Als we op de SP stemmen, wat betekent dat dan voor:
1. wat we straks eten?
We zien graag dat er dier en milieuvriendelijk voedsel op ons bord verschijnt.
De SP wil een snel einde maken aan dieronvriendelijke praktijken van de bio-industrie. Een varken op 1 vierkante meter is asociaal! Dieren moeten hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen. Dieren moeten niet aan houdsystemen aangepast worden met geknipt en gevijld maar houdsystemen juist aan het natuurlijk gedrag van het dier. Geen megastallen maar stevige wettelijke minimumeisen betreffende dierenwelzijn. We willen de (intensieve) dierhouderij in Nederland drastisch hervormen. Middels dierrechten (vergunning voor het houden van een maximum aantal dieren) willen we sturen op een diervriendelijkere en milieuvriendelijkere veehouderij en op een vermindering van de veestapel in Nederland.
Onderzoekers voorspellen dat het aantal pluimvee- en varkensbedrijven in Nederland bij ongewijzigd beleid binnen 35 jaar zal zijn gedaald tot slechts duizend. Een gemiddeld bedrijf heeft dan zestienduizend varkens (tien keer zoveel als nu) of 220 duizend kippen (zeven keer zoveel als nu). De protesten tegen de megastallen in Noord-Brabant maken duidelijk dat een steeds groter deel van de maatschappij de ontwikkeling van steeds grotere dierfabrieken met de bijbehorende gezondheidsrisico’s, milieuvervuiling en landschapsverschraling niet ziet zitten. Het probleem is dat de boer vaak wel móét schaalvergroten om een boterham te kunnen verdienen. Want hoewel in Europa 40% van het totale EU-budget besteed wordt aan landbouwsubsidies, is er armoede onder boerengezinnen. In Nederland leefde in 2007 23 procent van de agrarische gezinnen in armoede met een inkomen van minder dan 22.000 euro per jaar. Vijftig boeren per week doeken thans hun bedrijf op. De intensieve dierhouderij dient drastisch hervormd te worden. Twee zaken moeten hierbij centraal staan: een dier en milieuvriendelijke veehouderij, en een fatsoenlijke prijs voor de boer. Dan kan iedereen met een gerust hart een lekkere, milieuvriendelijke en diervriendelijke maaltijd eten.
2. hoe gezond we dan zijn?
De SP ziet graag dat iedereen gezond eet. Meer groente, fruit en voedingsvezels en minder vlees. Ook willen we minder bestrijdingsmiddelen op het eten aantreffen. Verder stimuleren we de biologische sector. De intensieve veehouderij brengt vele gezondheidsrisico’s met zich mee voor mens en dier. Van de q-koorts, de ESBL en de MRSA bacterie worden ook mensen ziek of gaan dood. Gebruik van antibiotica en hormonen in de veehouderij moet stevig worden aangepakt. Dat wat betreft preventie. De SP zorgt het best voor de zorg van alle partijen in Nederland. De SP zet zwaar in op toegankelijkheid van de zorg en de kwaliteit van de zorg. Het eigen risico is in de zorg is een drempel, dat moet je niet willen, dat tast de solidariteit aan in de gezondheidszorg. De SP is de enige partij die het eigen risico in de zorg wil afschaffen. SP lijsttrekker Roemer sprak Balkenende onlangs aan op de teloorgang van de zorg in verpleeghuizen. "De verpleeghuizen zijn steeds meer op zorgfabrieken gaan lijken. Het is compleet de verkeerde kant opgegaan. Het personeel staat erbij te janken. Ze willen zo graag, maar de zorg is de afgelopen jaren verder afgebroken en dat reken ik de kabinetten Balkenende aan." Ook is de SP tegen een spreekuurbelasting. Dat is volgens een extra drempel om naar de huisarts te gaan. Het gevolg is dat mensen te laat naar de huisarts gaan, waardoor de zorg die daarna nodig is vele malen duurder zal zijn." De SP staat voor laagdrempelige, toegankelijke zorg voor iedereen.
