Soepgoed maakt geen kant-en-klaar maar verse soeppakketten. In de doos voor verse paprikasoep zitten vier rode paprika’s, twee tomaten en een zakje kruidenmix van Verstegen. Snij de groenten grof, zet ze op met wat water en pureer de boel na twintig minuten. Je hebt dan een krachtige basissoep. Op de verpakking staan suggesties voor toevoegingen, maar echt nodig is dat niet.

Achter Soepgoed gaan kwekers schuil, die zijn verenigd in Versdirect. Paprikateler Kees Ammerlaan kijkt je met een big smile aan vanaf de verpakking. Op www.soepgoed.nl vertelt hij zijn verhaal. Op de tomatenvariant staan Jan van Delft en Jan van Drunen. Een courgettesoep met de mannen erachter is nog in de maak.

Mark Versluis van Versdirect vertelt wat de mannen willen. Ze hebben een bescheiden bedrijf maar willen niet verder uitbreiden. Ze zoeken hun toekomst in specialisatie en andere manieren van afzet voor hun kasvruchten.
Of dat met met ‘tomaten-met-een-kop’ gaat lukken moet nu blijken. De Soepgoed-bedenkers hebben er zo goed mogelijk over nagedacht. Versluis: “we hebben uitvoerig nagedacht over de presentatie. Vaststond dat we producten niet wilden versnijden, omdat dit ten koste gaat van versheid en houdbaarheid. Liefst hadden we ook verse kruiden verpakt bij het pakket, maar daardoor werd de logistiek weer veel te ingewikkeld en duur.” Kruidenfabrikant Verstegen bracht uitkomst met een gedroogde mix, die geen kunstmatige toevoegingen of E-nummers bevat. Bij nader onderzoek bleek deze ook glutenvrij.

Afgelopen weken zijn de eerste pakketten verkocht door Plus Zondag in Pijnacker en een Zuid-Hollandse groentespeciaalzaak. Versdirect is in onderhandeling met meer verkooppunten. De verkoopprijs vastgesteld op € 4,40 per pakket. De tuinder die de pakketten vult krijgt een eerlijke vergoeding. Wat Max Havelaar maar niet wil regelen voor Nederlandse boeren en tuinders, doet Soepgoed er even bij.

Naast positieve reacties was er ook kritiek te horen. Soepgoed is niet het eerste complete soeppakket dat in de handel is en zou dus niet vernieuwend zijn. Andere telers en verenigingen zijn ook aan het experimenteren. Kinnesine?
De consumentenprijs zou aan de hoge kant zijn, want met een paar losse tomaten, wat kruiden en een paprikastoplicht ben je voordeliger uit. “Dat klopt”, geeft Mark toe, “maar een stoplicht bevat meer kleuren en de beste soep maak je toch van puur rode paprika’s.” Ook zou de soep wat flauw zijn.

Met dit verhaal in het achterhoofd ga ik aan de slag. Het snijden van de groenten is een fluitje van een cent. Een half uur later staat het gepureerde resultaat op tafel. Met gezonde nieuwsgierigheid slaat huize Van Velden aan het proeven. Het oordeel is unaniem: prima soepje! Flauw? Wij hebben het niet gemerkt. Vergelijk je de soep met pakje of blik, dan is deze minder zout maar zeker voldoende gekruid.

Ik denk dat koks, keukenprinsen en -prinsessen hun soepgoed zelf wel bij elkaar sprokkelen en er hun eigen kruiden bij verzinnen. Enthousiasme verwacht ik van mensen die op zoek zijn naar vers gemak en willen ontwennen aan pakjes, bakjes en zakjes met kant-en-klaar. In het pakketje zit 100% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid groenten voor vier personen. Je geniet drie keer. De eerste keer als je het doosje open maakt en de geur van verse paprika’s ruikt. De tweede keer kraai je van plezier als je zelf soep blijkt te kunnen maken. En de derde keer als die nog lekker blijkt ook. Soepgoed, da’s Kant-en-Klaar dat je helemaal zelf maakt. Pure zelfbevrediging dus. En dat is wat waard.
Dit artikel afdrukken