In het Europese voedselveiligheidsmeldsysteem RASFF heeft de fipronilcrisis inmiddels tot 600 meldingen geleid; dagelijks komen er nog nieuwe bij. Dat vertelde de Europese commissaris voor Gezondheid en Voedselveiligheid Vytenis Andriukaitis afgelopen week het Europese Parlement. De Europese Commissie was pas op de hoogte sinds de eerste melding in RASFF, op 20 juli door de Belgische autoriteiten. "Dit incident onderstreept het feit dat we de manier waarop de netwerken van de Europese Unie op het gebied van voedselveiligheid en voedselfraude worden gebruikt, moeten versterken," aldus Andriukaitis. Dat is diplomatieke taal voor: de fouten en knelpunten moeten worden aangepakt.
Verschillende Europarlementariërs en de Europese consumentenorganisatie BEUC zijn van mening dat de fipronilcrisis aantoont dat een open markt een bedreiging vormt voor de veiligheid van consumenten. "Zelfs als je je nationale autoriteit kunt vertrouwen omdat die over voldoende middelen beschikt en goed werkt, zijn consumenten nog altijd overgeleverd aan hoe goed buitenlandse instanties hun werk doen. Ons eten is zo veilig als de zwakste schakel in de keten", aldus BEUC. De Franse Europarlementariër Michèle Rivasi blijkt diezelfde mening toegedaan: "Niemand wist dat er fipronil in de eieren zat, omdat niemand eieren daarop onderzocht. [..] Het duurde twee maanden voordat de Lidstaten geïnformeerd werden en nog eens 2 weken voor de informatie in RASFF terecht kwam. Al die tijd bleven we eieren, wafels en bladerdeeg eten die besmet waren met fipronil."
FoodQuality - Almost 600 fipronil alerts in RASFF - Andriukaitis
Verschillende Europarlementariërs en de Europese consumentenorganisatie BEUC zijn van mening dat de fipronilcrisis aantoont dat een open markt een bedreiging vormt voor de veiligheid van consumenten. "Zelfs als je je nationale autoriteit kunt vertrouwen omdat die over voldoende middelen beschikt en goed werkt, zijn consumenten nog altijd overgeleverd aan hoe goed buitenlandse instanties hun werk doen. Ons eten is zo veilig als de zwakste schakel in de keten", aldus BEUC. De Franse Europarlementariër Michèle Rivasi blijkt diezelfde mening toegedaan: "Niemand wist dat er fipronil in de eieren zat, omdat niemand eieren daarop onderzocht. [..] Het duurde twee maanden voordat de Lidstaten geïnformeerd werden en nog eens 2 weken voor de informatie in RASFF terecht kwam. Al die tijd bleven we eieren, wafels en bladerdeeg eten die besmet waren met fipronil."
Transport en voedselproductie zijn inderdaad ook belangrijk, Carla.
Punt is dat er te weinig (onderzoek) aan de uitwassen gedaan wordt, en aan alternatieven.
En dat de industrielobby negatieve aspecten probeert te bagatelliseren en onder de mat te vegen.
De GGD schat nu de schade door luchtvervuiling in Gelderland al op meer dan een miljard.
Je kunt je je afvragen of dat uiteindelijk per saldo zelfs niet nadelig is voor de sjoemelende sectoren zélf, die - gesteund door miljardensubsidies - bijvoorbeeld blijven volharden in "innovaties" in
dead-end-streets als ecologische wangedrochten van mestvergisters en dieselmotoren.
Zie de schade aan de eiersector nu, en de enorme, en bijna niet meer in te lopen achterstand die de Europese auto-industrie opgelopen heeft door haar fossiele lobby en geknoei met emissiecijfers.
Zo'n VW loopt lichtjaren achter op Tesla en China in de ontwikkeling van elektrische auto's.
Zo kunnen we doorgaan, belang van transport stellen we boven belang van volksgezondheid. En zo kunnen we nog meer verzinnen. Iedereen die bang is dat er wat verkeerds in zijn eten zit kan beter zijn eigen groente telen en zijn eigen kipjes houden.
