Een strafrechtszaak in de VS brengt een voor velen onrustbarend feit aan het licht: voedselfabrikanten in de VS worden niet standaard gecontroleerd op voedselveiligheid. Er is sprake van een 'honour system', waarbij de fabrikanten zelf testen hoe het met de voedselveiligheid zit en dit bij problemen melden bij de autoriteiten. Of niet...
Strafrechtzaak
De zaak is de eerste strafrechtzaak op federaal niveau. De broers Parnell van de Peanut Corporation of America uit Georgia worden er van beschuldigd dat zij met salmonella besmette producten geleverd hebben en dat zij klanten 'schone 'testresultaten stuurden in plaats van te wachten op de resultaten van nieuwe testen bij nieuwe batches.
Het gaat om besmette pinda-producten. Die zouden in 2008 en 2009 voor een salmonella-uitbraak gezorgd hebben waarbij in 43 staten 9 mensen overleden en 714 mensen ziek werden. De zaak leidde - nadat de fabrikant failliet was gegaan, de productie gestopt en veel van de pindakaas en andere producten al was opgegeten - tot een van de grootste terughaalacties ooit.
'Honour system' blijkt te falen
De zaak spitst zich toe op de voedselveiligheid. De gebroeders Parnell hebben toegegeven dat er alleen maar op voedselveiligheid, zoals salmonella-besmetting, getest werd als klanten (zoals Kellogg's) daar expliciet om vroegen. Overigens zijn volgens de Amerikaanse federale wetgeving salmonella-testen niet verplicht, schrijft The Guardian.
Toen de food and Drug Administration (FDA) op onderzoek kwam, ontdekten ze dat er in de 2 jaar voorafgaand aan de uitbraak wel 12 gevallen van besmetting waren voorgekomen. Acht van die batches waren aantoonbaar gewoon naar de klanten verstuurd. Het 'honour system' blijkt dus niet altijd te werken.
Meer mankracht en mandaat voor FDA zonder resultaat
In 2011 werd in de VS de Food Safety Modernisation Act ingevoerd, na veel publieke ophef over voedselveiligheid. De wet moest de FDA meer mankracht en handhavingsmacht geven. Maar 3 jaar later zijn er nog steeds geen regels en FDA-eisen dat producten salmonella-vrij moeten zijn. Ook is de FDA nog altijd afhankelijk van de goodwill van de bedrijven om bij een uitbraak mee te helpen de oorzaak op te sporen - voor reguliere controles ontbreekt de mankracht.
Strafzaak zorgt dat voedselveiligheid serieus genomen wordt
De Amerikaanse Centers for Disease Control & Prevention (CDC) houden sinds 1962 alle salmonella-uitbraken bij. En hoewel veel besmettingen niet op een bron teruggevoerd kunnen worden, zijn er inmiddels tientallen voedselfabrikanten wel geïdentificeerd als veroorzaker van salmonella-besmettingen. De meeste rechtszaken worden geschikt. Bovendien komen fabrikanten er met een boete - of bankroet, maar geen straf- vanaf zolang er geen overkoepelende wetgeving is.
'Compleet ander gezichtspunt'
Het bijzondere van de Parnell-zaak is dat er nu een strafzaak gevoerd wordt. Dat trekt veel meer aandacht dan alle civielrechtelijke zaken tot nu toe. "Deze CEO's en managers hebben een compleet ander gezichtspunt nu ze gevangenisstraf en onverzekerde boetes onder ogen moeten zien", zegt strafrechtadvocaat Bill Marler. Een van de managers van de pindafabriek zegt in The Guardian dat hij natuurlijk aan de bel had moeten trekken toen hij erachter kwam dat het bedrijf het niet zo nauw nam met de salmonella-testen, maar 'dat hij het toendertijd niet serieus genoeg genomen heeft'. In ieder geval heeft hij nooit "de bedoeling gehad iemand kwaad te doen". On my honour, your Honour, zegt hij met zoveel woorden.
Dit artikel afdrukken
Strafrechtzaak
De zaak is de eerste strafrechtzaak op federaal niveau. De broers Parnell van de Peanut Corporation of America uit Georgia worden er van beschuldigd dat zij met salmonella besmette producten geleverd hebben en dat zij klanten 'schone 'testresultaten stuurden in plaats van te wachten op de resultaten van nieuwe testen bij nieuwe batches.
Het gaat om besmette pinda-producten. Die zouden in 2008 en 2009 voor een salmonella-uitbraak gezorgd hebben waarbij in 43 staten 9 mensen overleden en 714 mensen ziek werden. De zaak leidde - nadat de fabrikant failliet was gegaan, de productie gestopt en veel van de pindakaas en andere producten al was opgegeten - tot een van de grootste terughaalacties ooit.
'Honour system' blijkt te falen
De zaak spitst zich toe op de voedselveiligheid. De gebroeders Parnell hebben toegegeven dat er alleen maar op voedselveiligheid, zoals salmonella-besmetting, getest werd als klanten (zoals Kellogg's) daar expliciet om vroegen. Overigens zijn volgens de Amerikaanse federale wetgeving salmonella-testen niet verplicht, schrijft The Guardian.
