Het gaat maar door. Na de regering verwijst ook de Brabantse Commissaris van de Koning een oordeel van de Raad van State naar de prullenbak. Ook de wijze oud-minister en top-consultant Pieter Winsemius doet er aan mee. Nederland verkeert in staat van revolutie.
De afgelopen twee dagen vergaderde stad en land in Brabant over de toekomst van de Brabantse Agrofood in het kader van de zogenoemde Rafael-dialoog.
Net als de hele week al, werden er ongehoorde dingen gezegd. De wet moet aan de kant. Brabant moet zijn eigen weg kunnen gaan. Oud-minister en McKinseyaan Pieter Winsemius zei dat hij 'giftig' was omdat de Brabantse boeren Den Haag nog steeds niet hadden vertelt dat zij het daar in het Zuiden zus gaan doen en dat Den Haag het daarom zo moest doen. Geen gelul maar doen. Die taal was duidelijk.
Driemaal kraaide de haan
Driemaal kraaide dan ook de haan deze week. De ACM, ingesteld om de wet te handhaven, werd afgeserveerd door regering, bedrijfsleven en politiek. De Raad van State werd afgeserveerd door Den Haag bij monde van staatssecretaris Dijksma. In Brabant werd vervolgens Den Haag afgeserveerd.
Wim van de Donk, Commissaris van de Koning, deed het voor alle duidelijkheid nog eens over en serveerde ook vanuit de provincie de ACM en de Raad van State opnieuw af. In vroeger tijden werden lokale bestuurders daar streng voor gestraft. Deze week doet iedereen alsof het volstrekt normaal is. Wat maakt mensen zo enthousiast?
Wie dat alles wil lezen wat daar gebeurde, kan door het volgende document bladeren:
Op pagina 48 van het document staan 4 punten waar het kennelijk allemaal om draait. Wil je eens kijken of je dat de moeite van het kaltstellen van de wet waard vindt?
Fotocredits: agrofood Brabant
Dit artikel afdrukken
Net als de hele week al, werden er ongehoorde dingen gezegd. De wet moet aan de kant. Brabant moet zijn eigen weg kunnen gaan. Oud-minister en McKinseyaan Pieter Winsemius zei dat hij 'giftig' was omdat de Brabantse boeren Den Haag nog steeds niet hadden vertelt dat zij het daar in het Zuiden zus gaan doen en dat Den Haag het daarom zo moest doen. Geen gelul maar doen. Die taal was duidelijk.
Driemaal kraaide de haan
Driemaal kraaide dan ook de haan deze week. De ACM, ingesteld om de wet te handhaven, werd afgeserveerd door regering, bedrijfsleven en politiek. De Raad van State werd afgeserveerd door Den Haag bij monde van staatssecretaris Dijksma. In Brabant werd vervolgens Den Haag afgeserveerd.
Wim van de Donk, Commissaris van de Koning, deed het voor alle duidelijkheid nog eens over en serveerde ook vanuit de provincie de ACM en de Raad van State opnieuw af. In vroeger tijden werden lokale bestuurders daar streng voor gestraft. Deze week doet iedereen alsof het volstrekt normaal is. Wat maakt mensen zo enthousiast?
Wie dat alles wil lezen wat daar gebeurde, kan door het volgende document bladeren:
Op pagina 48 van het document staan 4 punten waar het kennelijk allemaal om draait. Wil je eens kijken of je dat de moeite van het kaltstellen van de wet waard vindt?
#Jongeren komen tot hun #aanbevelingen voor #landbouw in #brabant tijdens #Rafaël bijeenkomst. #uba2020 @UBA_2020 pic.twitter.com/xv0Hkf2yK2
— Peelhorst (@Peelhorst) January 29, 2015
Fotocredits: agrofood Brabant
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het blijft daarbij de vraag in hoeverre - en welke - intensivering tot (welke) kostendalingen leidt. Wereldwijd gezien zijn juist in die gebieden waarin de kleine boeren zijn vervangen door grootschalige landbouw de voedingsprijzen te hoog geworden voor de lokale bevolking. De indirecte economische kosten worden niet verdisconteerd. Net zomin als de kosten van de tussenhandel (bij een zuivelboer vlakbij koop ik voor 95 cent de liter volle melk in glazen fles van de koeien die je ziet grazen in natuurlijke weiden met volop bloemminnende insecten en vogelleven in heggen - een pak Campina in de supermarkt is niet goedkoper).. en die van de gehele productieketen. Vanaf de Amazone en de fosfaatmijnen tot BASF en Shell.
Ammoniakemissies (en pathogenen in mest) worden hier nader bekeken. Enkele citaten:
'De vergelijking wordt echter steeds slechter met de jaren: het gat tussen model en meting wordt systematisch groter. De enige variabele die een directe invloed heeft op het verschil tussen model en meting is de emissie. De emissie wordt dus onderschat en de onderschatting wordt groter met de tijd'... 'Wat gebeurt er met de ammoniak na slechts vier dagen meten? (waarop de emissieberekening gebaseerd is)' (en wat gebeurt er met de uitgespoelde stikstof)
'In Nederland is injectie van vloeibare mest verplicht om reductie van ammoniakemissie te bewerkstelligen. Mestinjectie wordt zowel toegepast op grasland als op akkervelden ( met inbegrip van akkers met groente), ongelukkigerwijs gaat deze praktijk gepaard met relatief hoge risico’s van percolatie en overleving van in de bodem aangebrachte pathogenen... stikstofuitspoeling en vervluchtiging van lachgas zorgen voor extra verlies van stikstof voor de bodem...'
Niet vergeten mag worden dat de NH3 belasting door de industrie (incl aanwaaiende) ongeveer 13-15% van het totaal bedraagt, en dat die door de consumenten in 2020 op ongeveer hetzelfde niveau zal zijn.
Het gegeven dat de biodiversiteit steeds meer achteruit holt heeft heeft met een complex aan factoren te maken, die voor een groot deel samenhangen met intensivering van de landbouw en de daarvoor gebruikte methodieken.
Dit is een goede reden om de sirenes dagelijks te laten huilen....
Dank voor je waardering Dick! Daar kunnen we mee vooruit.
Herman, the proof of the pudding is in the eating.
BEREKENDE milieubelasting en emissie.
Hoe verklaar jij de taal die korstmossen spreken, weidevogels, bodem- en waterinsecten, de besmetting van vlees met multiresistente bacteriën, ondanks alle - zonder meer prijzenswaardige! - AB-reductie?
Om het over omwonenden nog maar even niet te hebben... ;-)
Dick toch! Selectief citeren. Daar heb ik je al eens eerder op gewezen.
Dan doe ik het ook maar, allemaal uit PBL-rapportages:
"Sinds 1998 is deze berekende milieubelasting door gewasbeschermingsmiddelen met ongeveer 85% gedaald (PBL, 2012)."
"De ammoniakemissie is sinds 1990 met bijna 70% verminderd"
Antibiotica: "Het beleidsdoel van 50% reductie van het gebruik in 2013 ten opzichte van 2009 was in 2012 al bereikt." Zit momenteel op ca 65%
Ik heb in #29 geschreven : Gebruik milieubelastende bestrijdingsmiddelen sinds 2000 met 85% gedaald, ammoniakuitstoot en antibioticagebruik BIJNA idem. Wat klopt daar niet aan? Je kunt op details gaan zeuren, maar over het geheel gezien vind ik dit een geweldige inspanning van de sector. Kost een cent en je ziet er niets van terug als boer, maar dan heb je ook iets.