"De komende weken gaat Albert Heijn een flinke suikerreductie doorvoeren in het schap met frisdrank voor kinderen en het schap met sappen. In meer dan 40 producten wordt het suikergehalte verlaagd, waardoor per jaar 50 miljoen minder suikerklontjes worden geconsumeerd. Ook vind je in het schap veertien nieuwe producten, zoals Droomwater en AH Natuurlijk mineraalwater met Wally de Walvis. De nieuwe Friswijzer bij het schap maakt het ouders met kinderen nog makkelijker om te kiezen voor een gezondere variant in de schooltas.
Steeds meer ouders kijken kritisch naar het suikergehalte in frisdrank. Albert Heijn speelt hierop in door vanaf vandaag het suikergehalte in alle AH Frisse Fruitdrank en AH Djoezz met maar liefst 30% te verlagen. Vorig jaar werd door Albert Heijn al een flinke suikerreductie ingezet. Zo’n honderd producten die veel door gezinnen met kinderen worden gekocht, werden in suikergehalte verlaagd."
Dat meldt Albert Heijn. Goed idee? Natuurlijk. Van suiker word niemand zomaar te dik. Wel van veel te veel. In het AD toont voedselwaakhond foodwatch zich niet onder de indruk. "Alle beetje helpen maar voor een supermarkt met 30.000 producten wordt echter nogal hoog van de Zaanse toren geblazen als slechts 40 producten een derde minder suiker gaan bevatten".
Albert Heijn - Albert Heijn gaat strijd aan tegen suiker in frisdrank voor kinderen
Steeds meer ouders kijken kritisch naar het suikergehalte in frisdrank. Albert Heijn speelt hierop in door vanaf vandaag het suikergehalte in alle AH Frisse Fruitdrank en AH Djoezz met maar liefst 30% te verlagen. Vorig jaar werd door Albert Heijn al een flinke suikerreductie ingezet. Zo’n honderd producten die veel door gezinnen met kinderen worden gekocht, werden in suikergehalte verlaagd."
Dat meldt Albert Heijn. Goed idee? Natuurlijk. Van suiker word niemand zomaar te dik. Wel van veel te veel. In het AD toont voedselwaakhond foodwatch zich niet onder de indruk. "Alle beetje helpen maar voor een supermarkt met 30.000 producten wordt echter nogal hoog van de Zaanse toren geblazen als slechts 40 producten een derde minder suiker gaan bevatten".
Eens Aart. Één vd mooiere van deze site.
Hebben die 50.000.000 klontjes van Appie in ieder geval een mooie draad op Foodlog opgeleverd!
#51, Dennis, ik zie het zo: Gort is op zoek naar het oude Arcadië zoals het beeld daarvan op schilderijen en in de romantiek ontstond. Toen ontstond overigens ook het beeld van de 'edele wilde'. In de geschiedenis over onze houding is daar het nodige over geschreven, onder meer door de Nederlandse wijsgeer Maarten Doorman. De romantiek spreekt aan en zorgt voor mooie en goed bekeken TV. Er is tenslotte al genoeg vervelend nieuws.
De werkelijkheden achter het Arcadië waren doorgaans bar. Ik keek even naar de video met Gort bij het punthuisje in Puglia, dat hij wil kopen om er met een croissantje, brood met olijfolie en een glas wijn voor te kunnen zitten. Je begrijpt m'n glimlach wellicht, als ik van mijn oude en inmiddels overleden buren weet dat ze blij waren dat ze nog net hun moderne pensioen hadden kunnen halen om af en toe een zak chips te kunnen halen bij de SuperU 20 kilometer verderop en aan het einde van hun leven niet meer iedere dag veel werk voor weinig loon hoefden te doen. Voor hen waren chips en chocolade een traktatie waar ze heel af en toe van konden genieten.
Ik snap wel wat je wilt zeggen: we moeten een leven zien te creëren dat bij ons past en vroeger ging dat vanzelf. Dat laatste is waar, want het was bar en zorgde er voor de grootste groepen in de samenleving dus gemakkelijker voor dat we niet te vet werden. Maar ... het gaat nog steeds vanzelf, alleen veel sneller, in overvloed (ongehoord voor WO II, nu heel gewoon) en dus loopt het uit de hand.
Zelf denk ik dat we voor de uitdaging staan om heel bewust te kiezen hoe we een samenleving willen. Vermoedelijk hebben we dat nog nooit eerder in de geschiedenis van de mensheid gedaan.
