Koolhydraten en glucose
foodwatch schrijft 'In zo'n Olvarit babyhapje zit dus 35% meer suiker dan in Cola'. Zonder dan nog meer details te lezen, besef ik direct dat dit weer eens door iemand is geschreven die niet het verschil weet tussen koolhydraten en glucose. Ik schreef daar eerder deze blog over.
Doe normaal!Ook snappen mensen de etikettering niet. Als aan een product suiker is toegevoegd moet dat op het etiket bij ingrediënten (!) worden vermeld. Als bij voedingswaarde staat: koolhydraten waarvan suikers geeft dit aan hoeveel mono- en disacchariden (soort koolhydraat) in een product zitten en zegt dit niets over het feit of er welf geen suiker is toegevoegd.
Het bericht van foodwatch blijkt te gaan om het product Olvarit Fruitmix appel/ banaan/ druif. Tja, in fruit zit suiker. En voor suiker moeten we extreem bang zijn. Dus dan ook maar geen fruit meer eten? En je kind van één jaar liever een glas Cola geven? Doe normaal!
De ingrediënten van deze fruitmix zijn 34% appel, 16% appelsap, 16% banaan, 11% sinaasappelsap, 11% witte druivensap, 8% ananassap, 2,5% tapiocazetmeel, 1,5% rijstebloem, vitamine C. Per 100 gram bevat het 17 gram koolhydraten, waarvan suikers 14,6 gram en 1,6 gram voedingsvezel. Door het fruit deels te vervangen door sap gaat 0,7 gram vezels per 100 gram fruitmix verloren. In fruit zitten vitamines, mineralen en vezels.
In Cola 10,4 gram koolhydraten in 100 gram. Er zitten geen zinvolle voedingsstoffen in. Wel cafeïne en andere onnodige toevoegingen.
Hysterie
Als natuurgeneeskundige ben ik een voorstander van onbewerkte voeding, gevarieerd en niet te veel. Fruit (ook al is dat zoet) voldoet aan mijn criteria. Een fruithapje kun je gemakkelijk zelf maken en dat is ook goedkoper. Voor de smaakontwikkeling is het ook beter kinderen te laten wennen aan losse smaken in plaats van een mix van smaken. Misschien nodigt het de ouders ook direct uit wat meer fruit te eten. Maar is zo'n potje een gevaar voor de gezondheid van je kind? Nee, uiteraard niet! De hysterie waarmee we tegenwoordig met voeding om gaan is een groter gevaar voor volksgezondheid. Daar maakt foodwatch graag misbruik van. Dat noem ik misleiding. Mensen bangmaken en niet uitleggen wat je dan wel kunt eten is gemakkelijk scoren, maar resulteert in steeds meer mensen die de weg in voedingsland kwijt raken. Ik neem dat foodwatch kwalijk en dat weten ze ook van mij.
Mensen bangmaken en niet uitleggen wat je dan wel kunt eten is gemakkelijk scoren, maar resulteert in steeds meer mensen die de weg in voedingsland kwijt raken. Ik neem dat foodwatch kwalijkGevarieerd
Een baby die borstvoeding krijgt, kan zelf aangeven wat hij/zij drinkt. En luistert zo naar zijn/haar eigen honger- en verzadigingsgevoel en leert hierop te vertrouwen. Dit proces van zich zelf voeden stopt niet bij de overgang naar vast voedsel. Juist met bijvoeding kun je een baby zelf leren kiezen hoeveel vast voeding hij/zij wil eten. Zet je kind ongepureerd vast voedsel voor, zodat hij/zij het eten pakt, gaat sabbelen en knagen. Zo kan een baby smaak en structuur leren kennen. Aanvankelijk gaat het nog niet om de hoeveelheid vaste voeding die het kind eet, maar meer om het wennen aan vaste voeding.
Vaste voeding leren eten is een ontwikkeling die net als leren lopen en praten in stapjes verloopt. Laat kinderen wennen aan verschillende smaken door ze deze aan te bieden, maar dwing ze niet om iets op te eten. Je vindt immers zelf ook niet alles lekker. Varieer met verschillende smaken, kleuren, geuren en texturen. Wat hij/zij lekker eet zal hij/zij proeven en wat niet lekker lijkt niet. Bied je kind 'gezonde' voeding aan.
Niet onverantwoord
Een potje fruit heeft niet meer suiker dan fruitpuree dat je zelf aanbiedt. Olvarit (en vermoedelijk andere merken ook) is gepasteuriseerd, waardoor de smaak iets verandert. De structuur verandert iets door het toegevoegde zetmeel en rijstebloem. Daarom leert je kind iets minder goed smaak en structuur te kennen. Het fruit dat in het potje wordt gebruikt wordt strenger gecontroleerd op pesticiden dan los fruit in de winkel. De eisen voor kindervoeding zijn immers strenger. Als je kind af en toe een potje eet, ben je dus niet direct een onverantwoorde ouder.
Leuke en nuttige boeken over voeding voor je kinderen zijn Eten voor de Kleintjes en Easy Peasy.
Samengevat:
- Olvarit afraden vanwege suiker slaat kant nog wal;
- Zelf gemaakte fruitpuree of los fruit bevat even veel suiker;
- Een losse smaak en niet gepasteuriseerd heeft voor de smaak en structuur de voorkeur boven mix van smaken;
- Een stukje fruit (vast voedsel) heeft de voorkeur boven een puree.
