Het is een mooie zomer. Voor boeren een zomer om te gedenken. Ja, er was flinke wateroverlast, met desastreuze gevolgen voor sommige boeren. Maar, wat is er op de meeste plaatsen veel gegroeid! Wat staan de gewassen er op veel plaatsen schitterend bij! En dat na 3 droge jaren en doemverhalen over klimaatverandering, extreme droogtes enzovoorts. Als de prijzen dan ook nog een beetje meewerken zijn ‘Den Haag’ en de Randstad snel naar de achtergrond verdwenen op het boerenerf. Ware het niet dat MOB en de anti-dierhouderijclubs niet stilzitten.
Opnieuw wil MOB tal van veehouderijen in Noord-Brabant aanpakken vanwege de stikstofkwestie. Dier&Recht startte in komkommertijd in de grote steden een agressieve openbare campagne met termen als ‘zuivel is dodelijk’ en ‘zuivel veroorzaakt ernstig dierenleed’. Begrijpelijk dat boeren op hun achterste benen staan en dit niet pikken. Een boerenactiegroep voerde een kort geding en tot ieders verbazing werd een deel van de campagne door de rechter verboden. Blijkbaar zijn er toch grenzen aan de vrijheid van meningsuiting.
Het is echter slechts een slag in het grote geheel. Al jaren blijkt de agrarische sector niet in staat zich te verbinden, en een effectief weerwoord te geven tégen alle negativiteit en framing van partijen en personen, die vinden dat ‘alles anders moet’, of die zelfs geen enkele dierhouderij meer willen. Daardoor blijft het een gevecht in de marge, meestal reactief. De weinige campagnes die worden gevoerd zijn vaak gericht op 1 deel van de sector of voor een specifiek doel en missen de kracht, omvang en middelen van het geheel.
Bestuurders zullen hoe dan ook de wil moeten hebben om samen te werken, en niet weg te lopen bij onenigheid. Twee nieuwe actiegroepen timmeren hard aan de weg om hun invloed te doen gelden. De één door vooral in te spelen op emoties, gebruik te maken van de aloude ‘wij’ tegen ‘zij’-technieken en roemruchte strijdtaal. De andere door met moderne communicatielijnen breed te verbinden als de genuanceerde constructieve partij. Beide partijen lijken hun bestaansrecht te hebben gevonden, maar gaan de wereld niet veranderen.
Een gezamenlijke strategie en zelfverloochening zijn nodig. Niet alleen bij de heren bestuurders zoals ikzelf, maar ook bij boeren achter het toetsenbord die (te) vaak met hun mening iedere inzet doodslaan en afserveren. Samenwerken betekent niet alles in een keurslijf persen en één visie of doel moeten hebben. Het betekent wél elkaar erkennen en een plaats gunnen. En gebruikmaken van elkaars kracht én middelen in het collectieve belang. Ook als je het een keer niet eens bent, hoef je dat niet meteen van de daken schreeuwen in je eigen deelbelang. En zonder dat ‘oude olifanten' steeds weer de kop opsteken om zich te laten gelden. Waarom toch, want het maakt het geheel kapot.
Zijn we als behartigers van het boerenbelang klaar voor de gezamenlijkheid, of moeten de belangen eerst nog langer verkwanseld en het draagvlak vérder weggegeven worden?
Dit artikel afdrukken
Het is echter slechts een slag in het grote geheel. Al jaren blijkt de agrarische sector niet in staat zich te verbinden, en een effectief weerwoord te geven tégen alle negativiteit en framing van partijen en personen, die vinden dat ‘alles anders moet’, of die zelfs geen enkele dierhouderij meer willen. Daardoor blijft het een gevecht in de marge, meestal reactief. De weinige campagnes die worden gevoerd zijn vaak gericht op 1 deel van de sector of voor een specifiek doel en missen de kracht, omvang en middelen van het geheel.
Zijn we als behartigers van het boerenbelang klaar voor de gezamenlijkheid, of moeten de belangen eerst nog langer verkwanseld en het draagvlak vérder weggegeven worden?In de belangenbehartiging is het niet anders. De oude boerenbelangenbehartiger zit verstrikt in z’n eigen netwerk van interne belangen en financiële connecties met allerlei partijen. Druk met de boel bij elkaar en overeind houden, zal de nieuwe voorzitter waarschijnlijk geen verandering brengen. Het jonge broertje van de oude partij loopt veilig in dit patroon mee. Dan zijn er wat clubs in de melkveehouderij die in een wurggreep zitten en in feite al lange tijd krachteloos zijn door zelfs intern niet te willen samenwerken. Is het bestaansrecht voor deze clubs niet gewoon verstreken?
Bestuurders zullen hoe dan ook de wil moeten hebben om samen te werken, en niet weg te lopen bij onenigheid. Twee nieuwe actiegroepen timmeren hard aan de weg om hun invloed te doen gelden. De één door vooral in te spelen op emoties, gebruik te maken van de aloude ‘wij’ tegen ‘zij’-technieken en roemruchte strijdtaal. De andere door met moderne communicatielijnen breed te verbinden als de genuanceerde constructieve partij. Beide partijen lijken hun bestaansrecht te hebben gevonden, maar gaan de wereld niet veranderen.
