Onaantastbaar leek de wolf in de politiek door zijn beschermde status. Optreden tegen het dier was taboe. Maar dat leek zo. Het blijkt anders te zitten. En, waarom gebruikt Nederland de blijkbaar bestaande potjes niet die er zijn om wolfwerende maatregelen te financieren?
In november vorig jaar blijkt het Europees Parlement de aanzet gegeven te hebben tot een heroverweging van de beschermde status van de wolf, met de vraag aan de Europese Commissie het wolvenbeheer aan te pakken.
Vorige maand kwam de Commissie met het antwoord, meldt het Duitse jagersblad Pirsch. De Duitse Europarlementariër Jens Gieseke maakte het via sociale media bekend. Gieseke: "Er staat letterlijk: "De lidstaten kunnen, overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen die afwijken van de bepalingen van de richtlijn om de specifieke uitdagingen aan te pakken waarmee zij momenteel worden geconfronteerd met betrekking tot de wolvenpopulatie, met inbegrip van lokale conflicten en omstandigheden."
Met andere woorden: individuele landen kunnen wel degelijk regulerend optreden. Gieseke: "Er is dus geen algemeen 'Brussel wil dat niet'."
Ook de Fryske Nasjonale Partij blijkt de Europese Commissie gevraagd te hebben de beschermingsstatus van de wolf te verlagen. In het vorige week ontvangen antwoord uit Brussel legt Luisa Samarelli van het directoraat-generaal Milieu het Europese natuurbeschermingsbeleid nog eens uit. Over regionaal of nationaal nemen van antiwolf-maatregelen rept zij niet. Maar wel wijst ze op het belang van beschermende maatregelen, zoals het plaatsen van hekken. "En op de mogelijkheid deze deels te betalen uit de begroting van het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid," schrijft het AD. Volgens Samarelli zijn de lidstaten in november 2021 "uitgenodigd om optimaal gebruik te maken van de beschikbare nationale en Europese financieringsbronnen. Echter, Nederland heeft voor zover bekend tot op heden geen gebruik gemaakt van deze financieringsmogelijkheid.”
"Onverkoopbaar", reageert Sijbe Knol, fractievoorzitter van de FNP in de provinciale staten van Friesland, "dat je geen gebruik maakt van de mogelijkheden die er zijn”.
Volgens het ministerie van LNV ligt het iets genuanceerder en heeft 'verduurzaming van de agrarische sector' toch echt voorrang boven het inzetten van wolfwerende middelen. "Gezien de grote opgave waar de Nederlandse landbouw voor staat, is vooral prioriteit gegeven aan maatregelen die verduurzaming van de agrarische sector ondersteunen. De regeling voor vergoeding van wolfwerende middelen heeft in dat licht op dit moment minder prioriteit.” Mogelijk kan in de ontwerpen van gebiedsgerichte investeringsregelingen ruimte gevonden worden voor wolfwerende maatregen. "De prioriteit van deze investeringsregelingen ligt echter vooral bij reductie van stikstof- en CO2-emissies.”
Nederland blijkt wel vaker geen gebruik te maken van Europese fondsen, aldus Brusselse bronnen in het AD. Dat blijkt ingegeven door het feit dat Nederland zich vaak verzet tegen de instelling van dit soort geldpotjes. Komen die er dan tóch, omdat een meerderheid van andere landen er wel achter staat, dan geeft Den Haag er geen ruchtbaarheid aan.
Vorige maand kwam de Commissie met het antwoord, meldt het Duitse jagersblad Pirsch. De Duitse Europarlementariër Jens Gieseke maakte het via sociale media bekend. Gieseke: "Er staat letterlijk: "De lidstaten kunnen, overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen die afwijken van de bepalingen van de richtlijn om de specifieke uitdagingen aan te pakken waarmee zij momenteel worden geconfronteerd met betrekking tot de wolvenpopulatie, met inbegrip van lokale conflicten en omstandigheden."
Met andere woorden: individuele landen kunnen wel degelijk regulerend optreden. Gieseke: "Er is dus geen algemeen 'Brussel wil dat niet'."
Ook de Fryske Nasjonale Partij blijkt de Europese Commissie gevraagd te hebben de beschermingsstatus van de wolf te verlagen. In het vorige week ontvangen antwoord uit Brussel legt Luisa Samarelli van het directoraat-generaal Milieu het Europese natuurbeschermingsbeleid nog eens uit. Over regionaal of nationaal nemen van antiwolf-maatregelen rept zij niet. Maar wel wijst ze op het belang van beschermende maatregelen, zoals het plaatsen van hekken. "En op de mogelijkheid deze deels te betalen uit de begroting van het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid," schrijft het AD. Volgens Samarelli zijn de lidstaten in november 2021 "uitgenodigd om optimaal gebruik te maken van de beschikbare nationale en Europese financieringsbronnen. Echter, Nederland heeft voor zover bekend tot op heden geen gebruik gemaakt van deze financieringsmogelijkheid.”
"Onverkoopbaar", reageert Sijbe Knol, fractievoorzitter van de FNP in de provinciale staten van Friesland, "dat je geen gebruik maakt van de mogelijkheden die er zijn”.
Volgens het ministerie van LNV ligt het iets genuanceerder en heeft 'verduurzaming van de agrarische sector' toch echt voorrang boven het inzetten van wolfwerende middelen. "Gezien de grote opgave waar de Nederlandse landbouw voor staat, is vooral prioriteit gegeven aan maatregelen die verduurzaming van de agrarische sector ondersteunen. De regeling voor vergoeding van wolfwerende middelen heeft in dat licht op dit moment minder prioriteit.” Mogelijk kan in de ontwerpen van gebiedsgerichte investeringsregelingen ruimte gevonden worden voor wolfwerende maatregen. "De prioriteit van deze investeringsregelingen ligt echter vooral bij reductie van stikstof- en CO2-emissies.”
Nederland blijkt wel vaker geen gebruik te maken van Europese fondsen, aldus Brusselse bronnen in het AD. Dat blijkt ingegeven door het feit dat Nederland zich vaak verzet tegen de instelling van dit soort geldpotjes. Komen die er dan tóch, omdat een meerderheid van andere landen er wel achter staat, dan geeft Den Haag er geen ruchtbaarheid aan.
