanneer zo'n bos weer aangroeit. Intussen stoot verbranden van hout meer CO2 uit dan kolen. Daar komt de brandstof voor drogen en vervoer nog bij. pic.twitter.com/j8UcztKv5f
— Martijn Katan (@martijnkatan) January 10, 2019
Gevraagd naar bewijs antwoordde Katan:
Beste Kees: zie bijv. https://t.co/J9Y3lDT6kx en https://t.co/S4BmTElREq en de bronnen bij https://t.co/9xnXZ52m0T
— Martijn Katan (@martijnkatan) January 11, 2019
De verwijzing naar de Canadese publicatie in de NRC die Katan twitte, is hier te vinden. Uit de daarin opgenomen grafieken blijkt dat Nederland in 2020 na Zweden, Z-Korea, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken de grootste importeur van houten pellets (versnipperd hout) is.
De vraag naar pellets als energiebron verdrievoudigt bijna in een tijdsbestek van 13 jaar. Japan en Z-Korea blijken uit het niets op te komen als vragers naar energie uit pellets; in 2023 zullen ze ruim een derde van de marktvraag bepalen.
Nederland haalt het brandhout hoofdzakelijk uit Canada, de VS en de Baltische staten. Tussen 2012 en 2017 bouwde Nederland zijn import van pellets voor houtstook af. Om in de buurt te komen van de eisen van het energieakkoord in 2020, schroefde ons land de import met behulp van forse subsidies weer op. Houtstook geldt als hernieuwbare energie. Nederland slaagt er niet in zon en wind voldoende snel in beschikbare energie om te zetten en kiest daarom voor houtstook in zijn oude kolencentrales. Volgens het Energieakkoord uit 2013 zouden die gesloten worden. Eind 2018 werd niettemin met houtstook begonnen in de Amercentrale. Binnenkort volgen drie andere. Volgens het Energieakkoord hadden die centrales eigenlijk gesloten moeten worden.
Het zonder verstand toepassen van kostprijs verhogende belastingen of kostprijs verlagende subsidies heeft altijd al tot "Pareto-inefficient" koldergedrag geleidt.
We zijn gek geworden. Ik zeg 'we' want we zitten er allemaal in. Op een moment dat we allemaal willen verduurzamen, eindelijk, gaan we weer terug naar het verbranden van bomen.
We willen de CO2 uit de lucht halen maar kappen de bomen op grote schaal. Het enige dat werkt is een optelsom aan maatregelen, én én én: én minder luchtvaart, én minder (rund)vlees, én minder spullen (ook vanwege vervuiling), én minder monoculturen (ook vanwege waterverspilling), én méér bomen, niet mínder bomen. De bomen zijn onze beste vrienden richting verduurzaming, ze zorgen voor zuurstof, nemen CO2, zorgen voor vocht/water, biodiversiteit, en wat doen wij? Wij kappen ze, verbranden ze, en dan zeggen we nóg niet: sorry, wat we doen is slecht maar het levert nu eenmaal geld op, maar we zeggen: bomen kappen en verbranden is góed voor het milieu. Ja, op deze manier gaan we er allemaal aan straks. Maar dan is er in ieder geval weer even leuk verdiend. Wat een cynisme.
Tom, het enige wat werkt is minder mensen.
Kan iemand de regering effe vertellen dat ze misschien wel in de gaten willen houden via satelliet of zo dat er herbeplant wordt, maar als je een boom van 5000 kg afvoert, daarmee ook mineralen afgevoerd worden die da nieuwe plant nodig heeft om te groeien. stikstof, Fosfaat, kali, zwavel enz. Ik hoop dat er mensen in Den Haag werken die meer verstand hebben dan ze nu laten merken.
Met 3,6 miljard kan je aardig wat andere dingen doen.
#3, minder consumeren ook.
#3 willem van aaken 100% mee eens Willem! We zitten in een keiharde neerwaartse spiraal van kennis naar minder (ecologische) kennis naar nog minder kennis naar... geen kennis meer van niets wat er in de natuur omgaat. We zijn bezig met het zetten van die laatste stap. Ook het besef dat in de natuur alles samenwerkt en van elkaar afhankelijk is hebben we niet (langer). Een boom is voor ons een lantaarnpaal bij wijze van spreken, vaak ook nog een lastige, want er valt troep vanaf en hij is gevaarlijk. En als hij langs wegen staat kun je er tegenaan rijden, zie N33, of hij valt zomaar op je huis met een storm... Wij mensen vinden natuur eng tegenwoordig, iets wat je verre van je moet houden. Of moet controleren. Bomen, áls je ze al laat staan, snoei je hoog op (lion's tailing, zie ook link N33), waarmee je ze verzwakt, en een 'selffulling profecy' creëert, want ze worden zwak, ziek, met hun uitgedunde bladerdak en worden daardoor dus een gevaar. Hier nog het Visiedocument Biobrandstof en Hout als energiebronnen van de KNAW, opgesteld door Martijn Katan, Louise Vet en Rudy Rabbinge. Het document bevat een uitgebreide bronnenvermelding.
Hier nog een artikel dat waarschuwt tegen de bomenkap voor verbranding, het organiseren van gecontroleerde bosbranden in feite.
Deze mensen inspireren mij, Charles Eisenstein, en ook Polly Higgins. Hier in een prachtige dialoog of 'conversation' met elkaar (niet een discussie of een debat, zoals wij het altijd noemen, maar een dialoog, waarin naar elkaar geluisterd wordt.) En natuurlijk al die 'Indigenous People' in Amerika die strijden tegen bomenkap voor behoud van hun leefomgeving en tegen onze verdienmodellen. 'Reforest your mind', zeggen ze daar.