1 min
In het Financieele Dagblad waarschuwen Christien Absil, directeur Good Fish Foundation, Floris van Hest, directeur Stichting De Noordzee en Irene Kingma, directeur Nederlandse Elasmobranchen Vereniging (haaien en roggen) voor het 'Kafkaëske Europese proces' waarin de pulsvisserij terecht is gekomen. Ze schrijven: "Politici zouden op zijn minst de resultaten moeten afwachten van het grote onderzoeksproject dat volgend voorjaar wordt afgerond voordat een onomkeerbaar besluit wordt genomen over pulsvisserij. Het schept een bijzonder slecht precedent als een mogelijk duurzame techniek wordt afgeschreven op basis van onderbuikgevoelens."
In 2018 stemde het Europees Parlement voor een algeheel verbod op de pulsvisserij, een van oorsprong Nederlandse visserijtechniek. Bij pulsvissen worden met stroomstootjes platvissen van de bodem opgeschrikt, waarna ze in een sleepnet gevangen kunnen worden. De techniek is minder verstorend voor de bodem en omdat het vistuig lichter is, bespaart het brandstof. Als gevolg van politiek gemanoeuvreer van de Nederlandse overheid in Brussel, is inmiddels een derde van de Nederlandse kottervloot met pulsvistuig uitgerust. Dat gaf Nederlandse vissers een oneigenlijk concurrentievoordeel op hun buitenlandse collega's binnen de EU.
Absil en haar mede-ondertekenaars krijgen regelmatig de vraag voorgelegd of ze voor of tegen de pulsvisserij zijn. Dat is geen ja of nee-vraag, schrijven ze: "Onze steun voor pulsvisserij staat of valt bij goed wetenschappelijk onderzoek naar de mogelijke negatieve effecten, en daarvan worden de resultaten pas eind 2019 verwacht." En daar zit hem de kneep: als de pulsvisserij voor die tijd definitief verboden wordt, kan dat onderzoek niet afgerond worden. "Laat de wetenschap leidend zijn bij de beslissing over de pulsvisserij", klinkt het dan ook.
De Nederlandse dadendrang bij het pulsvissen werd toegelaten omdat Nederland daarmee 'onderzoek' zou doen. Of het vissen met elektriciteit echt bijdraagt aan verduurzaming van de visserij, of juist onherstelbare schade toebrengt aan flora en fauna onder water, is echter nog steeds niet bekend.
"Pas toen er kritiek begon te komen van de Franse vissers en andere EU-landen lastige vragen gingen stellen, werd uiteindelijk samen met Wageningen Marine Research een grootschalig onderzoeksproject opgezet. Maar de resultaten daarvan worden eind 2019 verwacht en inmiddels zijn we beland in een kafkaësk Europees proces. Er is nog een kans dat een deel van de vergunningen overeind blijft, maar dat er klappen gaan vallen is evident en de kans bestaat dat de techniek volledig wordt verboden, en er dus ook geen onderzoek meer kan worden gedaan," aldus Absil, Van Hest en Kingma.
In 2018 stemde het Europees Parlement voor een algeheel verbod op de pulsvisserij, een van oorsprong Nederlandse visserijtechniek. Bij pulsvissen worden met stroomstootjes platvissen van de bodem opgeschrikt, waarna ze in een sleepnet gevangen kunnen worden. De techniek is minder verstorend voor de bodem en omdat het vistuig lichter is, bespaart het brandstof. Als gevolg van politiek gemanoeuvreer van de Nederlandse overheid in Brussel, is inmiddels een derde van de Nederlandse kottervloot met pulsvistuig uitgerust. Dat gaf Nederlandse vissers een oneigenlijk concurrentievoordeel op hun buitenlandse collega's binnen de EU.
Absil en haar mede-ondertekenaars krijgen regelmatig de vraag voorgelegd of ze voor of tegen de pulsvisserij zijn. Dat is geen ja of nee-vraag, schrijven ze: "Onze steun voor pulsvisserij staat of valt bij goed wetenschappelijk onderzoek naar de mogelijke negatieve effecten, en daarvan worden de resultaten pas eind 2019 verwacht." En daar zit hem de kneep: als de pulsvisserij voor die tijd definitief verboden wordt, kan dat onderzoek niet afgerond worden. "Laat de wetenschap leidend zijn bij de beslissing over de pulsvisserij", klinkt het dan ook.
De Nederlandse dadendrang bij het pulsvissen werd toegelaten omdat Nederland daarmee 'onderzoek' zou doen. Of het vissen met elektriciteit echt bijdraagt aan verduurzaming van de visserij, of juist onherstelbare schade toebrengt aan flora en fauna onder water, is echter nog steeds niet bekend.
"Pas toen er kritiek begon te komen van de Franse vissers en andere EU-landen lastige vragen gingen stellen, werd uiteindelijk samen met Wageningen Marine Research een grootschalig onderzoeksproject opgezet. Maar de resultaten daarvan worden eind 2019 verwacht en inmiddels zijn we beland in een kafkaësk Europees proces. Er is nog een kans dat een deel van de vergunningen overeind blijft, maar dat er klappen gaan vallen is evident en de kans bestaat dat de techniek volledig wordt verboden, en er dus ook geen onderzoek meer kan worden gedaan," aldus Absil, Van Hest en Kingma.