Een gezamenlijke strategie en zelfverloochening zijn nodig. Niet alleen bij de heren bestuurders zoals ikzelf, maar ook bij boeren achter het toetsenbord die (te) vaak met hun mening iedere inzet doodslaan en afserveren. Samenwerken betekent niet alles in een keurslijf persen en één visie of doel moeten hebben. Het betekent wél elkaar erkennen en een plaats gunnen. En gebruikmaken van elkaars kracht én middelen in het collectieve belang. Ook als je het een keer niet eens bent, hoef je dat niet meteen van de daken schreeuwen in je eigen deelbelang. En zonder dat ‘oude olifanten' steeds weer de kop opsteken om zich te laten gelden. Waarom toch, want het maakt het geheel kapot.
Zijn we als behartigers van het boerenbelang klaar voor de gezamenlijkheid, of moeten de belangen eerst nog langer verkwanseld en het draagvlak vérder weggegeven worden?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#23 Van Haga is de VVD uitgeknikkerd vanwege diverse integriteitsconflicten. Je moet echt wel het een en ander doen om uit de VVD gegooid te worden trouwens en om hem van het hebben van een visie te beschuldigen....?
Omtzicht is zelf vertrokken.
#20 Als je heel erg van discussiëren houdt om het discussiëren kun je de boel zo wel aan de gang houden eerst het verhaal van dier en recht overnieuw laten plaatsen door de dierenbescherming en ook nog eens maandelijks een anonieme bijdrage van iemand die niet meer te zeggen heeft dan dat iets beter moet via de sesamstraat benadering en vooral in samenspraak zodat ieders belangen evenwichtig mee gewogen worden.
Slappe hap, ik wordt er ongeveer net zo flauw van als van Rutte die bij iedere kritische opmerking de persoon eerst benadrukt dat hij zijn zorgen begrijpt en er ook echt mee bezig is dan 3 mistige volzinnen waarna hij op Waldorfiaanse (zie muppetshow) wijze niet anders kan concluderen dan dat ze op de goede weg zijn of gewoon even niet anders kunnen.
Democratie is verworden tot managen van het kuddegedrag daarom worden mensen met een visie of mening uit partijen verwijderd (zie van Haga of Omtzicht) en krijg ik steeds meer het idee dat de BBB eigenlijk het CDA is maar dat de CDA meer op jacht is naar stemmers links of rechts ipv hun eigenlijke doelgroep.
Belangenbehartiging is vooral gebaat bij een gesprekspartner die meer belang hecht aan de gevolgen vh beleid voor de echte wereld dan voor de kamerpeilingen.
Piet Hermus,
Mijn woorden niet verdraaien a.u.b., meer uitleg is kennelijk nodig!
Het punt is niet dat mensen (of boeren, of knurften, of adelijken etc.) zich niet mogen verenigen, of als vereniging hun belangen mogen behartigen. Het punt is dat als groeperingen of individuen op een andere manier inspraak kunnen leveren of (voor)informatie kunnen ontvangen dat er dan geen sprake is van gelijke behandeling. Bijv. de fosfaatrechtenkwestie, er waren er die wisten wat er kwam en daar hun voordeel (dus ten nadele van anderen) mee hebben gedaan!! Bovendien zijn er ook boeren die geen lid zijn van een "belangenbehartiger" en die moeten gelijke kansen krijgen.
In principe moet alles openbaar zodat gekonkel en bedrog en oplichting en anderen benadelen cq bestelen etc. etc. zichtbaar is voor eenieder, zodat die tijdig in kunnen grijpen!
#18 Marco. Je mag je in democratieën verenigen en samen opkomen voor jezelf en elkaar. Je snapt 'de democratie' toch wel? Mogen boeren zich van jou dan niet verenigen? Dus mensen die zich verenigen zijn in jouw ogen per definitie ritselaars?
Verder ben ik het eens. Ook met #19 Wouter.
#16, ej, we plaatsen het omdat we met Vergader Twee de afspraak hebben gemaakt dat we ca. eens in de maand een opinie van hem plaatsen en enig vertrouwen hebben in zijn gevoel voor wat er speelt in boerenland.
Ik denk dat Vergaderboer Twee's kijk niet erg verschilt van mijn #14, met dit verschil dat hij nog denkt dat er eenheid te vormen is. Sociologisch lijkt mij dat onmogelijk omdat er een heel grote groep boeren is die gaat verdwijnen. Dat is voor boeren heel moeilijk omdat - en dat is het heikele deel waar de politiek, algemene media en de samenleving te weinig van snappen - boeren in hun identiteit diep verbonden zijn met hun werk. Ze hebben geen grond en een bedrijf. Ze zijn het. Je doodt hun wezen. Niet alleen politiek en samenleving doen dat, maar ook de blijvende-boeren-met-toekomst doen dat met hun soortgenoten. Daarom staan de wijkers staan ook tegen hen op en is er geen collectief waarmee overheden kunnen praten.
Dat is een ingewikkelde situatie nu er over boeren besloten wordt.