Zo'n 19 euro kostte de kweekkipdumplingmaaltijd die de in Singapore wonende Erwin Bolwidt op verzoek van de NRC bestelde. Het kweekkipgerecht viel niet tegen. Ja, de stukjes kip waren wat klein, de textuur wat losser dan die van echte kip, maar wel steviger dan tofoe. En de smaak was prima. Singapore is het enige land ter wereld waar kweekvlees voor menselijke consumptie is toegestaan. Niet voor niets: maar 1% van het landoppervlak van de Aziatische stadstaat van 50 bij 27 kilometer is in gebruik voor de landbouw. En er wonen wel 6 miljoen mensen die de overheid het liefst zo lokaal mogelijk wil voeden.
Singapore stond al in 2020 de productie van kipkweekvlees toe voor consumptie in restaurants. Dat paste in het streven naar zelfvoorzienendheid van de stadstaat: in 2030 wil Singapore zelf in 30% van zijn voedselvoorziening kunnen voorzien. Dat is nogal een uitdaging voor de dichtbevolkte stadstaat, maar wel eentje waar het belang de afgelopen jaren alleen maar groter van is geworden. De coronacrisis, daaruit volgende problemen met de internationale voedseltransportketen en de huidige Oekraïnecrisis laten dat duidelijk zien. Er ontstond zelfs paniek toen buurland Maleisië begin deze maand de export van kip stopzette, wegens tekorten aan veevoer. Een derde van alle Singaporese kip komt uit Maleisië en dus sloten eettentjes, schoten de prijzen omhoog en werd kip waar dat kon van het menu geschrapt.
Behalve bij Madam Fan, het restaurant waar kweekkip op het menu staat. Iedere dag te bestellen, tussen 11.00 en 14.00 uur, zolang de voorraad strekt. Die kweekkip wordt geleverd door Good Meat, onderdeel van het Amerikaanse bedrijf Eat Just. En laat Good Meat nu juist aan de bouw van een fabriek met een bioreactor van 6.000 liter begonnen zijn. Die moet vanaf volgend jaar tienduizenden kilo kweekkip opleveren. Opluchting bij de Singaporezen.
Daar valt overigens volgens de Nederlandse kweekvleespionier Mark Post wel een kanttekening bij te maken. In de kweekkip van Eat Just zit helemaal niet vreselijk veel kip, zegt hij. "Eat Just kweekt slechts enkele cellen en verwerkt ze in een grotendeels plantaardig product. Voor kipnuggets kan dat nog wel, kip heeft niet zoveel smaak." Post zet met zijn bedrijf, Mosa Meat (dat dit voorjaar een miljoeneninvestering in de wacht sleepte), in op het kweken van vlees uit spierweefselcellen om uiteindelijk "een mooie biefstuk" te kweken. Dat proces duurt wel langer. Overigens verwacht Post dat de Europese Voedselveiligheidsautoriteit binnen drie jaar de eerste toestemmingen voor Europees kweekvlees zal verlenen.
Terug naar Singapore. Niet alleen kweekkip, ook kweekschaaldieren komen daar in 2023 op de markt: kweekgarnaal, kweekkrab en kweekkreeft. Kostprijs om te beginnen: $5.000 per kilo. Maar de kostprijs van in bioreactoren gekweekte dierlijke eiwitten zal snel dalen. Als de bioreactoren hun energie uit zon of wind kunnen halen, is de klimaatvoetafdruk van kweekvlees ten opzichte van de intensieve houderij van kippen, varkens en koeien respectievelijk 17%, 52% en 92% lager. "Kweekvlees is daarom wel degelijk een gamechanger voor het wereldvoedselprobleem", aldus Post. En de keus van Singapore helemaal zo gek nog niet.
Eén dingetje vergeten Post en de NRC nog te noteren: ook met voldoende energie groeit vlees zelfs in reactorvaten niet vanzelf. Zonder aanvoer van nutriënten (voedingsstoffen voor de cellen of voor bacteriën die ook 'echte' vleesimitaties kunnen produceren) heb je nog niks.
Behalve bij Madam Fan, het restaurant waar kweekkip op het menu staat. Iedere dag te bestellen, tussen 11.00 en 14.00 uur, zolang de voorraad strekt. Die kweekkip wordt geleverd door Good Meat, onderdeel van het Amerikaanse bedrijf Eat Just. En laat Good Meat nu juist aan de bouw van een fabriek met een bioreactor van 6.000 liter begonnen zijn. Die moet vanaf volgend jaar tienduizenden kilo kweekkip opleveren. Opluchting bij de Singaporezen.
Daar valt overigens volgens de Nederlandse kweekvleespionier Mark Post wel een kanttekening bij te maken. In de kweekkip van Eat Just zit helemaal niet vreselijk veel kip, zegt hij. "Eat Just kweekt slechts enkele cellen en verwerkt ze in een grotendeels plantaardig product. Voor kipnuggets kan dat nog wel, kip heeft niet zoveel smaak." Post zet met zijn bedrijf, Mosa Meat (dat dit voorjaar een miljoeneninvestering in de wacht sleepte), in op het kweken van vlees uit spierweefselcellen om uiteindelijk "een mooie biefstuk" te kweken. Dat proces duurt wel langer. Overigens verwacht Post dat de Europese Voedselveiligheidsautoriteit binnen drie jaar de eerste toestemmingen voor Europees kweekvlees zal verlenen.
Terug naar Singapore. Niet alleen kweekkip, ook kweekschaaldieren komen daar in 2023 op de markt: kweekgarnaal, kweekkrab en kweekkreeft. Kostprijs om te beginnen: $5.000 per kilo. Maar de kostprijs van in bioreactoren gekweekte dierlijke eiwitten zal snel dalen. Als de bioreactoren hun energie uit zon of wind kunnen halen, is de klimaatvoetafdruk van kweekvlees ten opzichte van de intensieve houderij van kippen, varkens en koeien respectievelijk 17%, 52% en 92% lager. "Kweekvlees is daarom wel degelijk een gamechanger voor het wereldvoedselprobleem", aldus Post. En de keus van Singapore helemaal zo gek nog niet.
Eén dingetje vergeten Post en de NRC nog te noteren: ook met voldoende energie groeit vlees zelfs in reactorvaten niet vanzelf. Zonder aanvoer van nutriënten (voedingsstoffen voor de cellen of voor bacteriën die ook 'echte' vleesimitaties kunnen produceren) heb je nog niks.