’t Was me het jaartje wel in agrarisch Nederland! Dat zegt Vergaderboer Twee, de boerenbestuurder die hier onlangs onder pseudoniem debuteerde om de ogen op de bal in plaats van op de persoon te krijgen.
Na een roerig uiteinde van 2019, met een vechtende belangenbehartiging of ze nu wel of geen akkoord hadden met het Kabinet op 17 december ging het Landbouw Collectief met nieuwe moed 2020 in. Immers, het Mesdagfonds zou op 20 februari met mastodont Jan-Cees Vogelaar verlossing brengen in de stikstof affaire. Zelfs LTO Nederland richtte schoorvoetend zijn strategie op deze presentatie, en andere clubs organiseerden alvast een protestactie om de presentatie te ondersteunen.
Helaas, Jan Cees’ cijfers boden geen soelaas en het juridische stikstofprobeem was niet plots van tafel. De winst van alle aandacht was wel dat zowel de commissie Remkes als die van Hordijk zich uitspraken over gebreken in de rekenmethodes van het RIVM. Het Landbouw Collectief modderde nog even door, maar na de judasbrief van FDF op 5 februari was het gehoopte huwelijk tussen het Kabinet en het Landbouw Collectief definitief van de baan. Voorzitter en oud-WUR baas Aalt Dijkhuizen kreeg de neuzen door het verspeelde resultaat ook intern niet meer dezelfde kant op.
Inmiddels was de uitbraak van Covid-19 in ons land een feit geworden. Waar glastuinbouw en aardappelsector met een steunpakket wegkwamen, bleek dat de dierlijke sectoren niet de voorkeur van Schouten genieten. Zij zitten nog altijd op de blaren. Saillant detail is dat de Coronacrisis een mooie hoop stikstofuitstoot scheelt, maar dat telt niet volgens het boekje omdat het een ‘autonome ontwikkeling’ zou zijn.. Op 24 april kwam de ‘aanpak stikstof’ van het Kabinet, een pakket maatregelen voor 10 jaar met 5 miljard om de realisatie te ondersteunen. Net te vroeg en net te blij riep voorzitter Marc Calon van LTO dat dit moment wat de oude boerenorganisatie betreft het einde van het Landbouw Collectief was. Dat kostte hem meteen de kop.
Ook binnen FDF gelederen was het een roerig einde van het Landbouw Collectief. Voorzitter Mark van den Oever verloor kort na het einde van het Collectief drie van zijn medestrijders. Ze stapten uit zijn bestuur.
Het was een paar maanden stil. Iedereen aan boerenkant likte zijn wonden. Tot de door minister Schouten aangekondigde ‘voermaatregel’ iedereen weer op scherp zette. Aangezwengeld door Agractie en opgezweept door FDF, stichting Stikstofclaim en de andere partijen ging de maatregel uiteindelijk van tafel. Schouten redde op het nippertje haar vege lijf door met steun van de WUR te melden dat de maatregel niet de winst zou opleveren die ze beoogde, en dat ze hem daarom niet invoerde. Een urenlang persoonlijk interview in ‘Zomergasten’ moest het gezichtsverlies goedmaken.
De gerespecteerde Aalt Dijkhuizen, tot eind december 2019 door de Kroon benoemd als voorzitter van de Topsector Agri&Food, had het ondertussen zo gehad met Schouten dat hij op social media openlijk om haar aftreden vroeg. ’t Kan verkeren.
Ondertussen zette Jan-Cees Vogelaar met Jaap Haanstra de boel bij LTO op scherp. De heren stelden zich beschikbaar als nieuw voorzittersduo. Serieus bedoeld? Waarschijnlijk niet, gezien de al wat langer durende flirt van Vogelaar met Thierry Baudet en zijn positie op een verkiesbare plaats bij FVD kort erná. Helaas voor Jan-Cees implodeerde FVD en moest hij als troostprijs genoegen nemen met een plaats op een nieuwe lijst genaamd JA21 met Joost Eerdmans aan het roer. Ik ben benieuwd wat die rakker voor heeft met de agro-sector.
Twee nieuwe actiepartijen kregen ondertussen in hun eerste jaar van bestaan een duidelijk profiel. FDF legde de focus op acties langs de randen van de wet, het pakken van media aandacht door hun punten nét een tikkeltje over de top neer te zetten. Agractie legde de focus op scherp overleg aan alle relevante tafels ondersteunt door acties en trekt een iets te grote broek aan voor de gevestigde orde.
