Zucht..................hoe deden onze moeders dat dan??? Mijn moeder bakte gewoon goede beetje knapperige friet zonder ze te verbranden en ZONDER CC. Maar ja, we knutselen leuk in een labje he ipv een echte hobby te zoeken
Hoe maak je de lekkerste, knapperigste frietjes? Amerikaanse onderzoekers hebben daar een handig hulpje voor gevonden: CRISPR-Cas.
Als je aardappelen in de koelkast bewaart, worden ze zoet. Dat komt door de kou. Die breekt een deel van het zetmeel in de aardappelen af tot glucose en fructose. Als je de aardappels vervolgens bakt of frituurt, reageren de glucose en fructose moleculen met aminozuren en krijg je de bekende Maillardreactie, zeg maar het bruine kleurtje. Zo ontstaat acrylamide. Normaal gesproken leidt de Maillardreactie tot een verbeterde smaak, maar in de koeling vormen zich zoveel glucose en fructose, dat de frietjes te donker worden en een bittere nasmaak krijgen.
Aardappels niet koelen is geen optie voor snack- en fastfoodproducenten. Zij moeten het hele jaar door aardappels van goede kwaliteit kunnen leveren. De kou zorgt ervoor dat de aardappels niet uitlopen en dat ze minder snel ziektes krijgen.
De Amerikaanse onderzoekers hebben nu het exacte gen kunnen identificeren dat verantwoordelijk is voor de vorming van glucose en fructose onder koude omstandigheden. Met behulp van CRISPR-Cas hebben ze het gen tot zwijgen weten te brengen. Ze corrigeerden de ongewenste eigenschap door die uit het genetisch materiaal te knippen. Zo veredelden ze in een handomdraai een aardappel die ondanks koeling een goede smaak en knapperige textuur krijgt tijdens het bakken. Bovendien vormt zich minder acrylamide tijdens de bereiding. En dat is ook nog eens winst voor je gezondheid.
Zucht..................hoe deden onze moeders dat dan??? Mijn moeder bakte gewoon goede beetje knapperige friet zonder ze te verbranden en ZONDER CC. Maar ja, we knutselen leuk in een labje he ipv een echte hobby te zoeken
Mijn moeder bakte nooit frietjes. Alleen opgebakken overgebleven gekookte piepers. In de koekenpan met roomboter, verrukkelijk en met bruinzwarte korstjes vol acrylamide. De patatesfritesgolf (in snackbars, lunchrooms, kramen, markt, kermis) ontstond in ons land pas in de jaren vijftig. Je kon kiezen tussen MET piccalilly of mosterd of mayonaise. De lekkerste en in de grootste puntzak kreeg je bij Montezinos op het Waterlooplein. Thuis zelf frituren begon pas rond 1970 toen de frituurpan met afdruiprek verscheen. Toen was ik al lang het huis uit.
Overgebleven gekookte piepers werden bij ons thuis gebakken aardappelen. Voor zelf friet maken had mijn moeder zo'n tafelapparaat waar ze de aardappelen mee in frietvorm kon (laten) snijden.
Dan ben je echt een oldtimer Theo, als compliment bedoeld hoor. Maar ik weet idd niet beter of dat mijn moeder ze gewoon met de hand sneed, zo'n apparaat afwassen vond ze teveel gedoe. En dan de olie gewoon in een braadpan met zo'n mand erin...en stinken dat het deed in huis. Soms sneed ze ook blokjes of hele dunne plakjes die ze wel met een rasp maakte waar meerdere vormen in zaten, gewoon boven een snijplank.
En ja, die zelfgebakken aardappeltjes die over waren, of voor 4 personen gewoon 's middags even gekookt en afgekoeld, met zo'n heerlijke donkere korst, ook overgebleven stammpot werd zo de volgende dag nog gegeten.
Die goeie ouwe tijd he..........
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
