Charles Michel wordt voorzitter van de Europese Raad, Ursula von der Leyen is kandidaat om voorzitter van de Europese Commissie te worden, Josep Borrell Fontelles wordt voorgedragen als hoge vertegenwoordiger voor het buitenlands beleid. Christine Lagarde zal aan de slag gaan als voorzitter van de Europese Bank en volgt zo Mario Draghi op.
Zo vat de Belgische Standaard vanavond de hoogste (nog niet allemaal goedgekeurde) benoemingen na de verkiezingen van dit voorjaar in de EU samen. Angela Merkel vertelde nog dat het ontbreken van een Oost-Europeaan zal worden goedgemaakt door de functie van voorzitter van het Europese Parlement aan een niet westelijk Europeaan te geven. The Guardian viel, vanuit het van de EU afscheid nemende Groot-Brittanië, vanavond vooral op dat er twee vrouwen op de hoogste functies van het Europese vasteland worden benoemd.
De talige Nederlander Frans Timmermans, die maandenlang werd genoemd als sociaal-democratische Spitzenkandidaat voor het voorzitterschap van de Europese Commissie, heeft zijn aanspraken op de troon - na een aanvankelijk veelbelovend weekend - gisteren geheel verloren. Hij zal waarschijnlijk genoegen moeten nemen met een gedeelde 'eerste vervangend voorzitterschap' met de vrouwelijke Deense kandidaat EU-commissaris Margrethe Vestager. De (bijna) benoemingen zijn - zo luidt de kritiek - het compromis van de regeringsleiders en niet zozeer die van het gekozen parlement.
De Franse president Macron toont zich verheugd met de nieuwe ploeg die - zegt hij op minuut 1:44 - tenminste allemaal goed Frans spreken.
EN DIRECT | Conférence de presse à l’issue du Conseil européen. https://t.co/xeilvUzd8t
— Élysée (@Elysee) July 2, 2019
O, dan is het goed. Ik dacht dat je iets wilde zeggen.
Een goede gelegenheid om weer eens aan te geven dat zowel de redactie als een aantal geïnformeerde lezers (veel dank daarvoor!) teksten en dossiers aanvullen met verwijzingen en een korte beschrijving van wat nieuwe informatie toevoegt.
Je #2 is overigens onjuist. De democratisch lijn is van een streven om het meer naar het EP te verleggen meer naar de hoofdsteden van de lidstaten verhuisd. Dat had je gemist, denk ik. Maar ik geen enkele behoefte om daar over te discussiëren hoor. Lees de uitstekende teksten van Luuk van Middelaar daar maar over.
We weten het nu wel Dick. Reacties blijven dan ook uit. Maar laat je niet tegen houden in je alleenspraak.
Hoe bedoel je, Theo?
Ik bedoel: wat wil je met die woorden in deze context zeggen?
In jezelf praten schijnt positief te zijn volgens onderzoek. Maar dagenlang gaat wel wat vervelen.
Een heel lezenswaardige tekst in De Tijd (het Vlaamse Financieele Dagblad) over hoe de macht voor benoemingen zorgde in de jongste editie van het Europese bestuur: Hoe Macron en Rutte de sprint aantrokken voor meesterknecht Michel.
Nederland en Frankrijk hebben de franstalige grijze muis Charles Michel (premier van België) naar voren geschoven als hun liberale kandidaat voor het voorzitterschap van de Raad en hielpen het enigszins democratische Spitzenkandidaatschap vanuit het Europese Parlement voor het voorzitterschap van de Commissie om zeep. De landen bepalen liever zelf hun kandidaten vanuit hun nationale mandaten. Daarom hebben ze een hekel aan Europese 'democratie'. Een en ander min of meer vanuit de gedachte dat burgers daar toch geen verstand of beeld bij kunnen hebben.
De gekozen macht kent zich de macht over het geheel toe en gaat daar autocratisch mee om. Michels benoeming is dan ook een teken van het nieuwe Europa dat meer vanuit de hoofdsteden bestuurd wordt, dan vanuit Brussel en het Europese Parlement.