De balans opmakend zie ik een tot op het bot verdeeld boerenland aan het eind van 2020, waar bijna geen boer meer dezelfde visie heeft naar de toekomst. De politiek heeft geen oplossingen geboden en maakt zich op voor nieuwe verkiezingen, de prijzen zijn in een aantal sectoren té laag om nog lang vol te kunnen houden. Het gevecht om de ruimte is in volle gang en boeren zorgden in het najaar voor lege schappen door distributiecentra te blokkeren. De gevolgen van Corona zullen nog lang na-ijlen. LTO heeft inmiddels een nieuwe voorzitter in Sjaak van der Tak, die vanaf 1 januari aan de slag gaat om orde te scheppen in de chaos. Daarbij wens ik hem veel succes.
Een goed 2021 gewenst!
Dit artikel afdrukken
Helaas, Jan Cees’ cijfers boden geen soelaas en het juridische stikstofprobeem was niet plots van tafel. De winst van alle aandacht was wel dat zowel de commissie Remkes als die van Hordijk zich uitspraken over gebreken in de rekenmethodes van het RIVM. Het Landbouw Collectief modderde nog even door, maar na de judasbrief van FDF op 5 februari was het gehoopte huwelijk tussen het Kabinet en het Landbouw Collectief definitief van de baan. Voorzitter en oud-WUR baas Aalt Dijkhuizen kreeg de neuzen door het verspeelde resultaat ook intern niet meer dezelfde kant op.
Inmiddels was de uitbraak van Covid-19 in ons land een feit geworden. Waar glastuinbouw en aardappelsector met een steunpakket wegkwamen, bleek dat de dierlijke sectoren niet de voorkeur van Schouten genieten. Zij zitten nog altijd op de blaren. Saillant detail is dat de Coronacrisis een mooie hoop stikstofuitstoot scheelt, maar dat telt niet volgens het boekje omdat het een ‘autonome ontwikkeling’ zou zijn.. Op 24 april kwam de ‘aanpak stikstof’ van het Kabinet, een pakket maatregelen voor 10 jaar met 5 miljard om de realisatie te ondersteunen. Net te vroeg en net te blij riep voorzitter Marc Calon van LTO dat dit moment wat de oude boerenorganisatie betreft het einde van het Landbouw Collectief was. Dat kostte hem meteen de kop.
Ook binnen FDF gelederen was het een roerig einde van het Landbouw Collectief. Voorzitter Mark van den Oever verloor kort na het einde van het Collectief drie van zijn medestrijders. Ze stapten uit zijn bestuur.
Het was een paar maanden stil. Iedereen aan boerenkant likte zijn wonden. Tot de door minister Schouten aangekondigde ‘voermaatregel’ iedereen weer op scherp zette. Aangezwengeld door Agractie en opgezweept door FDF, stichting Stikstofclaim en de andere partijen ging de maatregel uiteindelijk van tafel. Schouten redde op het nippertje haar vege lijf door met steun van de WUR te melden dat de maatregel niet de winst zou opleveren die ze beoogde, en dat ze hem daarom niet invoerde. Een urenlang persoonlijk interview in ‘Zomergasten’ moest het gezichtsverlies goedmaken.
De gerespecteerde Aalt Dijkhuizen, tot eind december 2019 door de Kroon benoemd als voorzitter van de Topsector Agri&Food, had het ondertussen zo gehad met Schouten dat hij op social media openlijk om haar aftreden vroeg. ’t Kan verkeren.
Ondertussen zette Jan-Cees Vogelaar met Jaap Haanstra de boel bij LTO op scherp. De heren stelden zich beschikbaar als nieuw voorzittersduo. Serieus bedoeld? Waarschijnlijk niet, gezien de al wat langer durende flirt van Vogelaar met Thierry Baudet en zijn positie op een verkiesbare plaats bij FVD kort erná. Helaas voor Jan-Cees implodeerde FVD en moest hij als troostprijs genoegen nemen met een plaats op een nieuwe lijst genaamd JA21 met Joost Eerdmans aan het roer. Ik ben benieuwd wat die rakker voor heeft met de agro-sector.
Twee nieuwe actiepartijen kregen ondertussen in hun eerste jaar van bestaan een duidelijk profiel. FDF legde de focus op acties langs de randen van de wet, het pakken van media aandacht door hun punten nét een tikkeltje over de top neer te zetten. Agractie legde de focus op scherp overleg aan alle relevante tafels ondersteunt door acties en trekt een iets te grote broek aan voor de gevestigde orde.
