Gaat het wennen?
Tussen de erven van het getroffen legkippenbedrijf en de nabijgelegen eendenboerderij was contact gewest door een vrachtwagen die van de ene boer naar de andere was gereden. Daarmee was het lot van de eenden bezegeld. Bovenstaande foto van het ANP laat in de Volkskrant zowel koel als maagomkerend het nare beeld zien dat er het gevolg van is: een hoop vuil-witte dierenlijkjes op een shovel die ze in een container dumpt nadat ze in hun stal zijn vergast. Dat beeld drukt het morele zeer uit dat we niet uit de weg kunnen gaan als we het zien, maar steeds weer vergeten als het uit het oog raakt.
Nu de vogelgriep als een Russisch roulette blijkt te kunnen toeslaan, is het niet uitgesloten dat dit soort beelden weer regelmatig in de krant en op TV komen. Gaan ze dan wennen, wenden we ons hoofd af en accepteren we het of vinden we het risico te gek en vinden we dat daar iets aan gedaan moet worden? Overigens valt op dat er slechts schaars beeldmateriaal van de dode dieren circuleert. Het lijkt vooral uit het oog te worden gehouden.
Onvermijdelijk: economie én volksgezondheid
Na de varkenspest 1997/98 (waarin 10 miljoen varkens preventief werden geruimd), de vogelpest van 2003 en de 'MKZ-crisis van 2001' zijn we nu begonnen aan de 'vogelgriep 2014'. Tussendoor hadden we te maken met de Q-koorts. Steeds mag het natuurlijk nooit meer gebeuren. Steeds horen we de verhalen van huilende boeren en dierenartsen die schijnbaar zinloos tienduizenden dieren per boerderij 'ruimen'. Hun aantallen lopen zomaar in de miljoenen.
Dat kan niet anders. Economisch kunnen we niet verder als de dierstapel niet vrij van ziekten wordt gehouden. Daarnaast eist de volksgezondheid in ons dichtbevolkte land dat zoönosen (ziekten die van dier op mens kunnen overgaan) onmiddellijk de kop worden ingedrukt.
Steeds opnieuw laten we ons verrassen en gebeurt het weer opnieuw. Dierziekten zijn namelijk onvermijdelijk. Om het heel anders te zeggen: het is een productierisico. De vraag is: wat kan er meer gedaan worden om het zoveel mogelijk uit te sluiten?
In de poll: vind je het doden en vernietigen van grote aantallen dieren als productierisico acceptabel?
NB: we realiseren ons dat de vraagstelling confronterend is; probeer je oordeel toch te vormen en heb het lef je stem uit te brengen.
Fotocredits: ANP
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Jouw gevolgenethiek tegenover mijn deontologie.
De soort uiteindelijk beter af? Ik betwijfel het. Evolutie zal weinig invloed hebben. Het is de boer die kiest voor een kippenras.
@Enno Sorry, late reactie. Moeder Natuur is gewoon de natuur, waarvan alles dat leeft, groeit en bloeit deel uitmaakt. In goden moet je geloven, de natuur is empirisch, waarneembaar. Ik trek mijn conclusies juist graag op grond van de rede. :-)
Uiteindelijk is het individuele dier niet beter af, maar de soort in haar algemeenheid wel. Zij wordt namelijk sterker en gezonder doordat de natuur de kans krijgt in te grijpen i.p.v. de mens die als zachte heelmeester (bewust) stinkende wonden maakt door ongezonde dieren in een ongezonde omgeving en masse in leven te houden met vaccins of antibiotica.
#84 Simplist²!
@Hedwig: wie is "Moeder Natuur". Bedoel je de Germaanse godin?
Als iemand de goden erbij haalt, dan raakt de rede vaak zoek. Ik denk dat we oplossingen moeten zoeken, die ieder dier, waaronder de mens, zou kunnen willen voor zichzelf én ieder ander dier.
En nog als reactie op wat je schreef: Een dier dat overgeleverd is aan een ziekte, is toch niet beter af dan een dier dat gevaccineerd is, of geneest met behulp van medicamenten?
P.s.: ik eet ook vrijwel veganistisch. Het kán, het is lekker en het is gezond. Nu de rest van de 7 miljard mensen nog, en dan is de planeet gered en een prettiger oord voor alle dieren.
Zé, jij begrijpt het. Ik eet bijna 100% veganistisch. Maar voor wie dat niet wil is dieren houden zónder Moeder Natuur te tarten en haar te accepteren zoals zij is (alsof het mógelijk is dat niet te doen...) ook nog een oplossing.