Le Monde vertoont een filmpje van het slachten en uitsnijden van de reuzenvis voor de ogen van de kinderen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Ik lees dat de kinderen ijverig aantekeingen maakten, dus ik denk dat ze het reuze interessant vonden Dirk, heel anders dan die jankers hier die moord en brand schreeuwen als een tijger een dood wit konijntje te eten krijgt, als die zonder vacht had geweest had niemend geklaagd. Het ligt aan de opvoeding en cultuur denk ik.
wat ik wel graag zou willen weten (maar niet te weten zal komen vrees ik), reageren Japanse kinderen (maar vooral de ouders ervan) ongeveer net zo als de europese voor de media? of is dat recent ontstane dierknuffelige daar misschien nog niet eens aanwezig? wat de zaak compliceert (ivm de deense giraffe uit de dierentuin) is natuurlijk de status van de Japanse walsvisvaart, de WWF en de walvis daar als vertrouwde consumptievis.
Als jong verslaggever (van Het Vaderland / AD) werd ik er zo'n 35 jaar terug bij twee gelegenheden op af gestuurd om wat te maken over aangespoelde potvissen langs de Noordzeekust. Ik herinner me er vooral nog levendig twee dingen van: ten eerste de enorme stank, die benedenwinds al op honderden meters was te ruiken; ten tweede dat connaisseurs er als de haaien bij waren om bij de destructie a.) te opteren voor het 'ambergris', en b.) het geslachtsorgaan - van het fijnste zachte leer dat er is, begreep ik. Vooral in de modewereld dingen ze er naar werd me verteld, het ambergris voor parfumproductie en het piemelleer voor beursjes en tasjes.