2 min
Mac van Dinther is journalist. Hij reageerde vannacht op de twee weken geleden door Jumbo geïntroduceerde en door Wakker Dier gesteunde Nieuwe Standaard Kip. Volgens Van Dinther is die fout.
Van Dinther schrijft wat hij vindt en bereikt daarmee het publiek van zijn Volkskrant. Daar zet hij de toon mee voor een publiek dat kan denken dat zijn mening een verstandige is. De krant is immers een meneer en Van Dinther een van de mannen die er zo'n gerespecteerde meneer van maakt. Wat niet waar, correct of journalistiek verantwoord is, komt immers niet in een krant met zo'n lange traditie van meneer zijn.
Van Dinther vindt dat we minder maar betere kip moeten eten. Eén keertje per week goeie kip in plaats van iedere dag plofkip. We moeten ons beperken en daarom wil Van Dinther ons dat ook allen opleggen. De nieuwe Jumbokip wijst hij dwingend af.
Het realisme van het WWF
Van Dinther keert zich daarmee af van het realisme van de internationaal opererende WWF-topman Jayson Clay die juist een nog efficiëntere kip bepleit - ook al doet het Nederlandse WNF net alsof dat niet zo is - dan de bestaande ploffer. Dat doet hij om twee redenen. De rijke(re) wereld, thans nog bestaande uit ca. 2 miljard mensen, gaat er zo'n 4 à 5 miljard frequente vleeskopers bij krijgen. Die eten nu nog geen of weinig vlees. Hij houdt ze het liefst van de koeien en de varkens af, omdat die veel meer voer voor een kilo vlees nodig hebben dan een kip. Kip is dan ook het vlees van de toekomst als we op een verantwoorde manier aan de vraag willen voldoen. Van Dinther stelt zich - vermoedelijk - voor dat journalisten die vraag kunnen veranderen. Tussen 1950 en 2014 slaagden veredelaars erin de kip 4 maal zo snel vlees aan te laten zetten, bij een gelijktijdige halvering van het benodigde voer.
Het opheffen van een volksrecht
De eerste socialistische baas van Frankrijk, Koning Henri IV (1553-1610), stelde zich tot doel iedere Fransman eenmaal per week een kip te kunnen laten eten. Dat vond hij een volksrecht.
Koning Henri wist al dat iedere week vlees van een varken of koe niet zo makkelijk is, als je iedereen vlees wilt laten eten. De moderne veredelaars maakten zijn werk verder af en doen dat voor al die mensen in de wereld die eindelijk ook vlees kunnen betalen. Een efficiënt vleesaanzettende kip is de toekomst van vlees voor al die miljarden extra vleeseters die eindelijk, en heus niet iedere dag, vlees willen eten. Er blijft natuurlijk ook varken, maar anders dan nu is, komt dat dier over een tijdje alleen bij de echte rijken op tafel. Koe is er straks alleen nog voor de superrijken. De gewone rijken moeten het met zuivel en kip doen.
Maar de moderne versie van de kip van Henri IV mag niet van Van Dinther. Daarom gebruikt hij de krant en twitter om te vertellen dat het fout is. Wie het met gevoel voor geschiedenis bekijkt, realiseert zich dat Van Dinther het recht op kip dat de Franse koning instelde, weer wil opheffen. Zelf formuleert hij het zo:
Cut the crap
Clay's efficiënte wereldbeest en de manier waarop het zo leuk mogelijk voor het beest zelf kan worden gehouden, ontwikkelen we van oudsher in Europa. Dat wist u misschien niet, maar toch is het zo.
En nu de vraag: wat vindt u van de mening Van Dinther en de rol die hij als journalist kiest? Dat is een serieuze vraag, waar ze ook bij het WNF in Zeist mee zitten. WNF-baas Van der Gronden kijkt vermoedelijk naar zijn donateurs en wat hun hoofden aan kunnen. Anders kan zijn organisatie immers niet draaien.
Die donateurs lezen Van Dinther. Daarom denken ze dat Clay - een wat corpulente man - een volgevreten boef is. Mijn doel: cutting the crap. Laten we het eens echt over vlees in de wereld en de maakbaarheid van de vraag daarnaar hebben.
Fotocredits: Henri IV, Louvre, Matheo
Dit artikel afdrukken
Van Dinther vindt dat we minder maar betere kip moeten eten. Eén keertje per week goeie kip in plaats van iedere dag plofkip. We moeten ons beperken en daarom wil Van Dinther ons dat ook allen opleggen. De nieuwe Jumbokip wijst hij dwingend af.