De SP is voor een mooi en leefbaar platteland met behoud van winkels, diensten en openbaar vervoer. We zien graag dat er een diverse plattelandseconomie ontstaat en dat boeren een kwaliteitsproduct leveren met toegevoegde waarde. Volgens onderzoekers zal het totaal aantal pluimvee- en varkensbedrijven in Nederland bij ongewijzigd beleid binnen 35 jaar zijn gedaald tot slechts duizend bedrijven met 16.000 varkens of 220 duizend kippen. Dat moet je niet willen. De SP is voor boerenlandbouw en niet voor doorgeschoten industrialisatie van de landbouw. Europese landbouwsubsidies bevoordelen de rijken en wakkeren schaalvergroting aan. Wij willen dat boeren een eerlijke prijs krijgen door middel van prijsregulering, quotering en eerlijke handelspraktijken. Daarnaast worden boeren betaald voor milieu- en waterbeheer. Oneerlijke handelspraktijken worden tegengegaan en boeren krijgen meer mogelijkheden zich te organiseren als marktmacht, bijvoorbeeld rond duurzaamheid.
Het SP 10-puntenplan voor een leefbaar platteland.
1. Een goede prijs voor een goed product: quotering en prijsbeheersing
2. Boeren krijgen geld voor natuurbeheer en waterbeheer in plaats van productiesubsidies op historische gronden. Boeren dragen zorg voor een in mooi landschap.
3. Goed landschaps- en natuurbeheer. Boeren mogen zelf natuur ontwikkelen
4. Kredietverlening ook toegankelijk voor kleine en middelgrote boeren en ondernemers
5. Armoedebestrijding onder boeren en op het platteland
6. Afschaffen verplichte deelname aan productschappen
7. Stop tredmolen schaalvergroting en megastallen; veehouderij behoort diervriendelijk en milieuvriendelijk te zijn
8. Behoud winkels, pinautomaten en andere voorzieningen; steun kleine ondernemers
9. Platteland goed bereikbaar met openbaar vervoer
10. Investeren in producten met toegevoegde waarde en in diversificatie van de plattelandseconomie, bijvoorbeeld toerisme en lokale bedrijvigheid
4. hoeveel boerenproduct en ander voedsel we dan ex- en importeren?
De SP is voor regionalisering van voedselproductie. Natuurlijk: we leven in een globaliserende wereld en we willen wel ananas blijven eten en koffie blijven drinken, maar zoals het nu gaat, is het wat al te gek. Er wordt enorm veel heen en weer gesleept met voedsel en dat is het slecht voor het milieu. We vinden het bijvoorbeeld ook een slechte zaak dat het regenwoud gekapt wordt omdat wij al ons veevoer voor de varkensflats uit zuid-Amerika willen halen. Meer regionalisering is wenselijk.
Verder wil de SP importtariefdifferentiatie tussen “foute” producten en “goede” producten, waarmee je voor de foute dus meer betaalt dan voor de goede. Importheffingen op “goede” producten kunnen versneld worden afgebouwd. In de wereldhandel en de WTO moet veel meer aandacht komen voor de verschillen tussen producten wat betreft mens, dier en milieu.
Na jaren soebatten is er nog steeds geen oplossing voor het mestoverschot. We importeren het voer, we exporteren het vlees en wij blijven achter met de mest. Dat moet veranderen. De milieubelasting door overtollige mest ligt in ons land nog altijd ver boven de Europese normen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Moest in Nederland wonen, zou ik zeker SP stemmen. En niet alleen op basis van het hierboven gepresenteerde. Het is de enige partij die de gruwel van het liberalisme durft te bestrijden. Ik volg hen op hun website en via de Tribune. In Vlaanderen zijn we ver af van dergelijke partij ter linkerzijde, en stem ik... rechts. Zeker niet op sociaal-democratische sukkels.
Is landenpolitiek nog relevant voor Europese landbouw? Helaas is het hemd bij EU bondgenoten overal nader dan de rok. Zeker in Nederland zal het landbouwbeleid in grote mate gestuurd worden ten faveure van de verwerkende industrie.
Daar ligt een belangrijke sleutel om beleid te veranderen.
In de Boerderij en Agrarisch Dagblad discussies is dit al geschreven.
Dit zijn nationale verkiezingen maar op gebied van landbouw en voedselvoorziening is Europa al zover verenigd dat het alleen Europees behandeld kan worden.
Er wordt al vaak genoeg door beleidsmakers verwezen dat veranderingen in een bepaalde richting niet toegestaan worden door "Brussel", de EU.
Als Josien stelt dat ze 'een beetje argwaan' krijgt bij het lezen van bovenstaande tekst, dan is dat heel begrijpelijk. Alle partijpolitieke programma's geven een argwaanopwekkend aantal punten en uitgangspunten waarin de partij zich wil presenteren. Dat argwaan kan ontstaan doordat de lezer zich niet herkent in de uitgangspunten, deze niet kan plaatsen binnen een groter geheel, of simpelweg meer wil lezen en weten dan dat programma biedt.
