Cardiovasculaire aandoeningen zijn, met longkanker en dementie, de belangrijkste doodsoorzaak in Nederland. Vandaar de aanbeveling zuinig te zijn met zout.
Geen officiële grens voor suiker
Dat kan zo zijn, zeggen de Amerikaanse onderzoekers James DiNicolantonio en Sean Lucan, maar een ander wit kristal doet meer kwaad als het om het ontstaan van hoge bloeddruk en cardiovasculaire aandoeningen gaat: suiker.
Dat een hoog suikergebruik een effect op de bloeddruk heeft, is ook niet nieuw. Maar terwijl er een advies geldt voor zout van niet meer dan 6 gram per dag (dat algemeen flink wordt overschreden), wordt er geen grens aangegeven voor suiker. Ook niet door officiële Nederlandse voedingskundige instanties.
De hoge zoutinname is het gevolg van het vele bewerkte, kant-en-klaar eten in het westerse dieet. Maar wat zit er nog meer in dat voedsel behalve zout? Snelle koolhydraten, waaronder suikers en geraffineerd meel dat zich in het lichaam als suiker gedraagt.
Verleg de aandacht van zout naar suiker
Het wordt tijd dat de instanties die zich bezighouden met richtlijnen voor gezonde voeding zich minder druk maken om zout en meer om suiker, zeggen de onderzoekers. Sterker nog, als de voedingsmiddelenindustrie gehoor zal geven aan het verzoek minder zout te gebruiken, zal de suikerconsumptie stijgen.
De onderzoekers zijn namelijk van mening dat het lichaam zelf het zoutniveau dusdanig goed reguleert, dat het risico van te veel zout binnen de perken wordt gehouden. Dat houdt ook in dat een mogelijk tekort aan zout bijgegeten zal worden. Met een hogere suikerconsumptie tot gevolg.
'Er is 'overtuigend bewijs'
In hun artikel in het online tijdschrift Open Heart geven ze een overzicht van de literatuur over de schadelijkheid van suiker in verband met hart- en vaatziekten.
‘Overtuigend bewijs van elementair onderzoek, bevolkingsstudies en klinisch onderzoek wijst suikers, in het bijzonder fructose, aan als belangrijkste oorzaak van hypertensie,’ schrijven ze.
Vooral de fructose uit de toegevoegde suiker in frisdrank en zoetigheden hebben een groot effect op de bloeddruk. De onderzoekers geven vijf mechanismen aan waardoor fructose de bloeddruk verhoogt. Eén daarvan is het vasthouden van zout door de nieren.
Nederland in de gevarenzone
Het bewijs laat zien dat wie minstens een kwart van zijn calorieën uit suikers haalt, een drie keer zo hoge kans op een cardiovasculaire aandoening krijgt als iemand met een inname van minder dan 10 procent.
De Nederlandse bevolking haalt volgens de laatste Voedselconsumptiepeiling uit 2010 21,3 procent van de dagelijkse energie uit suiker. Dat ligt binnen de marge van de door het Voedingscentrum aanbevolen dagelijkse koolhydraatinname van 40 tot 70 procent. Van de genuttigde koolhydraten is gemiddeld ongeveer de helft suiker. De officiële adviezen zouden Nederlanders dus in de gevarenzone laten door de gebrekkige aandacht voor suiker.
De onderzoekers roepen op tot het opstellen van strikte voorschriften voor het gebruik van toegevoegde suiker en voor een aparte waarschuwing voor excessief fructosegebruik. Dat laatste geldt vooral voor jongeren die veel frisdrank drinken.
Fotocredits: Candies, Rego Korosi
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#26
Als ik de tijd ervoor kan vrijmaken, zal ik (3) en (4) eens aandachtig bestuderen.
Vroeger hadden we Louw de Palingboer. Nu hebben we jou.
Misschien iets voor Enno en Theo?