Ben je door de bomen het bos kwijt door alle hysterische verhalen? Ik heb in een praktische e-cursus op een rijtje gezet hoe je zelf gezonde voeding kiest.
Deze tekst verscheen eerder vandaag reeds op het blog van Liesbeth Oerlemans.
Fotocredits: 'Everett', Kevin Stanchfield
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Oh het kan geen kwaad om ook naar je kind te luisteren, maar wat ik eens een moeder tegen haar kind zei was helemaal waar. Dat kind liep maar te zeuren "ik wil, ik wil" en mama zei "je bent nog maar net 3, jij hebt niks te willen". Ik denk dat ik ook te oud ben Dirk, in mijn tijd was het ook 'nee is nee'
Natuurlijk luisteren ze niet, dat is hun instinct, en hun prioriteiten liggen ook elders, maar van Dr Spock en epigonen moet je als volwassene wel weer veel naar ze luisteren natuurlijk, vooral als ze zeuren, en dan liefst op je hurken, helemaal fout natuurlijk, de peuter staat dan sowieso op voorsprong! Hahaha, ik ben veel te vroeg geboren!
Precies Dirk. Het is natuurlijk handig dat kennis ook opgeslagen ligt in boeken, maar van mond tot mond leren en laten zien hoe iets moet is altijd nog beter. Een boek moet in veel gevallen als een naslagwerk gelden, zeker met praktijkhandelingen. Helaas raakt veel ook verloren doordat men steeds meer uit boeken moet leren. Simpelweg een straat inwassen met zand, zie je geen enkele straten'maker' meer doen, alleen de oude garde.
Daarom vind ik dat kinderen opvoeden een moederinstinct behoort te zijn(of vader, liever nog samen)en van ouder op kind overgedragen hoort te worden. Voorbeeld: mijn buurvrouw werkt in de kinderopvang, heeft alles uit boeken geleerd, maar weet daardoor niet hoe ze haar kinderen moet opvoeden, want ze luisteren niet.......
Over die boeken Astrid: in mijnjeugd had de helft van de mensen in ons dorp een moestuin en vrijwel niemand daarvan een moestuinboek (om de eenvoudige reden dat ze er het geld niet voor hadden en alles toch al wel wisten), toch wisten ze evenveel of meer dan de huidige stadstuinders met hun boekenkastje erover denk ik. Gek ook dat je overal een coach voor hebt tegenwoordig, en zwangerschapsturnclubjes etc etc. Ik zie het als een welvaartsverschijnsel, niet echt nodig, maar leuk, gezellig!
Nav van wat gegoogle over de polynesiers in een ander draadje: europese zeelui verbaasden zich over de gezonde, lange, stevige mensen op die eilanden, met hun gave prachtige gebitten, deze mensen waren allemaal analfabeet en moesten van ons horen wat een boek en een alfabet waren.
Lezen over kinderen opvoeden? Ik heb geen kinderen, hoef ze niet ook, maar dat ging vroeger echt niet zo, dan WISTEN mama's gewoon hoe het moest en dat leerden ze van hun mama's, boeken zijn gewoon nooit nodig geweest, waarom ze er ineens wel waren? Zal de marketing wel zijn, onzinnige dingen worden ook gewoon geproduceerd, want er zijn altijd gekken die het kopen. Opvoeden is iets wat je met gevoel doet en vragen aan je eigen ouders hoe zij dat deden, daar moet je geen boekjes over hoeven open te slaan, want niet elk kind is hetzelfde......
Maar zoals je het zelf zegt zou je je kind dus eigenlijk alleen maar drinken kunnen geven, sterker, volwassenen zouden eigenlijk ook geen grof eten moeten nemen dan, je zegt het zelf: "Als grof eten wordt gekauwd tot fijner kan het de luchtpijp inschieten, net als puree en pap." Dat kan ons ook overkomen. Wat moet het kind dan? Een halve aardappel zo inslikken? En stikken in pap? Ja dat kan, ook dat weet ik van mijn ouders dat mijn broer een keer moest hoesten terwijl hij pap gevoerd kreeg, zat allemaal in zijn neus en keel. Niks in paniek raken, mijn vader heeft gewoon zijn neus uitgezogen, was zo opgelost, kind kon daarna weer ademen en at gewoon verder na even opgeknapt te zijn(bijgekomen). Zo leer je nog eens iets van je ouders, als je dan eerst een boek moet openslaan of 112 bellen.............
Dus wanneer ga je ze dan wel ongeprakt voedsel geven? Wanneer kan een kind dan wel normaal erop kauwen dat ze het niet zomaar ineens inslikken alsof ze melk krijgen? Dat is de vraag waar Debbie volgens mij mee zit.
Ik las nog even je stukje Debbie, dat brood niet zo lekker gaat, is misschien te droog? Ik weet van verhalen van mijn moeder dat ze broodpap maakte, gewoon met melk, eventueel een heel klein beetje suiker, (dat deed men er vroeger gewoon in zonder zeuren dat suiker ongezond is overigens), maar dan is brood niet zo droog en zijn het toch stukjes waar ze op moeten kauwen, maar ja, dan krijg je weer die vraag: is dat dan niet te glibberig dat het de keel in kan schieten? Jou gaat het erom wanneer ze klaar zijn om echt te kauwen volgens mij?