1 min
Van de 1,6 miljoen melkkoeien in Nederland stond in 2018 71% in de wei. In 2016 was dat nog 65%, in 2017 68%. Ook het percentage bedrijven dat de koeien de wei in stuurt nam toe, voor het derde jaar op rij, naar 80%. Dat meldt het CBS op basis van de voorlopige cijfers van de Landbouwtelling 2019.
Opvallend is dat het aantal uren dat de koeien in de wei staan, een daling laat zien. In 2018 stond een geweide melkkoe gemiddeld 1.648 uur in de wei. In 2013 was dat nog 1.941 uur. De verklaring? Grotere bedrijven kiezen vaker voor deelweidegang. Meer koeien naar buiten, maar dan wel korter. Dat heeft er mee te maken dat "weidegang bij hoogproductieve koeien ten koste kan gaan van de melkgift," schrijft Boerenbusiness.
In de hele sector is deelweidegang nog niet echt populair, ongeveer 3% van de melkveehouders kiest er voor. Bij de grotere bedrijven (meer dan 160 melkkoeien) is het percentage deelweidegang met 10% veel hoger.
Hoewel consumenten graag koeien in de wei zien, houdt nog altijd 20% van de melkveehoudersbedrijven de koeien het hele jaar op stal.
Opvallend is dat het aantal uren dat de koeien in de wei staan, een daling laat zien. In 2018 stond een geweide melkkoe gemiddeld 1.648 uur in de wei. In 2013 was dat nog 1.941 uur. De verklaring? Grotere bedrijven kiezen vaker voor deelweidegang. Meer koeien naar buiten, maar dan wel korter. Dat heeft er mee te maken dat "weidegang bij hoogproductieve koeien ten koste kan gaan van de melkgift," schrijft Boerenbusiness.
In de hele sector is deelweidegang nog niet echt populair, ongeveer 3% van de melkveehouders kiest er voor. Bij de grotere bedrijven (meer dan 160 melkkoeien) is het percentage deelweidegang met 10% veel hoger.
Hoewel consumenten graag koeien in de wei zien, houdt nog altijd 20% van de melkveehoudersbedrijven de koeien het hele jaar op stal.
#22 Als boer moet je een koe hebben die onder de omstandigheden die op jouw bedrijf gelden het beste rendeert dat zal dus per regio/grondsoort/bedrijfstype verschillen. Het zijn de ki stations die graag naar 1 type koe willen en een fokwaarde waarbij ze zich het beste kunnen onderscheiden van de andere stations.
15 jaar terug waren de laatste restjes FH uit mijn veestapel verdwenen en kwam ik erachter dat bij de oude koeien wel heel veel nakomelingen van mijn zelfgefokte pinkenstieren zaten de productievere ki nazaten haakten eerder af bij mijn nogal extensieve bedrijfs opzet, sindsdien gebruik ik weer meer dubbeldoel koeien en dat gaat een stuk beter.
200 jaar terug bestonden er geen rassen iedere streek had een eigen type koe op basis van wat daar goed werkte en wat ze mooi vonden.
Koeien afhankelijk van grondsoort gaan fokken houd in dat je koeien krijgt die onderling verschillende melk/vleesproducties gaan opleveren, waardoor er per grondsoort verschillende financiële opbrengsten worden verkregen. Wanneer het die kant op gaat komt de concurrentiegedachte in het gedrang Per grondsoort koeien gaan fokken oké, maar dan zal de concurrentiegedachte opzij moeten worden gezet.
De huidige fokkerij is gericht op een uiteindelijk financieel resultaat per koe vanwege de mogelijkheid van onderlinge concurrentie. Echter een standaard gefokte koe zal annex met de verschillende grondsoorten, de leefwijze anders ervaren. Niet voor niets waren er in het verleden verschillende Nederlandse koeienrassen die het beste pasten bij eigen grondsoort. Maar door de te grote concurrentieverschillen tussen die koeienrassen is men overgestapt op het fokken van een standaard koe om aan de concurrentiegedachte te voldoen.
Als je het mij vraagt worden er tegenwoordige koeien gefokt onder een te groot genenverschil. Met te weinig zuivere bloedlijnen. (Wat kalversterfte in de hand werkt.)
De Bijbel meldt dat je geen dierenrassen met elkaar mag kruisen. Dat wisten ze een paar duizend jaar geleden dus ook al. En wij doen het toch maar? Als zoon van een stierenfokker zeg ik, niet doen.
Frits #19. Ik herinner mij dat pakweg 8 jaar geleden in Ierland door Teagasc (WUR van Ierland) onderzoek werd gedaan naar melkvee dat aan jouw pofielschets voldoet. Een belangrijk argument was ook het beperken van de emissie van lachgas (vertrapping geeft bodemverdichting geeft denitrificatie geeft lachgas), een kwestie die Ierland toen al zeer serieus nam. Het was FH-vee dat geselecteerd was op 'zodebelasting' en 'grasverwerking'. Ik heb die proef toen bezocht maar weet niet wat het onderzoek heeft opgeleverd.
#17 Je moet de invloed van fokkerij niet overschatten en daarbij blijven we technisch aanrommelen of gaan we in de toekomst vanuit de grond boeren, de richting die het beleid op gaat bepaald ook voor een groot deel welde koe er gevraagd wordt.
Dick, zolang de veenweiden begaanbaar zijn, zullen er koeien lopen. Echte graskoeien. Koeien die tegen een stootje kunnen, die nattigheid niet erg vinden en die 200 dagen per jaar buiten WILLEN lopen.
Het gras dat op echt natte veengrond groeit, waarschijnlijk met een lager niveau van bemesting heeft een slechtere verteerbaarheid, en dat moet deze koe niet deren. Sterker nog, zij zal het waarderen.
In 2006 schreven we een rapport voor CRV -Bertha 2016- waarin deze richting al is beschreven. Deze richting krijgt met de (aanstaande) vernatting van de veenweiden, alleen nog maar een scherper profiel.
Koeien die in zo’n systeem passen, die daaraan zelfs de voorkeur geven, kun je niet selecteren op testbedrijven waar de dieren 24x7 op stal staan en ‘het voer in de bek wordt geschoven’. Daarvoor moet je een andere praktijk in.