Promotie Floor Haalboom: Boerenbelang al een eeuw boven volksgezondheid.
"'De landbouwsector heeft zich van oudsher sterk georganiseerd, met ook een stevige lobby in Den Haag', verklaart onderzoekster Floor Haalboom. 'Volksgezondheid is veel meer versnipperd, en heeft zich minder sterk georganiseerd. Dat geldt tot op de dag van vandaag.'
Haalboom (29) promoveert komende donderdag aan de Universiteit Utrecht op een historisch onderzoek naar de aanpak van zoönosen (door mens en vee gedeelde infectieziekten) in de afgelopen eeuw. Aanleiding voor het promotie-onderzoek, dat mede is gefinancierd door zowel het ministerie van Economische Zaken als het ministerie van Volksgezondheid, was de Q-koortsepidemie."
"'Het is zo makkelijk om te zeggen dat deskundigen van verschillende disciplines meer moeten samenwerken', zegt ze. 'Uit mijn onderzoek blijkt dat ze dat al lang doen. De deskundigen weten elkaar prima te vinden, ook in de vorige eeuw al. Niemand kan tegen meer samenwerking zijn. Maar door daar de nadruk op te leggen wordt wel de maatschappelijke discussie over de voortdurende frictie tussen landbouw en volksgezondheid in de kiem gesmoord. Het haalt de politieke angel eruit.'
Want uiteindelijk gaat het om de vraag: wie of welk departement is verantwoordelijk voor de aanpak van dierziekten die kunnen overslaan op mensen? En hoe is de rolverdeling tussen overheidsinstanties en het georganiseerde bedrijfsleven? 'Dat zijn politieke keuzen', zegt de promovenda. 'Zoals het ook een politieke keuze is om de NVWA onder Economische Zaken te scharen en niet onder Volksgezondheid. EZ kijkt met een andere blik naar zoönosen dan VWS.'"
Vergeet die politieke kaders en wetten maar, Dick. Duurt jaren, mosterd na de maaltijd.
Wat ik onbegrijpelijk blijf vinden: het totale gebrek aan zelfreinigend vermogen van de sector.
Niets en niemand ontziende oogkleppen op "hoogproductieve" intensieve tuin- en akkerbouw en veehouderij, die letterlijk over lijken gaat.
Tekenend in dit kader: de abominabele ranking van de WUR op het gebied van Public Health.
Van het traineren van oplossingen voor de Q-koortsramp en nu weer het wegkijken van IKB-Ei
tot en met de lobbyjongens en -meisjes in den Haag en Brussel:
hebben jullie dan werkelijk niet in de gaten dat je het merk "Holland" als synoniem met
betrouwbaar & kwaliteit, op een ongelofelijke manier aan het verknallen bent?
En dan niet alleen voor de naam onze landbouw als geheel, maar tevens voor andere exportsectoren?
(Idem dito voor de binnenlandse markt overigens, als het bijv. om dierwelzijn gaat)
Welke Amerikaan koopt nog dure Dutch flowers voor een geliefde of ziekenhuisbezoekje,
als-ie hen daar een "kiss of death" met een zo goed als onbehandelbare, mogelijk dodelijke schimmelinfectie met meegebrachte resistente Aspergillus mee kan bezorgen?
Welke Chinese poedermelkmoeder blijft na het melaminemelkschandaal nog
Dutch Lady & Friso Gold producten kopen als mocht blijken dat er ( in de VS blijkt al
15% van de runderen HEV-besmet) ook Hepatitis in RFC Campinamelk zit?
Ik denk dat het antwoord is: als er politiek geen kaders worden gesteld, dan blijven dit soort gevoelens ontstaan.
Ik denk dus dat het gaat om de vraag: waarom realiseren we ons niet dat al deze discussies draaien om politieke kaders en het verzorgen van en zorgen voor besluitvorming die tot de wet- en regelgeving die daaruit voortkomt moet leiden?