Misschien dat de heren discussianten ook het onderstaande artikel nog even in hun beschouwingen kunnen betrekken? Suiker en vet maken niet dik! Meer calorieën innemen dan je verbruikt maakt dik! Klaar ! Wat maakt nog meer dik? Bijvoorbeeld de cijfers voor de BMI schaal aanpassen? Honderdduizenden mensen werden hierdoor opeens te dik. Wat nog meer? De maatschappelijke druk op mensen met wat dikkere ouders en dus een grotere kans op zelf ook wat aanleg voor corpulentie te hebben. Bij je geboorte staan niet alleen de kleur van je ogen vast, of je lengte die je zult bereiken, maar ook wat jouw persoonlijke ideale gewicht zal zijn: je settpoint! Je lichaam zal je leven lang er alles aan doen om dat gewicht te bereiken zelfs al ga je stukken van je gezonde maag afhalen. Er bestaan geen gezonde of ongezonde levensmiddelen! Onderstaand artikel is door mij vertaald en staat ook op de nederlandstalige versie van euleev.nl. Daar ook een 4-tal specials met de titels “Het rascistische BMI” de ontstaansgeschiedenis van het BMI, “Overgewicht de oorlog verklaard”, “De dikkeren hebben recht” een hart onder de riem voor de wat dikkeren in onze samenleving en “Darmafsnijders” hoe bariatrische operaties in zijn werk gaan: een ervaringenrelaas vol teleurstellingen over het tegenvallende resultaat.
Voedingsonzin van de maand maart 2014-03-26
Super Suikerleugen
Er is geen bewijs dat suiker hartziektes bevordert!
In februari 2014 sloeg de anti-suiker lobby weer eens toe: “suiker veroorzaakt hartproblemen” of “teveel suiker tast je hart aan”, zo kopten de kranten ( 1,2) Bron van deze angstaanjagende berichten was een Observatiestudie, uitgevoerd door de Amerikaanse Gezondheidsdienst CDC (3). “Het is nauwelijks te geloven dat uit zulke dubieuze observatiestudies nog altijd voedingsadviezen gehaald worden”, aldus Udo Pollmer, wetenschappelijk leider van het Europees Instituut voor levensmiddelen en voedingswetenschappen (EU.L.E. e.V.), “want meer dan vage vermoedens levert deze voedingsonderzoek niet op”. Op goede gronden waarschuwt de American Society of Nutrition in een recente publicatie voor het al te veel belang hechten aan de gevonden resultaten van dit observatieonderzoek en de hiermee verbonden aanbevelingen. Toch is dit niet het enige misleidende, want hier word het complete arsenaal aan statistiek vervalsende manoeuvres in stelling gebracht om de gewenste resultaten te kunnen verkondigen. Of zoals Pollmer het formuleert: “Deze studie is een zootje”.
Observatiestudies kunnen nooit bewijs leveren voor oorzaak en gevolg, wat intussen iedere wetenschappelijke redacteur zou moeten weten. Maar de verleiding van een primeur blijkt vaak groter als de journalistieke opdracht, zuiver werk af te leveren. Anders is zulke onzin als “teveel suiker maakt dik en ziek”, niet te verklaren, aldus Pollmer.
De studie is een schoolvoorbeeld van passend gemaakte voedingspropaganda.
De kernboodschap van deze studieauteurs luidt: Wie veel toegevoegde suiker consumeert, heeft een drastisch hoger risico op hartkwalen en sterft eerder. Tot dit oordeel kwamen de onderzoekers nadat ze gedaan hadden wat in de voedingsonderzoeken gebruikelijk is: ze creëerden verbanden tussen voedingspatronen van verschillende, willekeurige, studiegroepen, en verbonden dit weer met ziektes en dood. Daarbij construeerden de US onderzoekers significante suiker-hartfalen-samenhang. “Zelfs als deze epidemiologische studie wetenschappelijk correct uitgevoerd geweest zou zijn, zou men daar niet meer dan een ‘hypothese’ uit kunnen genereren, die in klinische studies bewezen zou moeten worden - wat in de praktijk überhaupt niet mogelijk is, verklaard Pollmer. Maar het vuurwerk dat afgestoken word met de JAMA (!)-Studie en hun bedriegpraktijk slaat in als een bom. De voedingswetenschap verspeelt met zulke studies het laatste beetje geloofwaardigheid.”
