(On)misbare keukenbenodigdheden (42)

Wat leuk, De Pijp bestaat nog? Die kroeg in een zijstraat van de Oude Binnenweg. Ik kwam er als middelbare scholier in de jaren zeventig. Toen nooit havenbaronnen gezien, wel veel jong volk, studenten vooral. Er werden doppinda's op tafel gegooid. Ik heb er nooit gegeten in die tijd (wel gedronken ...)

@Guillaume. Ja De Pijp, dat is een begrip in Rotterdam. Ik eet er meestal de lever of de zwezerik. Als ik er eens per jaar kom is het veel. Ik vond de laatste keer dat ik er was, een half jaar geleden of zo, dat er zeer veel gezellige jonge mensen zaten te eten, en geen enkele versteende havenbaron; die laatsten raken op.

Florine@ Met je eens !

Heel veel zakendiners achter de rug. Heel dikwijls me geërgerd aan gepruts van tafelgenoten. Knoeien dus. Op de kaart bij de tong staat 'dagprijs' alsof de kok 's morgens op de fiets nog even verse is wezen halen in IJmuiden. Op de vraag of ik de tong mag zien: "Eh.. de kok heeft ze vanmorgen al gefileerd". Nep dus. Zuid-Afrikaanse filets uit de Makro.

Als ze hem inderdaad laten zien (*); een mooie grote, is mijn reactie:
“Ik fileer hem zelf op mijn bord.” De tafelgenoten laten de filets op hun bord leggen.
- Goh.. doe jij dat zelf.. ?
- Ja want ik zuig graag de zijgraatjes af; als tie goed gebakken is, is dat heerlijk en er zit veel aan
- Nog nooit gezien..!
- Ach, Ik kom uit een arm gezin, en wij zogen vroeger altijd de graten af...
- Oh...! (en dat geloven ze nog ook ;-) )
Nog een:-
Visboer ; “zal ik de forel schoonmaken”, en snijdt meteen de kop er af
Ik : sorry, die moet ik niet hebben; ik wil er met kop aan !
Visboer : Watzegtu ? terugleggen kan niet meneer !
Ik : sorry, een forel zonder kop serveren kan niet..
En als je dan in een restaurant de wangentjes er uit peutert met je vismes, dan zeggen tafelgenoten: "Wat doe jij nou ?"
Je herkent onmiddellijk de mensen zonder echte eetbeschaving.
(Waar ik Robin niet toe reken, hoor ! pas op !)

Eetbeschaving is precies het omgekeerde van wat men tegenwoordig als etiquette ziet. Respect voor dieren begint bij mij door er niet mee te knoeien op je bord.
Eten is een oervorm van genieten. Zelfs onze poes begrijpt dat. Helaas veel restaurantgangers niet.

(*) Zeer goede tong: Een obscuur restaurant in een achterstandswijk in Rotterdam, waar 's middag de oude havenbaronnen zitten. Oude verweerde voordeur, en zaagsel op de grond, maar prima keuken. Daar laten ze trots de verse tong zien. Alle plaatsen zijn gereserveerd, en als je er niet uit ziet, is er geen plaats. Echt gebeurd: Mick Jagger met bodyguards werd weggestuurd. 'Dat soort spul komt hier niet binnen !" zei de eigenaar.
Naam: DePijp.

@Robin. Tja, dat ziet er inderdaad naar uit dat wij tezamen hoogstwaarschijnlijk nooit gegrilde kip, gesmoord konijn, gebraden eend, fazant of parelhoen, koteletten, garnalen,zeetong, schol, mulletjes, poon, snoekbaars,moten kabeljauw of heilbot om maar wat te noemen, zullen eten vanwege de overblijvende delen die jij niet op mijn bord wilt zien en ik niet in een bak of op een groot bord ergens op tafel wil zien belanden. Maar dat lijkt mij geen onoverkomelijk probleem.
Je mosselkrans daarentegen is schitterend.

Robin, mooi kunstwerkje, herkenbaar, dat geschuif!