NB: niet alleen met betrekking tot voedsel bestaat die overvloed. Die bestaat overal in hogelonenlanden. Die samenlevingsvraag stelt zich dus heel algemeen. Hij werd afgelopen vrijdag, met zoveel woorden, heel indringend gesteld met betrekking tot onze vakantieconsumptie door columnist Marc Baumann in de Süddeutsche Zeitung. Die zegt niet veel anders dan jij: we kunnen het anders, maar waarom doen we het niet?
Uitstekend commentaar wat mij betreft van Jan Peter van Doorn in #53: we staan voor de vraag om samenlevingen te designen zoals we auto's maken. De onderdelen moeten wel een beetje bij elkaar passen, anders rijdt zo'n ding niet. Hoe we dat doen? Ik denk dat we daar naar op zoek zijn. Het is geen food-vraag maar een samenlevingsvraag.
Ja Dennis, er bleek nog een leven naast de huishouding en boodschappen doen te bestaan. En de vermaledijde marketing deed wat van haar verwacht werd: inspelen op de behoeften van mensen. Kortom na de oorlog was het vooral gemak, genieten en overvloed geblazen. En er werd bovenal ook een goed gevoel verkocht. En zoals je zelf al zo netjes zegt: "Geen blaam voor hen an sich, zij doen wat van hen verwacht wordt in een markt die gevormd is door de maatschappij."
En natuurlijk kent dit systeem zijn uitwassen of liever gezegd onverwachte problemen. We hadden geen idee dat frisdranken zo slecht waren. Of zitten (het nieuwe roken). Of dat snoep meer dan de tanden kapot zou maken. Daar kwamen we langzaam achter. En daar mag een verwijt beginnen. Te laat ingegrepen, te lang het belang van de economie en bedrijfsleven laten voortduren. We hadden er in het voorzorgbeginsel lijntje ook al over. Dat is ook het probleem wat ik vooral met big food heb. Het draait te langzaam. Ondanks alle leuke woorden. Het is niet met de 'kennis van nu'. Het kon al met de kennis van toen.
Kees de Gooijer van Topsector Food zei ooit op een congres bij het verdedigen van de sector: "jullie denken toch niet dat big food de consument dood wil hebben?" Nee, dat zal ook wel niet. Maar echt veel omdat tegen te gaan doen ze ook niet.
Toch denk ik niet dat de consument terug gaat naar het Italiaanse of Indiaase* plaatje. Dat is echt een gepasseerd station. Het wordt nog veel meer gemak en fastfood. Ik schreef daar in 2013 voor de Volkskrant een artikel(tje) over. De pointe: De taak van de industrie is om gezond ook lekker en gemakkelijk te maken. En dan is stevia bijvoorbeeld al weer wat gezonder (denken we nu, maar hoe gezond weten we niet precies).
Dit zal de weg moeten zijn. Want na roken (25% rookt nog steeds behoorlijk en dat zijn niet alleen ouderen), is nu alcohol aan de beurt. Dat gaat nu echt beginnen. Gezond eten ligt aan de laatste mem. Dus voordat de overheid met wetgeving of restricties komt, duurt nog wel even (10 jaar?).
En we kunnen natuurlijk nog erg lang praten over de eigen verantwoordelijkheid (zelfredzaamheid) van de consument, waar daar gaat in principe de discussie tussen Wouter, Wouter en Dennis over. Een lastige. Het WRR rapport Weten is nog geen doen is daar niet zo vrolijk over.
Kortom: moeten we gewoon maar blij zijn met de 50 miljoen suikerklontjes?
*Ziet er aardig uit voor de toerist. Maar achter de marktjes zit veel leed. Veel van hetzelfde aanbod, denk niet dat daar geen concurrentie is. Afpersing. Extreem lage inkomsten.
#50 Wouter vd Weijden,
Over de inrichting van supermarkten betreft heb ik diverse programma’s gezien.
Vervolgens keek ik dan eens wat ik daarvan terugzag en, inderdaad, sommige dingen herkende ik dan uit zo’n programma.
Waar het mij om gaat is dat je lang kunt wachten totdat een supermarkt aanpassingen gaat doen, die negatief voor hunzelf uitvallen, omwille van xxx.
Hier was Jumbo de eerste, en tot nu toe nog steeds de enige, die rookgerei uit het zicht heeft, maar er ligt nog steeds snoep bij de kassa’s. Maar behalve supermarkten hebben we dan nog zaken als Kruidvat, met van die graaibakken snoepgoed, en tankstations.