Toen de food and Drug Administration (FDA) op onderzoek kwam, ontdekten ze dat er in de 2 jaar voorafgaand aan de uitbraak wel 12 gevallen van besmetting waren voorgekomen. Acht van die batches waren aantoonbaar gewoon naar de klanten verstuurd. Het 'honour system' blijkt dus niet altijd te werken.
Meer mankracht en mandaat voor FDA zonder resultaat
In 2011 werd in de VS de Food Safety Modernisation Act ingevoerd, na veel publieke ophef over voedselveiligheid. De wet moest de FDA meer mankracht en handhavingsmacht geven. Maar 3 jaar later zijn er nog steeds geen regels en FDA-eisen dat producten salmonella-vrij moeten zijn. Ook is de FDA nog altijd afhankelijk van de goodwill van de bedrijven om bij een uitbraak mee te helpen de oorzaak op te sporen - voor reguliere controles ontbreekt de mankracht.
Strafzaak zorgt dat voedselveiligheid serieus genomen wordt
De Amerikaanse Centers for Disease Control & Prevention (CDC) houden sinds 1962 alle salmonella-uitbraken bij. En hoewel veel besmettingen niet op een bron teruggevoerd kunnen worden, zijn er inmiddels tientallen voedselfabrikanten wel geïdentificeerd als veroorzaker van salmonella-besmettingen. De meeste rechtszaken worden geschikt. Bovendien komen fabrikanten er met een boete - of bankroet, maar geen straf- vanaf zolang er geen overkoepelende wetgeving is.
'Compleet ander gezichtspunt'
Het bijzondere van de Parnell-zaak is dat er nu een strafzaak gevoerd wordt. Dat trekt veel meer aandacht dan alle civielrechtelijke zaken tot nu toe. "Deze CEO's en managers hebben een compleet ander gezichtspunt nu ze gevangenisstraf en onverzekerde boetes onder ogen moeten zien", zegt strafrechtadvocaat Bill Marler. Een van de managers van de pindafabriek zegt in The Guardian dat hij natuurlijk aan de bel had moeten trekken toen hij erachter kwam dat het bedrijf het niet zo nauw nam met de salmonella-testen, maar 'dat hij het toendertijd niet serieus genoeg genomen heeft'. In ieder geval heeft hij nooit "de bedoeling gehad iemand kwaad te doen". On my honour, your Honour, zegt hij met zoveel woorden.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
# Dick,
het is al weer enige tijd geleden, maar ooit waren er regelmatig schandalen omdat er aan kalveren groeihormonen werden gegeven later kwamen salbutamol en clenbuterol. Dat mocht in de VS wel, maar hier niet. De toenmalige RVV kreeg daar kennelijk niet de vingers achter en dit was schadelijk voor de markt van kalfsvlees. Op enig moment is er door van Drie het initiatief opgepakt om daar een eind aan te maken door afspraken te maken tussen de bedrijven. Daarvoor werd de SKV opgericht. Er was een bedrijf dat zich niet aan de afspraken hield en dat werd door de rest van de branche aangepakt. Dat heeft goed gewerkt, de schandalen verdwenen. Ik heb wel eens op het ministerie horen zeggen dat het succes van de SKV er toe heeft geleid dat het beleid van de overheid werd om meer met horizontaal toezicht te willen werken. De kern is dat wanneer de branche het echt goed WIL, zij de controle veel beter kan uitvoeren dan de overheid. Dan gaat het niet om de regeltjes en de protocollen, maar om de echte wil om dit op een rijnlandse wijze goed te willen oppakken. ik geloof daar in
Leg uit, Peter: " Na vele jaren gedoe van illegaal geven van groeibevorderaars aan kalveren"?
Dit is een mooi voorbeeld van hoe het niet moet, maar niet noodzakelijk het failliet van de zelfregulering. Er zijn ook voorbeelden van hoe het wel kan. Na vele jaren gedoe van illegaal geven van groeibevorderaars aan kalveren is ooit door de bedrijven zelf de SKV opgericht en het aantal schandalen nam snel af. De bedrijven weten vaak veel beter wat er speelt in een branche en als daar een club het initiatief neemt die ook van een een goed ethisch niveau is en begrijpt dat je op slechte producten geen sterke zaak kunt bouwen kan er iets ontstaan waar de NVWA kwalitatief niet tegen op kan. En inderdaad is het dan belangrijk dat dit door de hele keten heen goed wordt opgepakt.
"Not guilty, your honour" was een paar maanden terug nog de titel van een voedselveiligheidscongres in ons eigen Nederland....
Zit de voedselveiligheid bij de eindverantwoordelijken voor onze voedselveiligheid eigenlijk wel voldoende tussen de oren?
De heer van Zoeren van de NVWA lijkt daar toch wat anders over te denken:
"Van Zoeren benadrukte dat behalve de bedrijven in de voedselketen ook de daar (retailers) verantwoordleijke personen zowel persoonlijk als ethisch verantwoordelijk te vinden voor de doorverkoop van de producten, zoals bijvoorbeeld besmet vlees en vis."