De balans opmakend zie ik een tot op het bot verdeeld boerenland aan het eind van 2020, waar bijna geen boer meer dezelfde visie heeft naar de toekomst. De politiek heeft geen oplossingen geboden en maakt zich op voor nieuwe verkiezingen, de prijzen zijn in een aantal sectoren té laag om nog lang vol te kunnen houden. Het gevecht om de ruimte is in volle gang en boeren zorgden in het najaar voor lege schappen door distributiecentra te blokkeren. De gevolgen van Corona zullen nog lang na-ijlen. LTO heeft inmiddels een nieuwe voorzitter in Sjaak van der Tak, die vanaf 1 januari aan de slag gaat om orde te scheppen in de chaos. Daarbij wens ik hem veel succes.
Een goed 2021 gewenst!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nogal logisch dat het boerenland tot op het bot verdeeld is. Dat komt doordat tegenwoordig vrijwel iedere boer een gespecialiseerde boer is. Een verdeeldheid die van natura is ontstaan. Voor WOII had vrijwel iedere boer een gemengd bedrijf. Een boer was voor WOII tegelijk akkerbouwer, veehouder en tuinder. Voor WOII kon een boerenbestuurder vanuit oogpunt van eigen gemengd bedrijf rekening houden met zowel akkerbouw, veehouderij als tuinbouw. Dat is tegenwoordig niet meer zo. Een boerenbestuurder van nu is gespecialiseerd en dan kun je je afvragen of een boerenbestuurder er wel voor iedere boer staat en niet teveel voor eigen gespecialiseerde sector gaat. Je zou eigenlijk kunnen eisen dat een boerenbestuurder alleen boerenbestuurder mag zijn wanneer die een gemengd boerenbedrijf heeft. Meeste kans dat hij/zij dan de belangen van alle landbouwsectoren meeneemt.
De nieuwe voorzitter van LTO heeft als specialisatie glastuinbouw en is daarbij dubbel gespecialiseerd. Glastuinbouw als specialisatie binnen de specialisatie tuinbouw. Het is dan een open vraag of Sjaak van der Tak voor alle boeren de belangen weet te behartigen. Daar tegenover staat Mark van den Oever die ondanks eigen specialisatie met Farmers Friendly aangeeft dat hij er voor alle boeren staat. Maar ja, Mark moet zoveel mogelijk afgekraakt worden. Blijkbaar mag een boerenbestuurder er alleen maar zijn voor eigen gespecialiseerde sector en er niet voor alle boeren zijn. Wordt verdeeldheid onder boeren ooit opgelost?
Helemaal gelijk Piet. Soortgelijke situatie: een politicus tot minister gepromoveerd kan nu minister worden van om het even welk ministerie dan ook, hij/zij/het hoeft er geen verstand van te hebben. Het lijkt zo’n beetje te zijn begonnen met de afschaffing van het middenstands diploma. Times they are a changin.
Piet #1, hoe leg jij uit dat er boeren binnen één sector zijn die zich nogal storen aan het gedrag van hun collega’s? Denk aan blokkades of het wijzen op zielepieterigheid omdat zij zich daar niet in herkennen en wel geld weten te verdienen.
Kun je ook uitleggen hoe een boer in de ene sector voor andere kan gaan staan? Want je beweert dat dat niet kan maar dus wel gebeurt in de vorm van Mark.
Vergaderboer Twee, de beste wensen voor 2021. Dank voor het verhaal over de kassa en dit verhaal over schermutselingen bij het verdelen van de (beperkte) inhoud van de kassa.
Wellicht verstandig om het derde deel te wijden aan het vullen van de kassa. Wat wordt wel betaald en wat wordt niet (meer) betaald.
Kortom welke maatschappelijke waarden zijn er te vervullen en hoe kan hier, onder welke condities, vorm aan worden gegeven.
(Met hierbij ook de mogelijke constatering, dat zelfs de NL’se boer, de kwaliteiten heeft om zowel opgenomen te worden als de volgende Kodak of als de volgende Swatch... Bij deze de keus aan Vergaderboer Twee
Dick #3 het is nogal storend voor de andere sectoren dat er binnen één sector blokkades als storend gedrag wordt gezien. Het lijkt me niet dat één sector kan bepalen wat de houding van andere sectoren moet zijn.
En als akkerbouwers inzake het graanbeleid een standpunt innemen voor een betere kassa c.q. inkomensverbetering, dan gaan veehouders daar tegenover staan. Want inzake graanbeleid betekent een verbetering van inkomens voor de akkerbouwers tegelijkertijd een kostprijs verhoging voor de veehouders. (Duurder veevoer.) Zeg maar wie inzake graanbeleid gevolgd kunnen worden, de akkerbouwers of de veehouders.