We hebben nu de PvdD en de VVD hier gehad. De objectief lezende belangstellende in mij concludeert dat het verhaal van Krista van Velzen (SP) de meeste aanknopingspunten biedt. Waarmee ik wel wil opmerken dat ik het in grote lijnen eens ben met Paul Jansen, waar hij spreekt over een gemis aan vakkennis van het boerenbedrijf. Wat mij opvalt, is dat 10-puntenplan. Prima! Daar valt over te praten en een uitwerking aan te geven.
Dan de vraag van Josien: 'Is landenpolitiek nog relevant voor europese landbouw?'
Ja, natuurlijk. Er valt nog heel wat zelf te regelen, punten kunnen in de EU worden ingebracht en bovendien mag dat argument nooit de doorslag geven. We hebben wel zelf gekozen deel te nemen aan de EU.
Josien, partijprogramma's zijn dus geen wetenschappelijke rapporten. Ze dienen andere belangen.
Samenvattend: dit verhaal van de SP komt me tot nu toe, in de serie 'als je weet wat je wilt eten' nog het meest reeel over.
Ik krijg een beetje argwaan bij het lezen van deze tekst. De eerste zin na de vraag is steeds overdreven positief geformuleerd:
-We zien graag dier en milieuvriendelijk voedsel op ons bord..
-De SP ziet graag dat iedereen gezond eet. ..
-De SP is voor een mooi en leefbaar platteland met behoud van winkels, diensten en openbaar vervoer. ..
-De SP is voor regionalisering van voedselproductie--maar we hoeven koffie en ananas niet op te geven hoor! komt er gehaast achteraan.
Mooi, hoe dan? Ook in de rest van de tekst krijg ik maar moeilijk de vinger achter het HOE? Bij de 10 punten voor het platteland wordt het wel een stuk concreter...
De hele serie "als je weet wat je wilt eten, wat stem je dan?" maakt vragen bij mij wakker. Wat kan een nationaal beleid binnen de kaders van WTO en EU? De nederlandse landbouw en platteland zijn zowel geografisch als sectormatig zodanig verbonden met grotere gehelen dat erover nadenken binnen het kader van onze verkiezingen bijna per defenitie leidt tot deel-denken.
Is landenpolitiek nog relevant voor europese landbouw?
Hoewel er veel punten in het betoog staan waarmee ik het eens kan zijn blijkt ook hier weer dat er onvoldoende vakkennis is van de dierhouderij.
Dieren moeten natuurlijk gedrag kunnen vertonen. Ja, hallo, weet je wel hoe het er in de natuur aan toe gaat? Boeren hebben houderijsystemen niet bedacht om dieren te plagen maar veelal om dieren tegen ongewenst natuurlijk gedrag te beschermen. Dat daar grootschaligheid bijgekomen is niet direct de boer aan te rekenen maar het, terecht opgemerkte, vermaledijde kostprijsvechten.
Armoedegrens. Het is bekend dat de afgelopen jaren niet best waren voor land en tuinbouwondernemers maar dat wil nog niet direct zeggen dat er een armoedegrens getrokken kan worden. Even degenen die door tegenslag met investeringen in de verkeerde tijd of andere malheur te maken gehad hebben buiten beschouwing laten, weten ondernemers hun wegen om het fiscaal inkomen te drukken wel te vinden.
Waarom denkt je b.v. dat er in Nederland zoveel voor melkquotum betaald werd en er zelfs nu enkele jaren voor afschaffing nog in "geïnvesteerd" wordt? Afschrijven, bij andere investeringen eventueel variabel, is een van de belangrijkste redenen. En zie: grote stal, dikke tractor en armoedegrens.
Erg klinkt dat altijd die 40% landbouwsubsidie's die uit de EU kas komt. Lekker verwarrend voor de niet geïnformeerde lezer. Dat komt omdat de EU landbouw gezamelijk regelt. Ga je het omrekenen naar nationaal niveau is het slechts 0.6% van de totale uitgaven. Dan zijn er nog wel enkele andere subsidieslurpers te noemen die daar ver bovenuit stijgen.
Tot zover kritiek, de rest ben ik het roerend mee eens. Stem SP.