Hier rijst de hamvraag – die hier niet beantwoord word - naar het onderscheid tussen de suiker die van nature in levensmiddelen voorkomt en de “toegevoegde suiker” – en hoe men laatstgenoemde booswicht precies bepaald. Waarom hebben de auteurs geen opgave gedaan van het totaal aan suiker? “In deze publicatie worden voedingswaardetabellen aangehaald die geen ruimte laten voor toegevoegde suikers”, verklaart Pollmer. Deels ontstaat de suiker pas in de levensmiddelen door enzymbehandelingen. De willekeur is hier schering en inslag. Schijnbaar paste het hier niet. Verzamelde gegevens en kritische vragen die klaarblijkelijk niet bij de geadviseerde uitslagen pasten, werden simpelweg onder het vloerkleed geveegd”, aldus Pollmer en verder: “De studie openbaard eclatante ongerijmdheden bij de betrokken studiegroepen, bij het evalueren van de mortaliteit, bij de wisselwerking tussen relatieve versus absolute risico’s bij de vraag of hier niet eerder zoetstoffen dan suiker het gevaar opleveren!”
Suiker etende sporters sterven vroeger! Afro-Amerikanen leven langer met suiker!
Ongezonde voeding beschermd tegen de suikerdood!
Als men zich de talrijke tabellen en grafieken van de studie en vooral de “Supplementary Online Content” (QUALLE) ter harte neemt, volgt de ene ongerijmdheid op de andere: Afro-Amerikanen leven langer naarmate ze meer suiker consumeren. Diegene die zich “ongezond” voedt, kan meer suiker consumeren als gezonde eters, want die sterven eerder aan “suiker gerelateerd hartfalen”. En bijzonder spannend: Suikerliefhebbers, die zich veel bewegen hebben een dubbel zo hoog risico (112%) aan hart –en bloedsomloop aandoeningen te overlijden als suikerliefhebbers die veelal in de luie stoel hangen (54%). Maar daarover leest men in de studieteksten geen woord. “De studieauteurs hebben bewust zaken gecamoufleerd, data bewerkt en trucs gebruikt, om de redacteuren tot hun handlangers te maken – de media moeten te zijner tijd de populaire suikerangst onder de bevolking verder aanwakkeren”, aldus Pollmer.
Overigens: Cijfers over zoetstoffenconsumptie ontbreken, ze moeten echter op methodische gronden meegewogen worden. Die zijn echter belangrijk, omdat veel zoete drankjes zowel suiker als kunstmatige zoetstoffen bevatten. Door de populariteit van de kunstmatige zoetstoffen in Amerika zouden de effecten daarvan moeten worden onderzocht en onafhankelijk van plantaardige suiker. Het valt te vrezen, dat de resultaten van die zoetstoffen niet in het plaatje gepast hebben en in de “suikereffecten” meegerekend werden.
Verdere informatie: voor mensen die meer willen weten heeft het EULE-Team een uitvoerige Analyse van dit schoolvoorbeeld van een bedrieglijke studie in een meerdere pagina’s tellende document samengesteld.
