"Een wereldprimeur", verkondige de toenmalige Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern vorig najaar nog. De Nieuw-Zeelandse boeren zouden vanaf 1 januari 2024 een 'uitstoottaks' gaan betalen waarmee er een prijskaartje zou komen te hangen aan de klimaatkosten van de landbouw. Het gaat een beetje langer duren voor het zover is: de (nieuwe) regeringscoalitie van Labour en Groen heeft de beprijzing van landbouwemissies met 2 jaar uitgesteld. Het protest is er niet minder om.
Nieuw-Zeelandse boeren krijgen tot eind 2025 de tijd om te betalen voor de uitstoot van het methaangas dat door hun vee wordt uitgestoten in de vorm van boeren en scheten en de stikstof die via hun ontlasting uitgescheiden wordt. Dat is bijna twee jaar uitstel van de maatregel die de voormalige premier Jacinda Ardern vorig najaar nog met zoveel aplomb verkondigde. Zei zij nog vol trots dat "geen enkel ander land in de wereld al een systeem heeft ontwikkeld om de uitstoot door de landbouw te beprijzen en te verminderen, dus zullen onze boeren zullen profiteren van het feit dat zij de eerste zijn", de landbouwvertegenwoordigers dachten daar toch anders over.

"Onze boeren hebben het al moeilijk genoeg om het hoofd boven water te houden," zegt Wayne Langford, voorzitter van de Federated Farmers, volgens Boerenbusiness. "Als dit plan wordt uitgevoerd, verwachten wij dat de productie van schapen- en rundvlees met 20% daalt en dat de melkproductie met 5% afneemt. Dit is dus wel het laatste wat ons land nodig heeft in het huidige economische klimaat."

Om de boeren tegemoet te komen, voert de Nieuw-Zeelandse regeringscoalitie van Labour en Groen een aantal versoepelingen door. Zo mogen boeren de uitstoot compenseren met wetenschappelijk bewezen vormen van CO2-vastlegging, zoals het planten van bomen rond waterwegen en inheemse bosbouw. Die mogelijkheden krijgen een plek in het Nieuw-Zeelandse emissiehandelssysteem, aldus minister van Landbouw Damien O'Connor op Reuters. "Het is belangrijk dat het systeem voor het beheren en beprijzen van landbouwemissies werkbaar, effectief en fiscaal verantwoord is en dat het lang meegaat."

In Nieuw-Zeeland wonen 5 miljoen mensen, ongeveer 10 miljoen stuks vee en 26 miljoen schapen. Het belangrijkste exportproduct van het land is zuivel. Bijna de helft van de totale uitstoot van broeikasgassen is afkomstig van de landbouw. Ter vergelijking: in Nederland wordt 14% van de broeikasgasuitstoot (2018) toegeschreven aan de landbouw. Wij wonen dan ook met veel meer mensen en hebben veel meer activiteiten op een zes keer zo kleine oppervlakte, die we delen met ruim 1,5 miljoen melkkoeien en nog eens 1,3 miljoen stuks jongvee.

Voor de Nieuw-Zeelandse roodvleessector én voor de Federated Farmers gaan de aangepaste plannen lang niet ver genoeg. "Toondoof", noemt Langford de regering. "Onthutst", zegt Kate Acland, voorzitter van Beef + Lamb New Zealand. "Er is geen goede reden om een prijskaartje op te hangen als de sector goede vooruitgang boekt bij het behalen van de emissiereductiedoelstellingen."

Behalve tijd om hun bedrijfsvoering aan te passen is er ook geld voor de boeren vrijgemaakt, in totaal NZ $370 miljoen, ofwel €200 miljoen.