Na vijf dagen onderhandelen op het scherpst van de snede hebben de 164 landen die zijn aangesloten bij de Wereldhandelsorganisatie WTO een reeks handelsovereenkomsten goedgekeurd. Het was de eerste handelsconferentie van de WTO in 5 jaar. De 164 leden vertegenwoordigen 98% van alle wereldhandel. Besluiten moeten bij unanimiteit worden genomen, met als gevolg dat één lid nieuwe afspraken kan blokkeren. Tijdens de conferentie zijn besluiten genomen over visserijsubsidies, voedselzekerheid en coronavaccins.
"Het pakket aan overeenkomsten dat u hebt bereikt, zal een verschil maken in het leven van mensen over de hele wereld", aldus directeur-generaal Ngozi Okonjo-Iweala. "De resultaten tonen aan dat de WTO goed in staat is om te reageren op noodsituaties van onze tijd." Dat lag de afgelopen jaren steeds minder voor de hand, omdat protectionisme en nationalisme de mondialisering van de economie onder druk zetten. Landen sloten liever handelsakkoorden onderling, de voormalige Amerikaanse president Donald Trump voorop. Een extra bemoeilijkende factor is de opgelopen geopolitieke spanning als gevolg van de oorlog in Oekraïne.

Maar dit keer kwam er dan toch witte rook uit Genève. De WTO sloot onder meer een akkoord over het terugdringen van visserijsubsidies om overbevissing van oceanen en zeeën tegen te gaan. Het visserijsubsidiedossier ligt al 21 jaar klaar om afgevinkt te worden en had een deadline in 2020 om te voldoen aan de Sustainable Development Goals 14.6 van de Verenigde Naties. Helaas gooide de coronapandemie roet in het eten.

Op Foodlog legde Christien Absil uit waarom de visserijsubsidies schadelijk zijn en waarom de rol van de WTO cruciaal is: het is de enige organisatie die mondiale overeenkomsten kan opstellen om giftige subsidies in te perken.

Wereldwijd wordt ruim $35 miljard dollar aan visserijsubsidies verstrekt; $22 miljard daarvan zijn ‘schadelijke’ capaciteitsverhogende subsidies. "De top vijf subsidieverstrekkers (China, Europese Unie, VS, Republiek Korea en Japan) dragen 58% (20,5 miljard) bij aan de totale geschatte subsidie. Azië, inclusief China, is verreweg de grootste subsidiërende regio (55% van het totaal), gevolgd door Europa (18% van het totaal) en Noord-Amerika (13% van het totaal). De Aziatische subsidies zijn voor het grootste deel capaciteitsverhogend," aldus Absil. De trend naar almaar grotere vangsten wordt nu een halt toegeroepen.

Verliezers van de huidige subsidies zijn ontwikkelingslanden zoals Senegal, met een economie die erg afhankelijk is van de visserij, maar dat niet de middelen heeft om grote industriële vloten te ontwikkelen om te concurreren met landen zoals China die in hun wateren komen vissen.

Dat de WTO erin geslaagd is dit keer toch een visserijakkoord te sluiten, mag dan met recht een achievement heten.