1 min
Laurens Sloot is hoogleraar in winkelformules. Onlangs schreef hij samen met een collega een boek over de kracht van discountformules zoals Aldi en Lidl. Die groeien als kool en er valt niet van te winnen door de klassieke supermarktformules, zoals bijvoorbeeld Albert Heijn in Nederland, Carrefour in Frankrijk en Edeka in Duitsland. Dat komt doordat ze per artikel een veel grotere omzet boeken dan hun klassieke concurrenten. Met een kleiner marktaandeel zijn ze daarom een geweldige bedreiging voor de klassiekers.
In zijn jongste column voor het vakblad FoodPersonality legt Sloot uit wat de bedreigde formules moeten doen: samen inkopen, veel meer nog dan ze dat nu al doen. Ze moeten 10-15% goedkoper kunnen inkopen, om het niet te verliezen van Aldi, Lidl en Action. Dat lukt alleen door grote internationale inkoopcombinaties te vormen die grootschaliger kunnen inkopen.
Voor je huishoudbudget is het goed nieuws: boodschappen worden goedkoper.
In zijn jongste column voor het vakblad FoodPersonality legt Sloot uit wat de bedreigde formules moeten doen: samen inkopen, veel meer nog dan ze dat nu al doen. Ze moeten 10-15% goedkoper kunnen inkopen, om het niet te verliezen van Aldi, Lidl en Action. Dat lukt alleen door grote internationale inkoopcombinaties te vormen die grootschaliger kunnen inkopen.
Voor je huishoudbudget is het goed nieuws: boodschappen worden goedkoper.
“Service retailers aller landen, verenigt u!”. Mijn nieuwe column voor @FPersonality over waarom service retailers hun sourcing moeten internationaliseren en professionaliseren. pic.twitter.com/OzCSfjyasT
— Laurens Sloot (@SlootLau) November 22, 2018
Ten overvloede nog een reactie uit het begin van dit jaar van Ellen-maureen Colpa melkveehouder in Frankrijk. Ze schreef, en Albert Heijn eat your heart out, als Lidl dit al doet, en Laurens Sloot hoe komen ze hier nog overheen, het volgende:
Verder vind ik het een interessante ontwikkeling dat Lidl France experimenteert met tri-parti contracten. Contracten waarbij zowel de inkoper van Lidl als de verwerker en de vertegenwoordigers van de producenten aan tafel zitten. Met als doel dat de boer een eerlijke prijs krijgt en om te voorkomen dat boeren de supermarkten als schuldige aanwijzen terwijl ze eigenlijk bij de transformateur hadden moeten zijn. Ik heb het idee dat dit concreter is dan de 10 procentregeling die wordt voorgesteld.
Dat niet alleen Frank, maar wat ook steeds behoorlijk storend in de analyse mist, is dat Aldi, Lidl en Action extreem helder zijn in hun aanbod, maar nog belangrijk: het zit hem niet in de inkoop, dat is echt een misvatting of een veel te gemakkelijke opvatting (aantal winkels). Het zit hem in de betrokkenheid en de verantwoordelijkheid voor de producten. Het hele eigen merk beleid heeft er voor gezorgd dat, en van Lidl weet ik het zeker, ze zich meer verdiepen in de kwaliteit van het product en hoe het geproduceerd wordt. Kortom ze hebben verstand van producten en productie, veel meer dan van inkoop. Ze zitten ook jarenlang bij de dezelfde (private label) producent (nou niet een teken van scherpe inkoop). Kom daar maar om bij de traditionele retailers.
De voorkant, de service kant om met Laurens Sloot te spreken wordt inderdaad steeds minder relevant. Als bij Lidl een miniem beetje service wordt toegevoegd staan we te applaudisseren. Als bij AH een klein beetje service ontbreekt (zoals de irritant lange wachtrijen bij de kassa) dan branden we ze af.
Het is gebeurd: Discount is de nieuwe service. Pas aan of verdwijn.
Een ding wat al deze deskundigen vergeten te vertellen is dat een gedeelte van de betere inkoop positie van Aldi en Lidl komt door hun prima betalings moraal, relatief korte betaal termijnen, vaak 30 dagen ipv bv 90 dagen die AH graag hanteert. En altijd stipt op tijd.
Ze financieren de eigen keten niet op kosten van de leverancier!