Literatuur:
1., 2., 5. “Zucker erhöht Herzerkrankungs-Gefahr”, bild online, 5.2.14/“Zuviel Zucker geht aufs Herz“, t-online/dpa, 5.2.14/“Zu viel Zucker Zucker macht dick & krank“, welt online/AP, 4.2.14
3 JAMA Intern Med. Published online Febr. 03, 2014, doi:10.1001/jamaiinternmed.2013.13563
Bitte als weitere quelle die Internetadresse des Suppl. Materials
4. American Society for Nutrition. Adv. Nutr. 5: 7 – 15, 2014
Ik ben niet erg onder de indruk van de bewijskracht van de studies waarnaar je in #22 met veel poeha baar verwijst, integendeel, maar dat heb ik in #23 al gezegd. Ik betwijfel trouwens sterk of je die studies zelf wel hebt gelezen, anders kan ik niet begrijpen waarom je drie keer naar dezelfde in vitro studie verwijst en twee keer naar artikelen die niet vrij toegankelijk zijn.
Je insinueert er verder weer vrolijk op los door te suggereren dat ik de mogelijke link tussen fructose consumptie en pancreas kanker zou verzwijgen In post #23 citeer ik toch luid en duidelijk uit het artikel: " there is some possible evidence of links with a greater risk between monosaccharide intake and pancreatic cancer". Zeker toevallig overheen gelezen?
Dit is overigens een heel voorzichtig geformuleerde conclusie, het verband is zeker niet onomstotelijk vastgesteld. In vier studies werd geen verband gevonden (zie p. 99), in een studie is een verband gevonden met hoge glucose inname, vandaar dat de auteurs heel voorzichtig de mogelijkheid openhouden dat er mogelijk een verband zou kunnen bestaat. Let wel: een verband, dat wil nog niet zeggen dat het de oorzaak is.
"De hier direct op aansluitende zin slaat alles: “Evidence about the association between monosaccharides’ intake and obesity is insufficient, as well as between the intake of sucrose or added sugars and the risk of obesity in adults and children”
Vrij vertaald: van suiker wordt je niet dik".
Dit slaat echt he-le-maal nergens op. De auteurs concluderen op grond van de literatuur dat er onvoldoende bewijs is voor een verband tussen monosaccharide inname en obesitas. Niet meer, niet minder. Ze zeggen nergens dat je van suikers niet dik wordt, en je insinuatie dat ze dit wel denken is te lachwekkend voor woorden. Zou het heel misschien zo kunnen zijn dat gemiddeld genomen obesitas vooral komt door consumptie van polysacchariden (zetmeel in oliebollen bijv) en vet, en dat enkelvoudige suikers hierin niet zo'n grote rol spelen?
De visite komt dadelijk met de oliebollen, maar dit red ik nog wel.
In je blijmoedige knip– en plakwerkje had je deze zeker niet mogen te vergeten: “There is only possible evidence of a positive relation between the intake of monosaccharides (fructose and glucose) and pancreatic cancer”. Maar je hebt er denk ik overheen gelezen.
De hier direct op aansluitende zin slaat alles: “Evidence about the association between monosaccharides’ intake and obesity is insufficient, as well as between the intake of sucrose or added sugars and the risk of obesity in adults and children”.
Vrij vertaald: van suiker wordt je niet dik. Maar ja je artikel is dan ook uit 2013, hoewel de suiker-dik connectie ver daarvoor al vast stond.
Staat dimetraal op deze ook uit Espagna (U of Barcelona) van artikel van 1 week geleden uit ’Nutrients’: “Although still controversial, this rising trend in simple sugar consumption has been positively associated with weight gain and obesity, insulin resistance and type 2 diabetes mellitus and non-alcoholic fatty liver disease. Interestingly, all of these metabolic alterations have also been related to the development of hepatocellular carcinoma”. Ofwel: de meest voorkomende vorm van leverkanker. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25533006
De conclusie van je aangehaalde artikel eindigt zoals te verwachten met de meest gebruikte academische dooddoener “more research is needed”. Dit moet de lezertjes de indruk geven dat het verdict al bijna om de volgende hoek ligt maar betekent alleen dat ze er niet meer uitkomen.
Er is gescheld ik ga open doen.