Sinds 2 maanden staat oud-FrieslandCampina-baas Hein Schumacher aan het roer van Unilever. De hoogste tijd, vinden Westerse critici, om het Brits-Nederlandse schoonmaakmiddelen-, persoonlijke verzorging- en foodbedrijf nog geloofwaardig van koers te doen veranderen en uit Rusland te vertrekken.
Bij zijn aantreden, twee maanden geleden, beloofde Unilevers nieuwe baas Hein Schumacher met een "frisse blik" naar de voortdurende aanwezigheid van Unilever in Rusland te kijken. De frisse blik blijkt in de praktijk maar weinig te verschillen van het "de situatie nauwlettend volgen" dat Schumachers voorgangers uitdroegen.
Ondanks de voortdurende kritiek op Unilever vanwege het feit dat het bedrijf in Rusland blijft en er belasting afdraagt aan de Russische staat, laat Schumacher tot nu toe geen boe of bah horen. Alsof hij hoopt dat de storm vanzelf zal overwaaien, schrijft Nils Pratley in The Guardian.
Unilever haalt argumenten aan die ook andere internationale bedrijven lieten horen: door in Rusland zaken te blijven doen beschermt het bedrijf zijn 3.000 werknemers in dat land ("we vinden het niet juist om onze mensen in Rusland in de steek te laten"). Opgeven van de Russische bedrijfsonderdelen zou ertoe leiden dat de Russische staat deze zou 'confisqueren' en 'exploiteren'. Dat zou een slechter alternatief zijn, omdat die oplossing dan ook Rusland ten goede zou komen.
Dat gebeurde bijvoorbeeld met de Deense brouwer Carlsberg en de Franse zuivelproducent Danone, die zonder pardon werden geconfisqueerd. Heineken deed er anderhalf jaar over om zijn Russische operaties te verkopen, maar maakte er al die tijd geen geheim van dat dat de bedoeling was.
Bij Unilever is van een dergelijk voornemen geen sprake. Over het afgelopen jaar droegen de Russische activiteiten van Unilever 3,8 miljard roebel, of ongeveer €35 miljoen, aan vennootschapsbelasting af. Het is een van de redenen waarom de Oekraïense regering Unilever een 'sponsor' van de oorlog noemt. Pratley vindt dat een correcte woordkeuze waarop Unilever zich zou moeten bezinnen.
In Nederland onstond ophef toen het moederbedrijf van 'onze' Douwe Egberts, JDE Peet's, uit Rusland weigerde te vertrekken. "Dit lijkt mij een goede aanleiding om álle koffiecontracten van de overheid te herzien", suggereert CDA-Kamerlid Derk Boswijk in het AD. Hij krijgt steun van CDA, D66 en GL. Ondertussen slinkt het lijstje internationale bedrijven die nog in Rusland actief zijn snel. Behalve Unilever staan daar ook het Amerikaanse Procter & Gamble (huishoudelijke en verzorgingsproducten) en het Franse Leroy Merlin (bouw- en doe-het-zelf-materialen) op.
Misschien is de installatie van de nieuwe president-commissaris Ian Meakins deze week wel de laatste kans voor Unilever om nog geloofwaardig van koers te veranderen, zegt Pratley.
Ondanks de voortdurende kritiek op Unilever vanwege het feit dat het bedrijf in Rusland blijft en er belasting afdraagt aan de Russische staat, laat Schumacher tot nu toe geen boe of bah horen. Alsof hij hoopt dat de storm vanzelf zal overwaaien, schrijft Nils Pratley in The Guardian.
Unilever haalt argumenten aan die ook andere internationale bedrijven lieten horen: door in Rusland zaken te blijven doen beschermt het bedrijf zijn 3.000 werknemers in dat land ("we vinden het niet juist om onze mensen in Rusland in de steek te laten"). Opgeven van de Russische bedrijfsonderdelen zou ertoe leiden dat de Russische staat deze zou 'confisqueren' en 'exploiteren'. Dat zou een slechter alternatief zijn, omdat die oplossing dan ook Rusland ten goede zou komen.
Dat gebeurde bijvoorbeeld met de Deense brouwer Carlsberg en de Franse zuivelproducent Danone, die zonder pardon werden geconfisqueerd. Heineken deed er anderhalf jaar over om zijn Russische operaties te verkopen, maar maakte er al die tijd geen geheim van dat dat de bedoeling was.
Bij Unilever is van een dergelijk voornemen geen sprake. Over het afgelopen jaar droegen de Russische activiteiten van Unilever 3,8 miljard roebel, of ongeveer €35 miljoen, aan vennootschapsbelasting af. Het is een van de redenen waarom de Oekraïense regering Unilever een 'sponsor' van de oorlog noemt. Pratley vindt dat een correcte woordkeuze waarop Unilever zich zou moeten bezinnen.
In Nederland onstond ophef toen het moederbedrijf van 'onze' Douwe Egberts, JDE Peet's, uit Rusland weigerde te vertrekken. "Dit lijkt mij een goede aanleiding om álle koffiecontracten van de overheid te herzien", suggereert CDA-Kamerlid Derk Boswijk in het AD. Hij krijgt steun van CDA, D66 en GL. Ondertussen slinkt het lijstje internationale bedrijven die nog in Rusland actief zijn snel. Behalve Unilever staan daar ook het Amerikaanse Procter & Gamble (huishoudelijke en verzorgingsproducten) en het Franse Leroy Merlin (bouw- en doe-het-zelf-materialen) op.
Misschien is de installatie van de nieuwe president-commissaris Ian Meakins deze week wel de laatste kans voor Unilever om nog geloofwaardig van koers te veranderen, zegt Pratley.