Fairtrade Week

Hier zou ik nog op terugkomen. Er zijn bedrijven die zorgen dat hun inkoop fair is via onderstaande organisatie. Vreemd genoeg lopen ze hier niet mee te koop...

Onderstaande komt van: http://modepoly.org/modepoly.html

De Fair Wear Foundation (FWF) wordt door velen gezien als het meest vooruitstrevende initiatief op het gebied van het verbeteren van arbeidsrechten in de kledingindustrie. Het is namelijk een initiatief waarin bedrijven, brancheorganisaties en maatschappelijke organisaties samen werken aan verbetering. De gedragscode van FWF bevat de belangrijkste normen van de International Labour Organization (ILO), inclusief het uitbetalen van een leefbaar loon. Ook erg belangrijk is dat organisaties van arbeiders zelf worden betrokken bij controles en het implementeren van verbeteringen in fabrieken.

Alle bedrijven die aangesloten zijn bij Fair Wear Foundation zeggen daarmee dat ze in principe ook verantwoordelijk zijn voor de werkomstandigheden bij hun leveranciers. Alle partijen streven naar eerlijke omstandigheden in de hele productieketen bij de productie van alle kledingstukken. FWF wil precies weten hoe het er nou echt voor staat met de omstandigheden op de werkvloer. Daarom laten ze fabrieken regelmatig controleren door lokale teams van specialisten. Daarnaast kunnen arbeiders ook altijd zelf een klacht indienen. FWF gaat er vanuit dat arbeiders zelf het beste weten wat er in hun fabriek speelt.

Bij FWF zijn bekende bedrijven aangesloten zoals Mexx, Gaastra, Filippa K, Cheap Monday, O'Neill, Gsus en Expresso, maar ook kleinere merken en bedrijven die werkkleding en promotionele kleding maken. Daarnaast hebben brancheorganisaties Modint en Mitex, maar ook Oxfam/Novib, Max Havelaar en de FNV zitting in het Bestuur en het College van Deskundigen.

Dit klinkt natuurlijk allemaal heel positief, maar FWF deelnemerschap alleen zorgt er natuurlijk niet voor dat de omstandigheden verbeteren: bij het proces van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen is FWF deelnemerschap een belangrijk middel, maar het blijft hard werken en goed opletten.

Meer info:
http://www.goedewaar.nl/koopadvies/keurmerken-codes/kledingkeurmerken/284?phpMyAdmin=pDuXvAoX81OKrhRmZ95dKP97sN5

Not aid but trade.

Op dinsdag 25 oktober wordt om 20.00 uur een info-avond gehouden, in het Mondiaal Centrum aan de Cortenstraat 4 te Maastricht. Met Nico Roozen, directeur van Solidaridad.

Roozen is de oprichter van het keurmerk Max Havelaar en mede-initiatiefnemer van vele andere Fairtrade initiatieven; Fairtrade Labelling Organisations, Oké fruit, kleding merk Kuyichi, Utz Certified (een mvo label voor koffie, cacoa, thee, fruit, soja), stichting Made By voor kleding, Goodies Media voor een duurzame lifestyle enz. Solidaridad is een ontwikkelingsorganisatie die ervan overtuigd is dat eerlijke en duurzame handel het beste middel is tegen structurele armoede. Een eigen inkomen is de basis voor een waardig bestaan.

Interessante reacties hier. Kan me er goed in vinden.

Ik bedacht me ook al: Er liggen in sommige winkels fair trade producten. Hoe zit het met al die andere producten? Is daadwerkelijk maar zo weinig van alle import fair trade? Of is het iets meer, maar om een beetje extra marge te kunnen vragen worden de faire merken uniek gehouden? Denkt er vervolgens niemand: Hoe unfair is de rest?

Ik interesseer me hier breed in. Ik ben bijvoorbeeld erg benieuwd hoe het met de kledingproductie zit. Als er mensen info hebben over de arbeidsomstandigheden bij de productie van verschillende merken, graag! Al is er al best veel te lezen, maar echt inzichtelijk is het allemaal nog niet(het kost volgens mij erg veel moeite dit inzicht te creëren)

Ik ben bereid alles te boycotten wat door meisjes van 9 jaar is gemaakt is voor een rammelloontje. Maar mocht het écht zo dramatisch zijn als waar ik bang voor ben, dan moet zoiets op een één of andere manier groot in beeld komen en er moet op doorgewerkt worden.
Nu krijg je vaak het argument: Ja maar als ik die kleding niet koop verdienen die meisjes helemaal niets. Een beredenering die mensen 'rechtvaardigt' om de kleding te kopen, en dat is wat ze willen en daarom wordt er wel eens zo gedacht.
Maar het schort aan de omstandigheden en het loon, als dat verandert kun je gewoon je kleren blijven kopen(zij het voor een meerprijs, al vraag ik me af in hoeverre dat nodig is) Zolang het niet is verandert, koop ik die kleding niet. Maar goed, om er naar te kunnen handelen wil ik weten waar de fouten zitten (merken, landen, winkels..) Dát is op dit moment het probleem..

