Het is in Vlaanderen Week van het Konijn, en dat is volgens de sector hard nodig, schrijft de Standaard. Nog nooit aten Belgen zo weinig konijnenvlees, gemiddeld minder dan 250 gram per jaar. Dat was 15 jaar geleden nog het dubbele, aldus het Vlaams Centrum voor Agro-en Visserijmarketing (Vlam). Vijftigplussers eten het knaagdier wel, maar volgens Luc Buyens van de Vlaamse Bedrijfspluimvee- en Konijnenhouders zien gezinnen met jonge kinderen het vleeskonijn vooral als Flappie de speelkameraad. Slechts 20% van de regelmatige konijnenvleesconsumenten is jonger dan 50. Met recepten, spotjes en kookprogramma's wil Vlam jonge gezinnen overhalen om vaker konijn - "mager en veelzijdig vlees, rijk aan omega 3-vetzuren" - te eten.
De Standaard - Waarom we meer konijn moeten eten
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Voor zover mij bekend heb ik nog nooit konijnenvlees gegeten.
Maar als ik zo eens kijk wat het (bij Jumbo) kost dan kan ik me voorstellen dat gezinnen met jonge kinderen eerder kippenbouten dan konijnenbouten kopen, want dat scheelt behoorlijk wat:
1 kilo kippenbouten voor € 3,99 of 1 kilo konijnenbouten voor € 15,99.
Onbekend maakt onbemind!
Wellicht dat Nick Trachet er een artikel over kan schrijven?
Sytske, prijs moet toch niets uit maken om iets te proberen toch?
Zo heb ik ook ooit een vegaburger gekocht tegen €15.00 de kilo. (Vervolg; nooit meer ;)
Jos,
Ik wil best iets proberen hoor, maar waarom zou je kinderen konijn moeten leren eten?
Vegaburgers koop ik nooit. Die ene die ik eens bij zo'n promotiestalletje proefde vond ik niets.
Als ik zo eens kijk wat de voedingsindustrie daar allemaal voor nodig heeft om ze smakelijk te krijgen dan hoef ik ze trouwens al niet meer. Ik maak zelf erg lekkere en voor veel minder geld.
"Ik wil best iets proberen hoor, maar waarom zou je kinderen konijn moeten leren eten?"
om het proberen misschien?
Dit typeert het verschil tussen een oude, millennia-lang durende wereld, - nog niet zo lang geleden - , waarin voeding elementair was voor gezondheid en groei, met nu een nieuwe wereld sinds luttel decennia van overconsumptieve keuze van vreten en nepvreten.
En parallel aan de schoonheidscultuur van de moderne mens, die zich 'vierenentwintig-op-zeven' hedonistisch laat 'liken', profiteert het dier nu meer dan ooit van van een haast menselijke empathie, wanneer het er 'ge-liked' en lief uitziet.
Want lief vlees geeft meer schuldgevoel aan de ziel.
Ach, arm konijntje ! Wie eet er nu een lief konijntje ?
Het is het verschil van de wereld, waarin de (over)grootouders de Hongerwinter meemaakten met nu een nieuwe wereld, waarin voedsel kiezen zo moeilijk en complex geworden is.
Nog niet gesproken over de twijfel en wanhoop met welke vrucht je de wereld redt..., en met welke weer niet...
Een wereld van nu, waar in geval van weer een oorlog, voor vrijwel iedereen het gebrek aan zelfredzaamheid een dodelijk probleem wordt, en zelfs geen schoorsteen meer heeft om zich warmte te verschaffen.
De wereld van armoedige rijkdom.
Misschien moet er maar weer snel een hongerwinter komen..
Breng dan al uw lieve konijnen naar mij !
Ik slacht ze gratis, maar houd wel voor mij de achterpoten..