Het realisme van het WWF
Van Dinther keert zich daarmee af van het realisme van de internationaal opererende WWF-topman Jayson Clay die juist een nog efficiëntere kip bepleit - ook al doet het Nederlandse WNF net alsof dat niet zo is - dan de bestaande ploffer. Dat doet hij om twee redenen. De rijke(re) wereld, thans nog bestaande uit ca. 2 miljard mensen, gaat er zo'n 4 à 5 miljard frequente vleeskopers bij krijgen. Die eten nu nog geen of weinig vlees. Hij houdt ze het liefst van de koeien en de varkens af, omdat die veel meer voer voor een kilo vlees nodig hebben dan een kip. Kip is dan ook het vlees van de toekomst als we op een verantwoorde manier aan de vraag willen voldoen. Van Dinther stelt zich - vermoedelijk - voor dat journalisten die vraag kunnen veranderen. Tussen 1950 en 2014 slaagden veredelaars erin de kip 4 maal zo snel vlees aan te laten zetten, bij een gelijktijdige halvering van het benodigde voer.
Het opheffen van een volksrecht
De eerste socialistische baas van Frankrijk, Koning Henri IV (1553-1610), stelde zich tot doel iedere Fransman eenmaal per week een kip te kunnen laten eten. Dat vond hij een volksrecht.
Koning Henri wist al dat iedere week vlees van een varken of koe niet zo makkelijk is, als je iedereen vlees wilt laten eten. De moderne veredelaars maakten zijn werk verder af en doen dat voor al die mensen in de wereld die eindelijk ook vlees kunnen betalen. Een efficiënt vleesaanzettende kip is de toekomst van vlees voor al die miljarden extra vleeseters die eindelijk, en heus niet iedere dag, vlees willen eten. Er blijft natuurlijk ook varken, maar anders dan nu is, komt dat dier over een tijdje alleen bij de echte rijken op tafel. Koe is er straks alleen nog voor de superrijken. De gewone rijken moeten het met zuivel en kip doen.
Maar de moderne versie van de kip van Henri IV mag niet van Van Dinther. Daarom gebruikt hij de krant en twitter om te vertellen dat het fout is. Wie het met gevoel voor geschiedenis bekijkt, realiseert zich dat Van Dinther het recht op kip dat de Franse koning instelde, weer wil opheffen. Zelf formuleert hij het zo:
Cut the crap
Clay's efficiënte wereldbeest en de manier waarop het zo leuk mogelijk voor het beest zelf kan worden gehouden, ontwikkelen we van oudsher in Europa. Dat wist u misschien niet, maar toch is het zo.
En nu de vraag: wat vindt u van de mening Van Dinther en de rol die hij als journalist kiest? Dat is een serieuze vraag, waar ze ook bij het WNF in Zeist mee zitten. WNF-baas Van der Gronden kijkt vermoedelijk naar zijn donateurs en wat hun hoofden aan kunnen. Anders kan zijn organisatie immers niet draaien.
Die donateurs lezen Van Dinther. Daarom denken ze dat Clay - een wat corpulente man - een volgevreten boef is. Mijn doel: cutting the crap. Laten we het eens echt over vlees in de wereld en de maakbaarheid van de vraag daarnaar hebben.
Fotocredits: Henri IV, Louvre, Matheo
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
@ jan peter: aanrader wat betreft het hoe: pollo alla cacciatora, de jagersvrouwkip, met bospaddestoelen dus.
Ja hoor Dick: Meer ambitie, meer kwaliteit, meer betrokkenheid door de samenleving heen, meer smaak, minder onverschilligheid, maken in plaats van produceren, minder laagste prijs, minder troep, transparant, te begrijpen, rust, ontwikkeling in de breedte (ipv naar voren), diversiteit dus, meer betekenis, meer bezieling.
En dit in relatie tot de kip: die kip hebben we nog niet, ook niet hoe vaak we hem gaan eten en ook niet hoe we hem op de best mogelijke manier klaarmaken en hoe we hem opeten.
#149, Jan Peter, kun je 'iets grotere stap' iets preciezer en tastbaarder maken?
@ piet #135: je doet die Henri IV echt tekort, hij was de eerste (en een vd laatste vorsten) die opkwam voor de gewone man, boer (laboureur) en burger, edict van Nantes tegen discrimnatie was van hem, kocht dreigende oorlogen af zodat mensen veiliger konden boeren, beschermde bossen , legde moerassen droog, liet kanalen en bruggen bouwen, ongelooflijk wat een kerel. zijn hoofd is enkele jaren geleden ergens in een privaat huis terugggevonden en opnieuw begraven, zijn standbeeld, in franse revolutie neergehaald (hij was van adel, dus slecht) was het eerste dat weer in ere hersteld werd, lees de Wikipedia erop na, leerzaam. niet te snel oordelen dus, Versailles en l 'État c'est moi was niet van hem, kwam pas eeuwen nadien.
Wouter had het over verbeelding, Dick ergens over de door mij zeer geapprecieerde Sloterdijk en ik vind de Tegenlicht uitzending van 19 oktober over De smaak van Europa in dat rijtje thuishoren. We zouden een iets grotere stap moeten maken.
http://www.npo.nl/vpro-tegenlicht/19-10-2014/VPWON_1219698