De nieuwe wet is het formele kader rond het beleidsplan dat Franse boeren een beter inkomen moet opleveren en Frankrijk gezonder, veiliger en duurzamer moet laten eten. Het wetsvoorstel bestaat in essentie uit 5 punten.
Schoolkantines en cateringbedrijven ('la restauration collective', die jaarlijks 7 miljard maaltijden serveert) moeten 50% aan biologische, lokale en van een duurzaamheidskeurmerk voorziene producten in hun maaltijden verwerken.
Met het oog op verder terugdringen van de voedselverspilling mag diezelfde restauration collective straks overtollig voedsel weggeven aan voedselbanken en vergelijkbare organisaties of rechtstreeks aan degenen die het het hardst nodig hebben. Dat moet er meteen toe leiden dat de voedselverspilling afneemt. Volgens Travert gooit iedere Fransman jaarlijks 150 kilo voedsel weg.
Boeren moeten een eerlijker inkomen krijgen. Dat kan volgens Travert door hen zich te laten verenigen zodat ze meer marktmacht krijgen en zelf de prijs van hun producten kunnen bepalen. Op die manier moeten ze er van kunnen leven en de ruimte krijgen om te kunnen investeren en innoveren. Ze mogen zich organiseren in producentengroeperingen die hen een stevigere stem te krijgen ten opzichte van verwerkers en supermarkten. En die moeten natuurlijk zoveel mogelijk grondstoffen van Franse boerenerven inkopen.
Teneinde het milieu en de biodiversiteit te beschermen, wil de regering het gebruik van 5 neonicotinoïden verbieden. Chemische gewasbeschermingsmiddelen moeten zoveel mogelijk worden uitgefaseerd.
In alle slachthuizen komen voorschriften en regels zodat het dierenwelzijn gedurende alle stappen in de keten gewaarborgd is.

Travert eindigt het filmpje met de woorden: "Met deze wet maken we 'boerderij Frankrijk' weer competitief, zodat onze boeren weer van hun werk kunnen leven. En zodat onze medeburgers gezond, veilig en duurzaam kunnen eten." Ergens aan het begin verschijnen de woorden manger, c'est incorporer un territoire: "met wat je eet, geef je het land vorm".
Vrij vertaald: eten is een wezenlijk onderdeel van de nieuwe Franse samenleving die Travert, zijn premier Edouard Philippe en hun president Emmanuel Macron proberen vorm te geven.
Comment mieux rémunérer les agriculteurs pour une alimentation saine et durable ? @StTravert vous explique tout pic.twitter.com/g5tQGuXc78
— Gouvernement (@gouvernementFR) October 4, 2018
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#6 Wouter. Frankrijk is 1 partij aan de macht, in ons land een coalitie van 4 met 76 zetels. En bij ons heeft Schouten vrij kamerbreed vertrouwen. Ze schaakt omzichtig en behoedzaam. Ze doet wat ze kan. Ze gaat stap voor stap. Het kan alleen fout gaan op andere kabinetsonderwerpen buiten landbouw. Andere partijen zwermen als hyena's rond dit kabinet sinds o.a. dat dividendbelastinggedoe. Alsof dat wat oplost? Nee! Dat is destructiever. Zonder vertrouwen kom je er niet. (Afdwingen op zijn Grachtengordel-Randstads, lomp en bot, maar oh zo elitair, en zogenaamd beschaafd, gaat niet lukken.)
Wat je er ook van vindt, de Fransen proberen in elk geval landbouwbeleid, landschapsbeleid en voedselbeleid te integreren. Dat heeft Carola Schouten in haar visie nagelaten.
Lyon heeft dit al ver doorgevoerd. Ook elders zijn de burgemeesters erg actief in regelgeving voor de kantines. Veel kantines bedienen zowel de scholen als bejaarden en andere instellingen.
100% Lokaal en bio schijnt ook te kunnen zoals in de centrale kantine van Saint-Affrique.
Hier wat prijzen van de schoolmaaltijden met een aandeel Bio in Languedoc-Roussillon.
Is dus al in volle gang.
'Locavore' is een term, die ze in Frankrijk bezigen. Daarachter gaat aardig wat schuil.
".. eten is een wezenlijk onderdeel van de nieuwe Franse samenleving", en dat was het ook altijd al meer dan in Nederland.
Daarnaast vind ik een meer naar 'binnen' gerichte policy niet verkeerd in dit geval.
Hervormen begint bij je zelf. Nieuwe dynamiek van Frankrijk, maar zal hier in Nederland in die vorm moeilijker worden.
De binnenlandse markt is voor de Fransen belangrijker dan de exportmarkt vergeleken met Nederland, dat als klein land in 2014 op no. 2 van de wereld stond volgens CBS. (Naar beneden scrollen) .
Onze export-omzet wordt tevens ons probleem voor hervorming, die daarnaast belemmerd gaat worden door het mondiale aandeel in de top van de VS en een groeiend China (dat ook een zeer grote ‘start-up’ plant in Afrika) .
Voor die twee zal de Franse dynamiek minder relevant zijn, omdat hun doel niet hervormen is, maar nog meer mondiale dominantie door agrarische marktcontrole.