Het is kort dag. Dat schrijft een aantal vooraanstaande klimaatgeleerden in Nature. Onder hen zijn de Duitse oceanograaf Stefan Rahmstorf van het klimaatinstituut in Potsdam, de Zweed Johan Rockström van het Resilience Center en VN-diplomaat Christiana Figueres . In een indringend artikel wijzen ze de G-20 die op 7 en 8 juli in Hamburg bij elkaar komen, op de natuurkundige betekenis van het jaar 2020 voor de mensheid.
Na dat jaar mag de uitstoot van CO2 niet verder stijgen, vinden ze. Als dat toch gebeurt, zal klimaatverandering de toestand in de wereld zo ingrijpend veranderen dat het leven zoals we het nu kennen heel ingrijpend zal veranderen en voortdurend voor niet te managen schades zal zorgen. De auteurs zeggen dat het niet afvlakken van de uitstoot de wereld louter natuurkundig aan een nieuwe, mensonvriendelijke natuur blootstelt. Daarom vinden zij dat voor 2020 politieke wil en actie georganiseerd moeten worden om dat te voorkomen.
Nature - Three years to safeguard our climate
Na dat jaar mag de uitstoot van CO2 niet verder stijgen, vinden ze. Als dat toch gebeurt, zal klimaatverandering de toestand in de wereld zo ingrijpend veranderen dat het leven zoals we het nu kennen heel ingrijpend zal veranderen en voortdurend voor niet te managen schades zal zorgen. De auteurs zeggen dat het niet afvlakken van de uitstoot de wereld louter natuurkundig aan een nieuwe, mensonvriendelijke natuur blootstelt. Daarom vinden zij dat voor 2020 politieke wil en actie georganiseerd moeten worden om dat te voorkomen.
"Na dat jaar mag de uitstoot van CO2 niet verder stijgen.."
Ik word dat geleuter een beetje beu.
Miljarden miljarden worden uitgegeven aan lapmiddelen om de uitstoot van CO2 te beteugelen.
Het is een destructieve profit-market op zich geworden.
Maar beteugelen en terugbrengen kan maar op één manier, en die laat geen alternatief toe:
Minder consumeren en onnodige milieu-destructieve productie terug dringen in combinatie met intelligentere productietechniek die verspilling van grondstoffen en energie tegen gaat.
De meest simpele ziel begrijpt dat...
Maar het hele program van nu om CO2 terug te dringen, is gebaseerd op het blijven faciliteren (!)
van een destructief economisch model, waarin elke regering het 'consumenten-vertrouwen' aanjaagt om meer... en nog meer en meer en nog eens meer...
Ik eigen me daarom vanaf vandaag het recht toe mij van het milieu geen kloot meer aan te trekken, want ik weiger me te onderwerpen aan domheid.
Mijn ecologisch devies vanaf nu ?
"Après moi ? Le déluge !"
Maar......stel nu eens het hypothetische geval dat de CO2 uitstoot doorstijgt tot na 2020 en we desondanks, bijvoorbeeld in 2022, niet getrofffen zijn door niet-te-repareren klimaat- gerelateerde rampspoed, mogen we dan besluiten dat de Castrophic Anthropogenic Global Warming Hypothesis gefalsificeerd is?
Ik denk zelf dat wij in Europa een relatief klein aandeel hebben in het daadwerkelijk terugbrengen van het klimaatprobleem, zonder dat er meer bindende verplichtingen worden vastgelegd naar de rest van de landen. Als je kijkt naar de emmisies in landen zoals India en China zijn deze veel kritischer. Echter hun protocol is niet regulerend bindend omdat zij worden gezien als ontwikkelingslanden. Dit in mijn optiek zijn zulke grote spelers, dan is het Amerika probleem nog buiten beschouwing gelaten(wel erkend, niet bekrachtigt). Wij als Europa hebben zeker een voorbeeld functie naar de rest van de samenleving maar het komt niet tot een oplossing als hier strengere maatregelen worden getroffen.
Maatje #3 , dus maar gewoon niets doen en het ecologisch devies van Hans Pollemans omarmen?
Het probleem dat Maatje signaleert, heet 'prisoner's dilemma' in de oude literatuur. Hans in #1 zegt daarentegen 'hoeveel gezond verstand - ipv wetenschap - heb je nodig om te snappen wat er moet gebeuren?'