Het lijkt zo logisch: als je je eten in het restaurant niet op kunt, neem je het mee naar huis in een doggybag. Dat voorkomt verspilling, overeten en je kunt de volgende dag nog een keertje genieten. Toch wil de 'box anti-gaspi' in Frankrijk maar niet van de grond komen, zodat restaurants tot de grootste voedselverspillers van het land behoren - vijf keer zoveel als consumenten thuis. Zou een wetswijziging wel helpen?
Dat denkt in ieder geval de Duurzaamheidscommissie van het Franse Assemblée nationale wel. De commissie stelt een amendement voor om restauranthouders te verplichten een doggybag aan te bieden voor die gasten die dat willen. Zo wil de commissie voedselverspilling terugdringen. Het is niet voor het eerst dat Frankrijk met wettelijke maatregelen iets tegen voedsverspilling wil doen.
Het voorstel doet het nodige stof opwaaien. Restauranthouders staan er positief tegenover, meldt FranceInfo. "Als restauranthouders moeten we daar duidelijk over zijn. Wij hebben een rol te spelen in de strijd tegen voedselverspilling", zegt Alain Fontaine, van de Franse vereniging van Maîtres restaurateurs. Maar de Union des métiers et des industries de l'hôtellerie (Umih) is minder te spreken. Ten eerste voelt de horecabond zich niet direct aangesproken. Volgens Hubert Jean, voorzitter van de restaurantbranche, moeten de politiek zich niet richten tot het traditionele restaurantwezen. "Commerciële restaurants bieden doorgaans afgepaste porties", zegt hij. "Voor regels en verplichtingen verwijst Jean naar de collectieve restaurants, zoals schoolkantines, bedrijfs- en overheidsrestaurants.
Daarnaast heeft Hubert nog een zorg: de voedselveiligheid. Zodra een klant met een doggybag naar buiten stapt, heeft de restaurateur geen zeggenschap meer over wat er met 'zijn' eten gebeurt. Die klant kan het wel uren buiten de koeling houden, of pas dagen later opeten. Om het over het kwaliteitsverlies nog maar niet te hebben. Niettemin zal de restauranthouder aan worden gesproken op eventuele klachten.
Hubert wijst op een eerder initiatief, uit 2014. Toen verstuurde de Umih 10.000 doggybags naar restaurants in heel Frankrijk. Het werd een regelrechte flop omdat de klanten zich schaamden om te vragen om de restjes en restauranthouders ze liever niet meegaven. Volgens hem zal verplicht stellen van de doggybag klanten niet overhalen er vaker om te vragen. Om dat te laten gebeuren is nog een flinke psychologische drempel te overwinnen.
Kans
Fontaine kijkt daar anders tegenaan. Hij ziet juist een kans in de doggybag, voor restauranthouders. "Ik zie niet in hoe wij 'tegen' kunnen zijn, op een moment dat thuisbezorgers onze clientèle wegkapen. We staan voor de keus: of we behouden onze klanten door ze de héle maaltijd aan te bieden - dus inclusief de restjes -, of we laten ze onze concurrent de maaltijdbezorgers bellen".
Dit artikel afdrukken
Het voorstel doet het nodige stof opwaaien. Restauranthouders staan er positief tegenover, meldt FranceInfo. "Als restauranthouders moeten we daar duidelijk over zijn. Wij hebben een rol te spelen in de strijd tegen voedselverspilling", zegt Alain Fontaine, van de Franse vereniging van Maîtres restaurateurs. Maar de Union des métiers et des industries de l'hôtellerie (Umih) is minder te spreken. Ten eerste voelt de horecabond zich niet direct aangesproken. Volgens Hubert Jean, voorzitter van de restaurantbranche, moeten de politiek zich niet richten tot het traditionele restaurantwezen. "Commerciële restaurants bieden doorgaans afgepaste porties", zegt hij. "Voor regels en verplichtingen verwijst Jean naar de collectieve restaurants, zoals schoolkantines, bedrijfs- en overheidsrestaurants.
Het werd een regelrechte flop omdat de klanten zich schaamden om te vragen om de restjes en restauranthouders ze liever niet meegavenFlop
Daarnaast heeft Hubert nog een zorg: de voedselveiligheid. Zodra een klant met een doggybag naar buiten stapt, heeft de restaurateur geen zeggenschap meer over wat er met 'zijn' eten gebeurt. Die klant kan het wel uren buiten de koeling houden, of pas dagen later opeten. Om het over het kwaliteitsverlies nog maar niet te hebben. Niettemin zal de restauranthouder aan worden gesproken op eventuele klachten.
Hubert wijst op een eerder initiatief, uit 2014. Toen verstuurde de Umih 10.000 doggybags naar restaurants in heel Frankrijk. Het werd een regelrechte flop omdat de klanten zich schaamden om te vragen om de restjes en restauranthouders ze liever niet meegaven. Volgens hem zal verplicht stellen van de doggybag klanten niet overhalen er vaker om te vragen. Om dat te laten gebeuren is nog een flinke psychologische drempel te overwinnen.
Kans
Fontaine kijkt daar anders tegenaan. Hij ziet juist een kans in de doggybag, voor restauranthouders. "Ik zie niet in hoe wij 'tegen' kunnen zijn, op een moment dat thuisbezorgers onze clientèle wegkapen. We staan voor de keus: of we behouden onze klanten door ze de héle maaltijd aan te bieden - dus inclusief de restjes -, of we laten ze onze concurrent de maaltijdbezorgers bellen".
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Maar Nick, die naam (doggy bag) komt precies voort uit de relatieve schaamte die de Angelsaksen voelden bij het vragen om restjes mee te nemen. "Het is niet voor mij hoor, maar voor de hond". Volgens het artikel speelt dat ook in Frankrijk een (geringere) rol. Ik heb in m'n jeugd in Nederland ook wel mensen horen vragen om de restjes "voor de hond".
Omdat "doggy bag" wel een héél erg foute naam is (het restje is toch niet voor de hond bedoeld!) heeft men in Vlaanderen afgesproken de term "restorestje" te gebruiken