Overheden omarmen waterstof als schone, koolstofvrije brandstof. Maar zelf produceren kost veel energie, groen of grijs, en de energieverliezen zijn niet mis. Daarom is waterstof is eigenlijk alleen interessant als 'accu' om pieken van zonne- en windenergie op te slaan om de overtollige energie niet helemaal verloren te laten gaan.
Zogeheten 'witte' waterstof kan verandering brengen in die manier van denken. Diep verborgen in het aardgesteente zit natuurlijk waterstof: ijzer en water in de aarde die onder hoge druk en temperatuur met elkaar reageren en waterstof produceren, naast nog andere stoffen. Deze bron van duurzame energie zou tot nu toe volledig onderschat zijn.
Op kleine schaal werkt het, schrijft het AD. In het dorp Bourakébougou in Mali draait een generator op waterstof die lokaal uit de grond wordt gehaald - op zoek naar water ontdekten ze in de vorige eeuw waterstof door een ontploffende sigaret.
De vraag is nu wat het zou kosten om op grote schaal waterstof te gaan winnen uit natuurlijke bronnen en wat de energiedichtheid is. Het Hyafrica-project van de Afrikaanse en Europese Unie gaat nu het potentieel van de energiebron voor Afrika onderzoeken.
Algemeen wordt aangenomen dat witte waterstof niet in hoge concentraties in de aardkorst aanwezig is. Maar er is eigenlijk nooit op de juiste plekken gezocht met de juiste tools. Volgens een recent gepresenteerd - voorlopig - model van de Amerikaanse Geological Survey (USGS) zou er genoeg natuurlijke waterstof op aarde aanwezig moeten zijn om de wereld voor duizenden jaren van energie te voorzien. Mogelijk zelfs hernieuwbaar, want water-rotsreacties genereren continu waterstof diep in de aarde waardoor het een onuitputtelijke bron van duurzame energie zou kunnen zijn.
Zogeheten 'witte' waterstof kan verandering brengen in die manier van denken. Diep verborgen in het aardgesteente zit natuurlijk waterstof: ijzer en water in de aarde die onder hoge druk en temperatuur met elkaar reageren en waterstof produceren, naast nog andere stoffen. Deze bron van duurzame energie zou tot nu toe volledig onderschat zijn.
Op kleine schaal werkt het, schrijft het AD. In het dorp Bourakébougou in Mali draait een generator op waterstof die lokaal uit de grond wordt gehaald - op zoek naar water ontdekten ze in de vorige eeuw waterstof door een ontploffende sigaret.
De vraag is nu wat het zou kosten om op grote schaal waterstof te gaan winnen uit natuurlijke bronnen en wat de energiedichtheid is. Het Hyafrica-project van de Afrikaanse en Europese Unie gaat nu het potentieel van de energiebron voor Afrika onderzoeken.
Algemeen wordt aangenomen dat witte waterstof niet in hoge concentraties in de aardkorst aanwezig is. Maar er is eigenlijk nooit op de juiste plekken gezocht met de juiste tools. Volgens een recent gepresenteerd - voorlopig - model van de Amerikaanse Geological Survey (USGS) zou er genoeg natuurlijke waterstof op aarde aanwezig moeten zijn om de wereld voor duizenden jaren van energie te voorzien. Mogelijk zelfs hernieuwbaar, want water-rotsreacties genereren continu waterstof diep in de aarde waardoor het een onuitputtelijke bron van duurzame energie zou kunnen zijn.
Joep, daarom wordt de Aarde in de hele verre toekomst Mars (vóór de zon alles overneemt over 3 miljoen jaar)... we moesten 4x zo zwaar zijn... en dan nog. Maar de techniek van de toekomst (zoals HAARP gereguleerde stratosfeer) nog onbekend.
Veel negatieve berichten te vinden over elektro-magnetisch pulse HAARP als klimaatwapen. Maar zoals altijd bij militaire ontwikkeling als eerste zit er ook een belangrijk klinkend civiel aspect aan. Naast dat dit de enige afweer tegen - intussen - aangetoond aanwezige - diepzee ook volgens US marine live rapporten - UFO's lijkt, waarvan het doel onbekend is. Heel mensvriendelijk slim lijken ze me niet, al denken ze zich misschien ethisch superieur.
Wegens zijn uiterst lage dichtheid ontsnapt waterstofgas langzaam maar zeker naar de ruimte. In het heelal is het het voornaamste bestanddeel van moleculaire wolken waarin nieuwe sterren worden gevormd. (wikipedia)
Ik vraag mij af hoe ze destijds de linnen bespanning van de zeppelins gasdicht maakten. Of waren die zo lek als een mandje?
Droge waterstof lijkt ideaal.
Maar met een prijs van 1 cent per Kwh in de Sahara is ook H2 gas nog steeds concurrerend, al treedt heel veel verlies op. Veel goedkoper als de échte kosten van fossiel doorberekend worden (duizenden miljarden of meer... in Antarctica nu een immense gletsjer afgebroken die binnenkort al voor 3 meter zeespiegelstijging kan zorgen... en dat kan onze zeewering niet aan). H2 in ons land geproduceerd minimaal 3 maal zo duur (behalve als opslag van anders verloren gegane energie).
Om ons (huishoudelijke) gasnet daarvoor te gebruiken heb ik ook mijn twijfels over. Het bestaande systeem van brandstofpompstations zeer wel geschikt.
#6 Hens, maar wat wil dat dan zeggen? Dat er toch gewoon lekkages kunnen zijn bij het manipuleren van H2? Bij methaan heb je die ook, een hoop zijn zelfs niet verklaarbaar, of weet men niet (zie #3 , de persoon in het aangehaalde artikel is er zelfs helemaal niet enthousiast over, de "waterstofeconomie", hij ziet electrificatie als doel, met in het uiterste geval opslag van H2 bij energie-overschot); zal dat bij H2, een veel kleiner molecuul, dan anders zijn?
Tuurlijk, nu die risico's bekend zijn, kan men aansturen op verbeteringen, dat is het positieve.
Men kan ook een klapper maken door stoffen te ontwikkelen, die methaan in de atmosfeer versneld kunnen afbreken, heb je 25% minder opwarming daardoor; nog niks over gelezen, zal wel tricky zijn. Zoiets als de CFK's destijds, die ozon afbraken, maar dan voor methaan.
Hens Baltesen #6 Er zijn al start-ups die syntetische brandstoffen maken met waterstof en CO2. Het voordeel van zon brandstof is dat gewone benzine en dieselauto's er op kunnen lopen en dat distributie-infrastructuur al bestaat.