1 min
Invallen en doorzoekingen in een paardenslachterij en handelshuis. Omvangrijke fraude met paardenpaspoorten. De NVWA pakt groots uit. Het eten van paardenvlees zou zomaar gevaarlijk kunnen zijn. Hoe zit het met de borging van de voedselveiligheid van dit nooit voor menselijke consumptie gehouden dier?
De pers, van de Telegraaf tot VleesMagazine staat er bol van. Bij de inval bij het van fraude verdachte bedrijf Cooymans Vlees in Den Dungen zijn vele valse paardenpaspoorten in beslag genomen.
Niet alle paarden mogen worden geslacht. Omdat paarden nooit voor menselijke consumptie worden gehouden kan er van alles mee gebeurd zijn. Niet voor niets worden springpaarden op doping getest. Zo moest Cian O'Connor, gisteren winnaar van brons in Londen, zijn gouden medaille in Athene 2004 weer inleveren omdat zijn paard doping gebruikt zou te hebben; die doping werd overigens nooit bewezen omdat de B-stalen werden gestolen.
Als een paard bepaalde ziekten of medicijnen heeft gekregen, kan het in zijn paspoort de aantekening 'niet bestemd voor humane consumptie' krijgen. Heeft het die aantekening niet, dan kan een paard (of pony of ezel) naar de slacht. In Nederland en Europa is het sinds 1 januari 2009 verplicht om dan ook het Voedselketeninformatie-formulier mee te geven. Op het VKI formulier staan in ieder geval de gegevens over medicijngebruik in de laatste 60 dagen, en gegevens over de gezondheidshistorie van het paard, eventuele behandelingen en zijn dierenarts. Deze gegevens worden door de inspecterende dierenarts in het slachthuis gecontroleerd.
In andere landen gelden nog strengere regels ten aanzien van het slachten van paarden. In de VS is eind vorig jaar stilletjes een einde gekomen aan het vijf jaar durende verbod op het slachten van paarden. In Californië is het eten van paardenvlees echter regelrecht verboden.
Mocht er in de VS nu weer een paardenslachthuis van start gaan, is er in ieder geval door de wetswijziging weer federale inspectie mogelijk. Of het er ook echt van zal komen is nog de vraag, Amerikanen zien paarden niet als 'eetbaar' en de dierenactivisten hebben hun messen alweer geslepen. Paarden zijn 'pets' en die slacht je netzomin als honden of katten. De afgelopen vijf jaar werden ze daarom massaal getransporteerd naar Canada en Mexico om daar geslacht te worden. Bij gebrek aan afzet worden ze in de VS ook in de steek gelaten bij ziekte of ouderdom. Of dat in het belang van de dieren is, is zeer de vraag.
Het is intrigerende materie, waar emoties het makkelijk winnen van de economische en echte dierwelzijnsoverwegingen. Voor het frauderende slachthuis spelen harde economische aspecten uiteraard de hoofdrol. Een geslacht paard levert immers geld op, een paard in de destructor helaas niets.
In november zal Dick Veerman in de serie GRNVLD Sociëteit Culinair een boekje open doen over paardenvlees.
Fotocredits: Saparevo
Dit artikel afdrukken
Niet alle paarden mogen worden geslacht. Omdat paarden nooit voor menselijke consumptie worden gehouden kan er van alles mee gebeurd zijn. Niet voor niets worden springpaarden op doping getest. Zo moest Cian O'Connor, gisteren winnaar van brons in Londen, zijn gouden medaille in Athene 2004 weer inleveren omdat zijn paard doping gebruikt zou te hebben; die doping werd overigens nooit bewezen omdat de B-stalen werden gestolen.
Als een paard bepaalde ziekten of medicijnen heeft gekregen, kan het in zijn paspoort de aantekening 'niet bestemd voor humane consumptie' krijgen. Heeft het die aantekening niet, dan kan een paard (of pony of ezel) naar de slacht. In Nederland en Europa is het sinds 1 januari 2009 verplicht om dan ook het Voedselketeninformatie-formulier mee te geven. Op het VKI formulier staan in ieder geval de gegevens over medicijngebruik in de laatste 60 dagen, en gegevens over de gezondheidshistorie van het paard, eventuele behandelingen en zijn dierenarts. Deze gegevens worden door de inspecterende dierenarts in het slachthuis gecontroleerd.