Hoe betrouwbaar is het volgende:
http://www.goedewaar.nl/images/documenten/kledingchecker/kledingchecker_rangorde.pdf

Ik ben erg benieuwd waarop gebaseerd wordt dat Jack&Jones; bijvoorbeeld zowel Sociaal-Economisch als Ecologisch(wat houdt dit in?) onverantwoord produceert/onderneemt. Zal de site uitpluizen zodra ik tijd heb en een mailtje sturen. Verder staan er meer interessante initiatieven op het net over onderzoek naar de fairheid van productie in lageloonlanden.

Maar om niet te ver uit te wijken:
Een vraagstuk die voor voeding en andere producten deels eenzelfde oplossing kent denk ik..

Het is altijd triest om te zien hoe het vanuit de ogen van de consument een complex vraagstuk is waarbij het verbeteren een onmogelijke opgave lijkt, terwijl als je op de directeurstoel van een multinational zit er volgens mij vrij makkelijk dingen te bereiken zijn..

Aangenaam overigens. Lukas den Admirant, student die zich wenst te ontwikkelen in duurzaam ondernemen. Of beter gezegd het ondernemen wenst te ontwikkelen.

Beste Huib, ik kijk al uit naar het Foodlogkamp, volgend jaar in de zomer bij u.

Ik zie Foodlog (daarom ben ik hier, naast gewoon egoïstisch voor mezelf om te leren en te leuteren) mee als een bewaker van en aanjager van die Millenniumverklaring. Daar geloof ik heel hard in.

Helaas, de dorpsoudsten worden uit hun huizen verjaagd door stichtende lui van allerlei slag en geloof, die de Milleniumverklaring en het uiteindelijke doel - dat ieder van ons zich idd bewust dient te zijn m.i. - van Wereldburgerschap niet wensen publiekelijk te bediscussiëren. Ik hoop echt dat Foodlog de formule vindt om dit te bereiken. Het is écht nodig. En het kán echt!

Cannabis, opium en cocaine zijn landbouwteelten. In Afghanistan wordt veel geld uitgegeven om papavervelden te verwoesten. Ik heb wel eens cynisch gedacht: waarom legaliseren ze de papaverteelt niet en maken de graanteelt illegaal? Dan is er tenminste geld aan te verdienen.

Belangrijke vraag is vaak waarom je iets zou (moeten) doen. De redenen om fairtrade-producten te consumeren in dit geval.
Veel interessanter is het vaak om uit te zoeken waarom allerlei ontwikkelingen NIET plaats vinden. Waarom is er geen eerlijke handel wereldwijd?
Ik ben een boek aan het lezen van Joris Voorhoeve (VVD) “Negen plagen tegelijk – Hoe overleven we de toekomst?”

Deze zomer stond ik in de boekwinkel met een ander (links) boek in handen tot ik het boek van Voorhoeve zag. Hé, een liberaal die schrijft over linkse hobby’s - milieu, sociale rechtvaardigheid, democratie en hun onderlinge samenhang - daar moet ik meer van weten.

Hij schrijft opzienbarend eenvoudige zaken op.

“Stel je de wereld voor als een dorp met honderd inwoners.
........ Er is geen dorpsbestuur en de mensen gaan hun eigen gang. Er wordt geen belasting voor dorpsvoorzieningen geheven. Er is geen school, geen riolering en geen politie.
....... Toch heeft het dorp een wetboek. Daarin staat dat er mensenrechten zijn en kinderrechten. Agressie en geweld zijn plechtig verboden. Niemand handhaaft de wet, behalve enkele rijke families, maar die doen dat alleen binnenshuis. Er is ook op papier gezet dat iedere dorpeling recht heeft op voedsel, water, ziekenzorg en onderwijs. Het staat in de Millenniumverklaring van de dorpsoudsten. Maar het gebeurt niet.”

Hij is een voorstander van wereldburgerschap. En het ontwikkelen van mondiale organisaties.