In andere landen gelden nog strengere regels ten aanzien van het slachten van paarden. In de VS is eind vorig jaar stilletjes een einde gekomen aan het vijf jaar durende verbod op het slachten van paarden. In Californië is het eten van paardenvlees echter regelrecht verboden.
Mocht er in de VS nu weer een paardenslachthuis van start gaan, is er in ieder geval door de wetswijziging weer federale inspectie mogelijk. Of het er ook echt van zal komen is nog de vraag, Amerikanen zien paarden niet als 'eetbaar' en de dierenactivisten hebben hun messen alweer geslepen. Paarden zijn 'pets' en die slacht je netzomin als honden of katten. De afgelopen vijf jaar werden ze daarom massaal getransporteerd naar Canada en Mexico om daar geslacht te worden. Bij gebrek aan afzet worden ze in de VS ook in de steek gelaten bij ziekte of ouderdom. Of dat in het belang van de dieren is, is zeer de vraag.
Het is intrigerende materie, waar emoties het makkelijk winnen van de economische en echte dierwelzijnsoverwegingen. Voor het frauderende slachthuis spelen harde economische aspecten uiteraard de hoofdrol. Een geslacht paard levert immers geld op, een paard in de destructor helaas niets.
In november zal Dick Veerman in de serie GRNVLD Sociëteit Culinair een boekje open doen over paardenvlees.
Fotocredits: Saparevo
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
@Dick Belderbos, je blijft bashen en op incidenten pushen. Heel irritant. Paardenvlees voor rund verkopen is frauduleus, klopt. Maar om nu gelijk te suggereren dat paardenvlees gevaarlijk zou zijn, dat gaat te ver.
Is paard eten veilig?
Een vraag die wantrouwige hysterische querulante karikaturale consumenten, die óók nog eens zélf voor 99.99% verantwoordelijk zijn voor eventuele kwalijke gevolgen van het eten van vlees, uiteraard stellen.
Zo is er nu in Oss paard met phenylbutazon aangetroffen.
Ik zie in het stuk een linkje naar informatie over het Voedselketenformulier staan. Ik laat wel eens dieren slachten - geen paarden trouwens, en ik vind die VKI toch wel zo hilarisch.
Het bestaat -voor paarden- uit de volgende vragenlijst (pdf), te beantwoorden met Ja of Nee.
1. Is er relevante informatie te melden over de status van het herkomstbedrijf of de regionale gezondheidsstatus van het paard?
2. Is er relevante informatie te melden over de gezondheidsstatus van het dier?
3. a. Is het paard in de 60 dagen voorafgaande aan de slacht behandeld met diergeneesmiddelen?
Als het paard is behandeld, in dit geval wél middelen zijn toegediend aangeven:
Reg. nr. middel | Datum begin behandeling | Datum eind behandeling | Wachttermijn in dagen
Meer middelen toegediend? Neem die op in een aparte bijlage.
3 b. Heeft het paard gedurende de afgelopen zes maanden een behandeling ondergaan met diergeneesmiddelen die op de “positieve lijst” staan?
3 c. Is het paard behandeld met een diergeneesmiddel dat niet voor voedselproducerende dieren mag worden toegepast?
4. Zijn er aanwijzingen dat er ziekten aanwezig zijn die de veiligheid van het vlees in het gedrang zouden kunnen brengen?
5. Zijn er onderzoeksgegevens beschikbaar, die relevant zijn voor de bescherming van de volksgezondheid?
6. Is er relevante informatie bekend over eerdere am- en pm-keuringen van dieren van hetzelfde bedrijf?
7. Is er relevante informatie bekend over productiegegevens die ziekten aan het licht kunnen brengen?
8. De naam en het adres van de dierenarts, die diensten heeft verleend t.b.v. dit paard:
Dit is onze voedselketeninformatie. Wat zouden we zonder moeten.
Andersom gebeurd ook, dat voor de sport afgekeurde paarden (kreupelheid) door de slager en/of zijn compagnon worden 'behandeld' (lees peessnedes) en weer worden doorverkocht als sportpaard....met een vals paspoort natuurlijk. Er lopen boeven rond.
Lizet, gelukkig staat het goed in de link naar de agenda.
(de redactie zal december zo wijzigen in november)